Zesenvijftig centimeter zeeltpassie

Ik moet het, i.v.m. met mijn spaarzame vrije tijd, op het moment vooral hebben van de nachtvisserij. Het nachtvissen bevalt me enorm goed, maar actie overdag was wel iets waar ik naar uitkeek. Eindelijk had ik een ochtend vrij met ook nog eens mooi weer.

 

De weken tikken voorbij...

De weken tikken voorbij, maar niet zomaar. Het gezin draait op volle toeren, het werk vraagt veel tijd, maar het vissen laat ik er niet onder lijden. Er zitten alweer heel wat nachtjes vissen tussen nu en de vorige update. Er wordt dagelijks gevoerd en, gezien de vangsten, niet voor niets.

 

Ik geniet van het slag vis dat hieronder op de foto te zien is. Van mij hoeven het niet altijd buffels te zijn die er toe doen.

 

Een nachtje en een dagje

Eindelijk had ik ook overdag even tijd voor mezelf. De kinderen moesten naar school, mijn partner moest werken en ik was vrij. Zonder schuldgevoel heerlijk vissen dus! Om dit heerlijke gevoel nog iets op te rekken plakte ik er ook een nachtje aan vooraf...

Ook al schrijf ik al een tijdje dat het voorjaar aan het losbreken is, nu gaat het pas echt snel! Iedere dag wordt de wereld een stukje groener en iedere dag gaat er ook een beetje voer op de stek waar ik op het moment veel 's nachts vis.

Een maartse zeelt en een maartse karper...

Wat heb ik weer genoten de laatste tijd. Lekker stekjes afstruinen met weinig materialen en i.p.v. stinkende sardines en haring als aas bij het doodaasvissen, heerlijke zoete maïs op het kleine haakje. Het is de afwisseling die het voor mij zo leuk maakt. Van grof doodaasgerei naar het subtielere werk. De zeelt heeft bij lange na niet het formaat van een flinke snoek, maar wat een tegenstander op gepast materiaal!

Op mijn gemak - deel 12

De druk is eraf. Bijna vakantie en dus heb ik tijd om mijn foto's te ordenen van de afgelopen periode. Een à twee keer per week heb ik een korte sessie gevist. Sessies van hooguit anderhalf uur, maar ik heb wel gevangen!

Op mijn gemak - deel 10

Het is op het moment lastig om mijn belevenissen aan de waterkant allemaal met jullie te delen. Er is weer een hectische tijd op mijn werk aangebroken en dit werk wordt voor een groot deel uitgevoerd op de computer. Om dan ook nog eens veel extra uren achter de computer te gaan zitten voor dit blog staat me op het moment een beetje tegen. Liever ga ik de natuur in om te vissen en te fotograferen. Daarom deze keer een samenvattend verslagje van de afgelopen periode.

Op mijn gemak - deel 9

Dit prachtige karperarme water kan weer rekenen op mijn aandacht...

Doordat ik op het moment niet alleen gefocust ben op het karpervissen kunnen andere (karperloze of karperarme) wateren weer meer rekenen op mijn aandacht. Het geeft me het gevoel van vrijheid. Stekkeuze in overvloed en minder 'last' van andere vissers. Ik weet dat ik een aantal dikke voorjaarskarpers aan mijn neus voorbij laat gaan, maar eenmaal de drempel genomen weet ik ook dat ik hier op het moment het gelukkigst van word. Het op een grootse manier genieten van de kleine dingen die het vissen zo mooi maken...

Op mijn gemak - deel 6

Op het moment vis ik (vandaar ook de titel op mijn gemak...) voornamelijk voor de ontspanning. Ik schreef al eerder over mijn voerplekje en hoe fijn het daar is. Het vangen van grote vissen staat daar niet op nummer één, maar hoe mooi al mijn gevangen voorns en brasems van redelijk formaat ook zijn, ik wilde meer... zeelt welteverstaan! En dat is gelukt! Eindelijk...

Ik beschouwde zeelt altijd als een honkvaste vis. Mijn voerplekje heeft zich in voorgaande jaren bewezen als goede zeeltstek. Dit jaar kan ik hier niet over spreken. Ik heb geen idee waar het merendeel van de zeelten op dit moment uithangt. In ieder geval niet bij mijn stek is mij inmiddels duidelijk geworden...

Op mijn gemak - deel 5

Ik sta bij mijn stek. Het water golft. Brasems waarschijnlijk. Ik trek een blik maïs open en strooi de korrels tussen de steeds groter wordende plompen. Terwijl de zon achter de nog kale bomen onderduikt, loop ik vanaf mijn voerplekje door het veld  terug richting auto. Ik voel me rustig. Deze plek heeft iets magisch. Menselijke geluiden zijn verdreven door de dierlijke. Laat de op hol geslagen mensenwereld maar even achter je.  Dit is wat ze me vertelt. Ik luister gehoorzaam…

Op mijn gemak - deel 4

Op mijn voerplekje komt het zeeltvissen niet op gang. Het wemelt er van de brasems, maar de zeelt voelt zich er op de een of andere manier nog niet op zijn gemak. Nog niet! Want ik ben ervan overtuigd dat ik ook daar zeelt ga vangen. Het voeren levert me wel veel plezier op. Naast de vangsten van grote brasems heb ik ook andere mooie momenten beleefd. Een voorbeeld hiervan is het spotten van een uil die geruisloos vlak over mijn hoofd zweefde op zoek naar o.a. muisjes. Maar goed, alle mooie (maar zeeltloze) momenten hebben me ook aan het denken gezet. Een van die gedachtes bracht mij bij een herinnering aan een stek. Een oude stek waar ik jaren geleden vroeg in het voorjaar tijdens het witvissen geregeld zeelt als bijvangst ving. Met de centrepin kon ik daar niet terecht. De werpafstand van zo'n 25 meter is daarvoor te groot. Daarom heb ik mijn oude Ron Thompson wincklepicker (een naam die mij overigens meer doet denken aan een brommer...) van stal gehaald. Hiermee kon ik de 25 meter wel halen...

 

De top, het enige dat ik zie...

Op mijn gemak - deel 3

Om de natuur in actie te zien hoef ik de laatste tijd mijn tuin niet uit. In mijn beukenhaag broedt een merel op vier prachtige eitjes, in mijn nestkastje zijn pimpelmeesjes actief en een reiger staat op het dak van de buurman de situatie te observeren.

Op mijn gemak - deel 2

Ik geniet van het voorjaar dat in vlot tempo alle sporen van de winter uitwist. Het contrast tussen dood en leven is in geen ander seizoen zo aanwezig. Je zou er bijna melancholisch van worden...

Op mijn gemak - deel 1

Het is voorjaar. De schuur ligt weer vol boilies, mijn drie big-pit molens zijn weer opgespoeld met verse lijn en ik droom over niets anders dan enorme buffels! Een beetje overdreven, maar de afgelopen jaren keek ik altijd enorm uit naar de voercampagnes, de lange nachten statisch karpervissen en de vangst van een buffel. Dit jaar ben ik daar totaal (nog) niet mee bezig. Het enige waar ik behoefte aan heb is ontspanning en die vind ik op het moment in het penvissen.

Centrepin Reel

Voor 30 Engelse Ponden heb ik een centrepin gekocht. Ik wilde, zonder meteen een enorm bedrag te lappen, eens uitproberen of deze manier van vissen iets voor mij is. Ik ben van plan deze pin te gaan gebruiken tijdens het struinen op zeelt en karper. Ik zal er geen vis meer door vangen, maar het directe contact met de vis tijdens een dril lijkt me fantastisch! Voor de mensen die echt niks van een centrepin weten, er zit geen slip op! Je zult de weerstand met bijvoorbeeld je duim moeten reguleren. Het zal even oefenen worden, maar ik heb wel behoefte aan iets nieuws. In verslagen zullen jullie van alles en nog wat over mijn centrepin-belevingen gaan lezen. Technische achtergrondinformatie is er al genoeg te vinden op het internet, dus voor nu vind ik het plaatsen van een aantal foto’s voldoende.

Hoppen aan het kanaal – deel 4

In de maand mei plaatste ik mijn laatste verslag over het kanaal dat ik dit jaar voor het eerst bevis (voor meer info check Het plan – karpervissen 2013). Tijdens mijn vakantie in de Vogezen was het dit water dat geregeld in mijn gedachten opkwam. Het is prachtig in de Vogezen, maar uiteindelijk gaat er wat mij betreft niets boven een oeroud Hollands kanaal.
 

Dit maakt mij gelukkig...

Vissen in de Vogezen

Het bergmeertje op 700 meter hoogte.

Het is de eerste ochtend op de camping. Donker heeft plaatsgemaakt voor schemer. Mijn visspullen had ik de avond van tevoren al in de voortent klaargezet. Zo zachtjes mogelijk rits ik de tent open. De camping ligt nog in een diepe slaap en dit wil ik niet verstoren. Met mijn visspullen manoeuvreer ik door de lappen tentdoek. Ik vervolg mijn route over het grindpad naar het bergmeertje en neem plaats op een stek tegenover de camping.  De avond tevoren had ik er gevoerd en aan de aasbellen te zien kon het niet lang gaan duren voordat de rust over zou gaan in actie, namelijk het drillen van een typische Franse spiegel.

De sloot - deel 5 (met filmpje)

Het is lekker broeierig weer. Een uitgelezen kans om iets meer te weten te komen over de visstand in de sloot. Het water is inmiddels iets helderder geworden waardoor de vissen in de bovenste waterlagen goed zichtbaar zijn. Al struinend kom ik van alles tegen. Veel klein grut, zeelten verscholen tussen planten, en aan het eind van de sloot zelfs paaiende brasems. Een prachtig gezicht, maar zie ik het goed? Het lijkt wel of er ook zeelten aan het paaien zijn!

Terug naar de recreatieplas (samen met Tim)

Shot-on-the-hook rigjes

Op een recreatieplas waar ik vorig jaar twee mooie karpers ving (zie: Een nacht vol actie) koos ik een mooie, maar ter voet lastig te bereiken visplek. Drie dragen heb ik er flink gevoerd. De eerste voerdag heb ik zo ruim mogelijk gevoerd. Ik heb het dan over een gebied van ruim 200 bij 200 meter. De tweede dag voerde ik geconcentreerder op twee stekken van 10 bij 10 meter die zeker honderd meter uit elkaar lagen. Tussen de twee voerstekken maakte ik een 'pad' van boilies. De derde voerdag bevoerde ik alleen de twee stekken. Het boiliepad tussen de twee stekken liet ik achterwege. Een van de stekken lag midden in het water op ongeveer vier meter diepte. Hier zou ik met twee hengels gaan vissen. De tweede stek, Tim's stek, lag op een geleidelijk aflopend talud. Vooral van deze stek verwachtte ik veel.

De boerenbrug 14 (onderwaterbeelden)

Bij de start van dit project had ik meer karpervangsten verwacht. Ik hoopte op af en toe een zeelt als bijvangst. Precies het omgekeerde is gebeurd. Erg vind ik dit niet want wat is zeelt een mooie vis. De stugge vechtstijl, de mooie rode ogen, de kleur, alles is mooi. Ze zouden alleen wat groter moeten worden, maar met niet al te zwaar visgerei is het een geduchte tegenstander. Met mijn onderwatercamera heb ik beelden kunnen vastleggen. Het water was niet optimaal helder, maar ik vind het resultaat de moeite waard. Ik hoop jij ook...

De boerenbrug 13 (nachtje in de openlucht)

Ik loop een beetje achter met updaten. Werk en gezin hadden even mijn prioriteit. Het is nu zondagmiddag en ik bekijk de foto's die ik de laatste tijd heb gemaakt. Met name het bekijken van de foto's die ik een weekje geleden maakte tijdens een nachtje vissen bij de boerenbrug geven mij een goed gevoel. Ik kon die nacht zonder tentje slapen. Het was warm, bijna windstil en grotendeels onbewolkt. Het was op en top vakantiegevoel. Beter kan gewoon niet. Nou ja, de vangst van een karper had het nachtje nog mooier kunnen maken...