Penvissen in de winter met Björn

De afgelopen weken heb ik mijn doodaastuig tijdelijk even opzij gelegd. Ik ben geregeld lekker mobiel op stap geweest met de penhengel. Dit leverde mij uiteindelijk een paar flinke Drentse winterkarpers op. Ik wilde hier nog een update van plaatsen, maar hier is het niet van gekomen. Nu zittend achter mijn laptop willen mijn vingers daar ook niet meer over typen. Er zit iets anders in mijn hoofd... gisteren, na een zeer koude nacht reisde ik af naar de polder waar een andere visgek op mij stond te wachten.

Björn en ik hadden wel zin in een dagje koukleumen. Het ging ons om de gezelligheid en de wintersfeer met natuurlijk de hoop op een echte ijskarper!

Onderweg begroette ik de zonsopkomst en de inmiddels niet meer weg te denken windmolens.

De Jacht - Metersnoek 45

Ik heb de afgelopen periode veel gevist op grote, maar vooral diepe, zandgaten. De voerboot komt op dit soort wateren volledig tot zijn recht. Voorheen was ik afhankelijk van de werpafstand. Ik moest maar hopen dat de snoeken zich aan de kant ophielden. Nu kan ik vissen waar ik wil. Het water is m.b.v. de dieptemeter in een mum van tijd gepeild en vervolgens kan ik een inschatting maken van waar de snoeken zich zouden kunnen ophouden. Dit is nog knap lastig moet ik jullie zeggen! Een brug of haven biedt veel meer zekerheid dan een zandgat met een overvloed aan taluds aflopend van 1 meter naar 15 meter diepte. Voorheen genoot ik ook volop van het vissen in zandgaten, maar ik miste de grip op succes. Nu kan ik een beperkt visbereik niet meer als excuus gebruiken. Als ik nu niets vang kan ik alleen mijzelf de schuld geven. Dat doe ik op het moment dan ook geregeld, want wat kan het vangen van een snoek op bepaalde wateren moeilijk zijn! Toch is het me wel een aantal keren gelukt. Ik kan jullie nu vertellen dat de bevrediging van het vangen van een snoek uit een lastig water mij een enorme voldoening geeft. Natuurlijk weet ik dat ik ergens anders meer/makkelijker kan vangen, maar daar haal ik op dit moment dus niet de voldoening uit die ik zoek. Bovendien heb ik zittend aan een groot diep zandgat altijd het spannende idee dat er ergens in de diepte een monsterzoetwaterkrokodil leeft. Niet zomaar een metersnoek, maar dé vangst van je leven! De laatste vangsten waren geen meters, maar genoten heb ik zeker en wat niet is kan nog komen…
 

Prachtige dag...

Op een prachtige zonnige dag, het was maar drie graden Celsius maar het voelde comfortabel, viste ik op drie dieptes. Acht meter, vijf meter en één meter. De laatste montage lag op het punt waar het zandgat over gaat in een sloot.

De Jacht - Metersnoek 44

Een gure oostenwind raast over Nederland. Ik tuur naar mijn tropisch aquarium en kijk vervolgens naar buiten. Het contrast is groot, precies zoals ik het graag heb als ik ga doodaasvissen…

In groot contrast met buiten...

Ik ben op weg naar een stek waar ik de afgelopen periode niet kon gaan zitten. Karpervissers hielden het tot vorige week bezet. Gisterenavond was ik al even gaan kijken of ze onder deze omstandigheden ook nog door zouden gaan. Dit bleek niet het geval. De groene koepeltjes stonden er niet!

Fascinerend filmpje!

Normaal gesproken plaats ik op dit blog geen filmpjes van anderen, maar dit filmpje vind ik wel erg fascinerend! Ik heb het dan over het verhaal, maar zeker ook over het gedrag van deze snoek. Bijzonder en leerzaam! Check het zelf!

Van karperen naar snoeken en weer terug...

De overgang van karpervissen naar snoeken gaat dit najaar niet van het ene op het andere moment. Het doodaasvissen zit wel in mijn kop, maar het weer van de afgelopen periode paste er wat mij betreft minder goed bij. Elke vissessie was het weer twijfelen... ga ik snoeken of karperen? Het besluit dat ik dan nam was niet altijd de juiste. Zo heb ik geregeld met mijn doodaasuitrusting bij het water gestaan... zwetend... net iets te koud voor oppervlaktevissen... veel te warm voor mijn manier van doodaasvissen!
 

Doodaasvissen kan natuurlijk altijd. Ook in de zomer is er met een dode vis prima snoek te vangen, maar als ik aan doodaasvissen denk, dan denk ik aan logge thermolaarzen, bomen bedekt onder een laagje rijp, koude handen opwarmen aan een warme bak koffie en deze vervolgens in de ijskoude kieuw van een snoek steken... dat soort dingen... heerlijk!  

De Jacht - Metersnoek 43

De eerste doodaassessie van seizoen 2014-2015 zit er weer op. Samen met Tim heb ik heerlijk gevist en natuurlijk ook m.b.v. mijn nieuwe voerboot!

Dikke vis op de pen...

In het vorige verslag - Penvissen met Björn in de polder - schreef ik over het vissen met de broodvlok. Als het in de polder werkt dan moet het ook hier in Drenthe werken, is mijn gedachte. Tussen duim en wijsvinger pluk ik een stukje witbrood uit een sneetje en vouw het om een haakje maatje 8. Even licht aanknijpen en klaar. Langzaam zakt de broodvlok naar de bodem. Het water voor de duiker is anderhalve meter diep. Een stuk dieper dan veel wateren in de polder, bovendien is de bodem hard. Het grootste verschil met het vissen in de polder is dat de karpers hier bijna nooit te zien zijn. Ook het ontbreken van aasbellen zegt hier niets. Toch biedt de duiker mij houvast... als ik een karper zou zijn zou ik daar gaan liggen...

 

Penvissen in de polder met Björn

Het stond al een lange tijd op mijn wensenlijst… penvissen in de polder. Eindelijk is het zover, ik ga samen met mijn persoonlijke gids Björn vissen in de polder. Supergaaf dat hij mij mee wil nemen naar ‘zijn’ stekken! Overigens is het niet de eerste keer dat ik met hem ga vissen. Afgelopen zomer heeft hij namelijk bij mij in Drenthe gevist. Björn heeft daar een leuk verslag van gemaakt. Check: Land van Koen…

Maar goed, wat geweest is is geweest, terug naar de polder… of nee, op weg naar de polder! Ik zit al een dik uur in de auto en rijd net de afsluitdijk op als ik een  appje van Björn krijg, “rustig op de weg?”.  Ik besluit maar niet terug te appen, straks rijd ik nog het IJsselmeer in!

Na een autorit van ruim twee uur draai ik de hoek om. Achter een boerderij midden in het polderse landschap hebben we afgesproken.  Björn staat bij zijn auto en is zijn hengel aan het optuigen. Mijn hengel ligt achterin de auto ook klaar voor actie! We zouden meteen aan de slag kunnen gaan, maar na elkaar de hand geschud te hebben nemen we eerst de tijd om lekker bij te kletsen onder het genot van een heerlijke bak koffie.
Ondertussen kan ik het niet laten continu om mij heen te kijken. Aan beide kanten van onze parkeerplek ligt een sloot die verbonden is door een duiker. Ik zie rietstengels heen en weer wiegen, water deinen en aasbellen komen bovendrijven. Björn vertelt bescheiden over de wateren waar wij naar kijken, wateren waar naar mijn mening niet bescheiden over gesproken hoeft te worden. Ik vind het allemaal geweldig! Dit soort sloten, waar de karpers zo goed gedijen, zich kunnen voortplanten en volgens de verhalen echte polderkracht hebben spreken mij enorm aan!

Een kwartiertje later is het dan zover. We struinen behoedzaam langs de sloot richting een duiker honderd meter verderop. Vanaf daar gaan we langzaam terug werken naar de parkeerplek. Aangekomen bij de duiker pak ik de rechterkant en Björn de linker. Ik vis op aanraden van Björn met een broodvlok. Deze dwarrelt mooi naar beneden en landt bovenop de zachte bodem waartegen deze lekker afsteekt. Het duurt niet lang voordat ik een kolk in het water zie. Waarschijnlijk een zwiepende staart die de oppervlakte net niet haalt. Vol spanning tuur ik naar mijn pen.

Eventjes wordt de pen opzij geslagen. Even later loopt de pen zelfs een stukje weg. Ik wacht met aanslaan want het kan ook een lijnzwemmer zijn. De pen komt weer tot stilstand. Weer een kolk. Dertig cm vanaf mijn pen. Als de karper in de goede richting aast kan het niet lang meer duren. De pen loopt weer weg en nu langer dan de eerste keer. Ik waag een poging en sla aan! Raak! “Björn, karper!”,  schreeuw ik. Want tja, hij zit natuurlijk wel zes meter verderop, straks hoort hij me niet en hij heeft het schepnet! Gekheid natuurlijk, maar ik reageer wel vanuit emotie! Het gaat hier wel om mijn eerste polderkarper!

Geen poespas

Soms lees ik verslagen (en soms doe ik er zelf aan mee...) waarin vissen beschreven wordt alsof het hogere wiskunde is.

Soms is het leuk om onze hobby op deze manier te benaderen, maar soms is vissen ook gewoon vissen. Vissen moeten eten en als je een beetje eten aan een haakje hangt en de vis probeert dat eten naar binnen te werken dan prikt het haakje met een beetje geluk in de lippen van de vis.

De vis is eventjes iets minder blij maar komt er wel weer bovenop.

De visser heeft plezier voor tien.

Filosofisch benaderd... de visser leeft even in het moment, kan de dagelijkse sleur en/of stress loslaten, wat meehelpt bij het bereiken of vasthouden van een goed en gelukkig leven...

  

Zo'n avondje beleefde ik kort geleden...

Avondje dropshotten

Het is vrijdagavond en mijn partner krijgt bezoek van haar zussen. Vanaf het moment dat ze binnen zijn word ik overvallen door een waterval aan woorden. Woorden aan elkaar vastgeplakt in willekeurige volgorde. Ik kan er geen touw aan vastknopen! Zij blijkbaar wel want er wordt instemmend meegeknikt. Misschien probeer ik er te veel een logica achter te zoeken en kan ik het daardoor niet volgen? Of misschien wil ik het ook wel helemaal niet volgen? Hoe dan ook... in mijn eigen huis voel ik me een vreemde. Ik ga weg. Vissen!

The Gremlins are back!

De NANOTEC GT2 voerboot

Al jarenlang heb ik de wens een bezitter te zijn van een voerboot inclusief fishfinder. Eindelijk is het zover... ik heb er een! De NANOTEC GT2 is een degelijke boot voorzien van allerlei technische snufjes. Voor sommigen is een voerboot niet meer dan een stukje speelgoed. Ik moet toegeven dat het besturen van deze boot me in eerste instantie een kinderlijk gevoel gaf. Jeugdherinneringen, met als lijdend voorwerp radiografisch bestuurbare autootjes, kwamen weer naar boven. Toch is deze boot meer dan alleen dat! Het zal mijn visserij, op vooral diepe grote zandgaten, nog interessanter maken...

De NANOTEC GT2

In de stad

In de zomervakantie was ik met het gezin in de stad. Winkelen, over de markt lopen, terrasje pakken... dat soort dingen. Wat ik ook deed tijdens deze middag was mensen kijken. Observeren en overal iets van vinden. Best grappig, maar op het moment dat wij over een bruggetje liepen richting een ander stadsdeel werd mijn blik toch naar het water getrokken. Wat ik daar zag was een stuk interessanter dan het observeren van mensen. Ik zag karpers! In het zonnetje lagen ze zij aan zij. Flinke exemplaren zaten ertussen! Ik besloot even langs het slootje te struinen. Ook al lag deze midden in de stad, met het wuivende riet en de beschutting van het struikgewas erbij, kreeg ik toch een landelijk gevoel. Een Grolsch flesje dat voor me in het water dobberde deed me beseffen dat ik toch echt in de bewoonde wereld was.

Even feederen (deel 2)...

Na het succes van afgelopen vrijdagavond keerde ik zondagmiddag terug naar dezelfde stek. Het zonnetje scheen volop, maar daar zou verandering in komen had ik gezien op buienradar.

Even feederen...

Het is vrijdagavond. Het weekendgevoel raast door mijn lijf. Ik heb zin in vissen en dan specifiek het method feedervissen. Ik had het gevoel dat het wel eens een mooi avondje kon gaan worden.

Vissen met Bjorn...

Ik heb een fantastische tijd achter de rug met (mag ik nu toch wel zeggen) vismaat Bjorn! Je weet wel van penperikelen.blogspot.nl!

Het leuke verhaal van onze drie sessies staat op zijn blog. Klik hier.

Terug van vakantie!

Dit jaar ben ik met mijn gezin 'gewoon' in Nederland gebleven. Achteraf een perfecte keuze want wat hebben we een mooi weer gehad! Tijdens de drie weken kamperen aan de Overijsselse Vecht heb ik me vooral bezig gehouden met mijn gezin. Lekker zwemmen, spelletjes doen, barbecueën... dat soort dingen. Natuurlijk is er ook gevist. Vooral op de dagen dat het minder warm was heb ik gefeederd en gevist vanuit de kano. Onderstaande prachtige winde was de eerste vis die ik ving.

 

Verder ving ik tijdens het feederen vooral sterke rivierbrasems zoals hieronder. 

 

Mijn dochtertje kwam zo af en toe mijn stoel inpikken. Even rust... even weg van de vele vriendjes en vriendinnetjes die ze gemaakt had tijdens de vakantie. Zoals je kunt zien heb ik mijn linkerhengel (een penhengel) op de pieper liggen. Van dit karperopstellinkje verwachtte ik eigenlijk niets, maar tot mijn verbazing kreeg ik toch een volle fluiter! Helaas loste de haak.

 

De Vecht met een diepte van 4 à 5 meter en met zo af en toe een zeer krachtige stroming maakte indruk op mij, maar ook het leven in, op en rond deze rivier is prachtig. Ik heb een roofblei gezien, een adder, reeën, en ijsvogeltjes. Onderstaande kikker kon ik mooi vastleggen. 

 

Van een van mijn kanotochten heb ik een filmpje gemaakt. Veel kijkplezier!

Op mijn gemak - deel 12

De druk is eraf. Bijna vakantie en dus heb ik tijd om mijn foto's te ordenen van de afgelopen periode. Een à twee keer per week heb ik een korte sessie gevist. Sessies van hooguit anderhalf uur, maar ik heb wel gevangen!

Op mijn gemak - deel 11

Een anders zo rustig kabbelend slootje...

Regen, regen, regen en dan eindelijk is het droog. Ik rijd naar een slotenstelsel. Het doel, een middagje penvissen.
Het is alweer een paar weken geleden dat deze sessie anders verliep dan verwacht...

Op mijn gemak - deel 10

Het is op het moment lastig om mijn belevenissen aan de waterkant allemaal met jullie te delen. Er is weer een hectische tijd op mijn werk aangebroken en dit werk wordt voor een groot deel uitgevoerd op de computer. Om dan ook nog eens veel extra uren achter de computer te gaan zitten voor dit blog staat me op het moment een beetje tegen. Liever ga ik de natuur in om te vissen en te fotograferen. Daarom deze keer een samenvattend verslagje van de afgelopen periode.

Op mijn gemak - deel 9

Dit prachtige karperarme water kan weer rekenen op mijn aandacht...

Doordat ik op het moment niet alleen gefocust ben op het karpervissen kunnen andere (karperloze of karperarme) wateren weer meer rekenen op mijn aandacht. Het geeft me het gevoel van vrijheid. Stekkeuze in overvloed en minder 'last' van andere vissers. Ik weet dat ik een aantal dikke voorjaarskarpers aan mijn neus voorbij laat gaan, maar eenmaal de drempel genomen weet ik ook dat ik hier op het moment het gelukkigst van word. Het op een grootse manier genieten van de kleine dingen die het vissen zo mooi maken...

Op mijn gemak - deel 8

Vrijheid. Geen plannen. Gewoon gaan, maar alles op mijn gemak! Zo ben ik op het moment bezig met mijn hobby vissen. Natuurlijk denk ik wel na over hoe ik tijdens een sessie wil gaan vissen, maar het zijn niet meer van die lange termijnplannen als voorheen. De ene keer ga ik pennen, de andere keer heb ik zin om met de feederhengel op stap te gaan en deze keer pakte ik mijn 2.75 lbs stokken uit de schuur. Na veel gevist te hebben met licht materiaal voelden deze afstandhengels aan als overdreven zwaar geschut... toch bleek ik ze nodig te hebben...

Op mijn gemak - deel 7 (filmpje)

Ik schreef in mijn vorige op mijn gemak verhalen over het method feedervissen met het x-safe systeem van Guru. Een manier van vissen die net als het penvissen goed binnen mijn huidige visserij past en een visserij die ik bovendien erg leuk vind! Het bleek ook een zeer effectieve manier van vissen te zijn. In meerdere korte sessies op verschillende wateren heb ik goed gevangen. Veel dikke brasems die op dit lichte materiaal leuke sport leveren, maar ook zeelten en zelfs een behoorlijk aantal karpers! 
Ik gebruikte als hengel vaak mijn oude wincklepicker. Vooral bij de karpers miste ik de nodige ruggegraat. Inmiddels heb ik daarom een prachtig niet te duur hengeltje voor het feedervissen gekocht, namelijk de Spro Cresta Feeder Medium Carp & Big Bream. Een hengel die veel drilplezier oplevert, maar waarmee ik de zeelten en karpers wel de baas kan. In onderstaand filmpje is te zien hoe ik twee mooie schubs weet te landen. Veel kijkplezier!

 

Op mijn gemak - deel 6

Op het moment vis ik (vandaar ook de titel op mijn gemak...) voornamelijk voor de ontspanning. Ik schreef al eerder over mijn voerplekje en hoe fijn het daar is. Het vangen van grote vissen staat daar niet op nummer één, maar hoe mooi al mijn gevangen voorns en brasems van redelijk formaat ook zijn, ik wilde meer... zeelt welteverstaan! En dat is gelukt! Eindelijk...

Ik beschouwde zeelt altijd als een honkvaste vis. Mijn voerplekje heeft zich in voorgaande jaren bewezen als goede zeeltstek. Dit jaar kan ik hier niet over spreken. Ik heb geen idee waar het merendeel van de zeelten op dit moment uithangt. In ieder geval niet bij mijn stek is mij inmiddels duidelijk geworden...

Op mijn gemak - deel 5

Ik sta bij mijn stek. Het water golft. Brasems waarschijnlijk. Ik trek een blik maïs open en strooi de korrels tussen de steeds groter wordende plompen. Terwijl de zon achter de nog kale bomen onderduikt, loop ik vanaf mijn voerplekje door het veld  terug richting auto. Ik voel me rustig. Deze plek heeft iets magisch. Menselijke geluiden zijn verdreven door de dierlijke. Laat de op hol geslagen mensenwereld maar even achter je.  Dit is wat ze me vertelt. Ik luister gehoorzaam…

Op mijn gemak - deel 4

Op mijn voerplekje komt het zeeltvissen niet op gang. Het wemelt er van de brasems, maar de zeelt voelt zich er op de een of andere manier nog niet op zijn gemak. Nog niet! Want ik ben ervan overtuigd dat ik ook daar zeelt ga vangen. Het voeren levert me wel veel plezier op. Naast de vangsten van grote brasems heb ik ook andere mooie momenten beleefd. Een voorbeeld hiervan is het spotten van een uil die geruisloos vlak over mijn hoofd zweefde op zoek naar o.a. muisjes. Maar goed, alle mooie (maar zeeltloze) momenten hebben me ook aan het denken gezet. Een van die gedachtes bracht mij bij een herinnering aan een stek. Een oude stek waar ik jaren geleden vroeg in het voorjaar tijdens het witvissen geregeld zeelt als bijvangst ving. Met de centrepin kon ik daar niet terecht. De werpafstand van zo'n 25 meter is daarvoor te groot. Daarom heb ik mijn oude Ron Thompson wincklepicker (een naam die mij overigens meer doet denken aan een brommer...) van stal gehaald. Hiermee kon ik de 25 meter wel halen...

 

De top, het enige dat ik zie...

Op mijn gemak - deel 3

Om de natuur in actie te zien hoef ik de laatste tijd mijn tuin niet uit. In mijn beukenhaag broedt een merel op vier prachtige eitjes, in mijn nestkastje zijn pimpelmeesjes actief en een reiger staat op het dak van de buurman de situatie te observeren.

Op mijn gemak - deel 2

Ik geniet van het voorjaar dat in vlot tempo alle sporen van de winter uitwist. Het contrast tussen dood en leven is in geen ander seizoen zo aanwezig. Je zou er bijna melancholisch van worden...

Op mijn gemak - deel 1

Het is voorjaar. De schuur ligt weer vol boilies, mijn drie big-pit molens zijn weer opgespoeld met verse lijn en ik droom over niets anders dan enorme buffels! Een beetje overdreven, maar de afgelopen jaren keek ik altijd enorm uit naar de voercampagnes, de lange nachten statisch karpervissen en de vangst van een buffel. Dit jaar ben ik daar totaal (nog) niet mee bezig. Het enige waar ik behoefte aan heb is ontspanning en die vind ik op het moment in het penvissen.

De Jacht - Metersnoek 42

Het zit er weer op. Doodaasseizoen 2013-2014 is voorbij. De eerste vlinders fladderen weer vrolijk rond. De hoogste tijd voor andere leuke visserijen. Penvissen op zeelt en karper is op dit moment hetgeen waar ik het meest naar uitkijk. Maar goed, terug naar het doodazen…
Dit seizoen heb ik, i.v.m. mijn nieuwe drukke baan, zeker twee keer zo weinig gesnoekt als voorgaande jaren. Toch heb ik goed gevangen en heb ik genoeg beeldmateriaal kunnen verzamelen voor een leuk filmpje. Veel kijkplezier!

 

Een gigant met een lelijke bek…

Ik ben weer op pad geweest met de centrepin. Ik heb een aantal favoriete penvissloten. Sloten met zowel kleine als redelijk grote karpers. De sloten worden zelden bevist en je kunt er dan ook nog maagdelijk ogende karpers vangen. Hoe verrast, blij, uitzinnig en tegelijkertijd  verbaasd en teleurgesteld ik was met mijn laatste vangst uit een van deze sloten is dan ook moeilijk te omschrijven. Ik houd het daarom kort…

Oefenen met de centrepin

Er is dit seizoen niet echt sprake van een winter. We hebben nauwelijks ijs en sneeuw gehad en van schaatsen is het al helemaal niet gekomen. Toch zijn de watertemperaturen wel ver onder de 10 graden Celsius en is dus de stofwisseling van de karpers traag. Wat dat betreft kun je wel spreken over wintervissen. Ideaal om eens te gaan oefenen met mijn nieuwe centrepin, want niet alleen de stofwisseling is traag, het vechtgedrag van de anders bijna niet te stuiten karpers is ook traag.
 

De Jacht - Metersnoek 41

Twee keer is er weer gevist op een van onze meest indrukwekkende zoetwatervis Esox Lucius, oftewel de snoek! De eerste sessie van de twee heb ik doorgebracht aan een mysterieuze, maar zoals achteraf is gebleken ook moeilijke, stek. Verscholen achter de bosjes heb ik een poging gewaagd, maar jammer genoeg zonder succes.

De Jacht - Metersnoek 40

De vorige snoeksessie kon ik afsluiten met een hattrick. Drie mooie snoeken, waarvan één een flinke. Duidelijk een stek om nog eens terug te komen was mijn conclusie. Toen nog niet wetende dat de volgende keer de stek bezet zou zijn...
 

Centrepin Reel

Voor 30 Engelse Ponden heb ik een centrepin gekocht. Ik wilde, zonder meteen een enorm bedrag te lappen, eens uitproberen of deze manier van vissen iets voor mij is. Ik ben van plan deze pin te gaan gebruiken tijdens het struinen op zeelt en karper. Ik zal er geen vis meer door vangen, maar het directe contact met de vis tijdens een dril lijkt me fantastisch! Voor de mensen die echt niks van een centrepin weten, er zit geen slip op! Je zult de weerstand met bijvoorbeeld je duim moeten reguleren. Het zal even oefenen worden, maar ik heb wel behoefte aan iets nieuws. In verslagen zullen jullie van alles en nog wat over mijn centrepin-belevingen gaan lezen. Technische achtergrondinformatie is er al genoeg te vinden op het internet, dus voor nu vind ik het plaatsen van een aantal foto’s voldoende.

De Jacht - Metersnoek 39

Afgelopen weekend had ik een middagje doodaasvissen gepland. Deze keer aan een kanaal dat beter de naam sloot kan dragen. Alhoewel? Dit water verdient meer. Vroeger had het namelijk als functie het afvoeren van turf. Aan het water zittende stel ik me voor hoe een praam (schuit met platte bodem) voorbij vaart. Lang duurt deze dagdroom niet want een gillende beetmelder zet me zonder pardon terug in de realiteit. Tijd om aan te slaan...

De Jacht - Metersnoek 38

Ik zie veel foto’s op het internet van grote snoeken. Vaak gevangen in een niet natuurlijke omgeving zoals bijvoorbeeld havens. Zelf heb ik ook wel eens in havens gevist en met bijvoorbeeld de dobbermontage is het daar vaak relatief makkelijk scoren. Toch heb ik twee redenen om dit soort plekken niet geregeld te bevissen. Reden één is dat het voor mij ver rijden is naar een fatsoenlijke haven. Reden twee, de belangrijkste reden, is dat ik hou van een ruige natuurlijke omgeving waar ik zo min mogelijk mensen tegenkom. Niet dat ik mensenschuw ben, maar in het weekend, na een werkweek waarin ik continu onder de mensen ben, vind ik het fijn om even alleen te zijn. Even een moment van bezinning. Even een moment van reflectie. Dit zorgt ervoor dat ik met mijn beide benen op de grond blijf staan. Vaak beland ik op prachtige stekken waar het goed toeven is. Dat ik dan niet altijd kies voor de bekendere hot spots, en dus per te vangen snoek heel wat uurtjes moet draaien, zie ik niet als een nadeel. Iedere snoek die ik wel vang geeft mij net dat beetje extra voldoening.

 

Aan het kanaal...