woensdag 15 juni 2011

La Semois

La Semois.
Samen met mijn partner Audrey heb ik twee nachtjes gekampeerd. Onze kinderen mochten een weekendje bij opa en oma logeren. Even alle tijd voor onszelf. Heerlijk! Zo reden we ’s ochtends om vijf uur van huis richting België met als doel de mooie rivier de Semois in de Ardennen. Helemaal vanuit Drenthe is dit een behoorlijke reis van bijna 500 km.
Ons maakte het niks uit want de reis ernaartoe was al vakantie. Om de beurt reden we een stukje, dronken wat koffie en  keken naar het afwisselende landschap. Voor een dagje heen en weer vind ik de reis wel te lang en ik moet dan ook toegeven dat ik een beetje jaloers ben op de vissers die meer richting het Zuiden van Nederland wonen en de reis in één dag wel heen en terug kunnen maken. Maar goed, dit weekend heb ik niks te klagen en ga ik vissen in de Semois. Spannend, want het zou de eerste keer voor mij zijn!

Op de camping aangekomen is het eerste wat ik doe kijken of ik vis zie zwemmen in de rivier. Het plekje waar onze tent zou moeten staan was van latere zorg. Na een paar minuten geobserveerd te hebben kom ik langzaam terug op aarde. Ik zag op een paar kleine visjes na helemaal niks en besefte weer dat ik hier niet alleen voor het vissen was gekomen. Het plan was kamperen met Audrey, samen genieten van onze vrije tijd, wandelen, lekker eten en drinken, boekje lezen en natuurlijk tussendoor ook vissen!
We mochten zelf een plekje uitzoeken en vonden deze aan de rivier. Prachtig! Wel groeiden er voor de tent zoveel planten in het water dat daar vissen geen optie was. Ik maakte een eenpansgerecht klaar en samen aten we dit zittend aan de rivier op.
Veel leven rondom de rivier.
Na het avondeten begonnen we aan de eerste wandeling langs de rivier. Lang duurde deze wandeling niet want al snel zag ik een groepje barbelen in het heldere water vlak voor de kant.  Het plan werd aangepast en i.p.v. wandelen moest er even gevist worden. Deze kans kon ik niet laten lopen en Audrey begreep dit.
De visspullen werden snel opgehaald en vervolgens opgetuigd. Een klein loodje met daaronder een vrij lange onderlijn en als aas vier maden moesten het gaan doen. Ik liet het geheel met de stroming mee, over de bodem, naar de barbelen rollen. De bodem bestond uit een afgesleten rots met scherpe randen waar de montage geregeld achter bleef haken. Een grindbodem was handiger geweest, maar hier zaten de barbelen! Met wat bijsturen kreeg ik het geheel toch geregeld bij het groepje barbelen, maar zo gauw deze de maden zagen zwommen ze snel weg. Of zagen ze de lijn met lood? Of bewoog het trosje maden onnatuurlijk? Was er misschien sprake van dressuur? Ik moet ook zeggen dat het water erg laag stond en de stroming niet sterk was. Op deze manier hadden ze natuurlijk genoeg bedenktijd. Het plan werd aangepast en ik pakte de trotdobbers erbij. Deze dobbers met een drijfvermogen van zes gram dreven rustig met de stroom mee. Het trosje maden sleepte over de bodem naar de barbelen toe en blijkbaar zagen ze dit wel zitten. Al snel stond ik met een kromme hengel en zag de barbeel vechten voor zijn leven. Dat ging deze vis te goed af want helaas schoot de haak los. Ik vond het alleen maar leuk. Nog maar zo kort hier en nu al een barbeel gehaakt! Het kon niet meer mis gaan.
Ik had te vroeg gejuicht. Het groepje barbelen had een veiligere plek opgezocht. Verderop tussen de planten waar ik niet kon trotten zag ik af en toe een glimmende flank van een barbeel. Morgen is er weer een dag dacht ik bij mezelf. Samen met Audrey liepen we terug naar de tent, maakten een kampvuur en genoten.

Genieten bij het kampvuur.
’s Ochtends tijdens het ontbijt dat bestond uit een stokbroodje met jus d’orange werden de plannen gesmeed. We zouden een groot deel van de dag gaan vissen, maar wel op een mooie plek. Een plek waar Audrey lekker een boekje kon lezen en ik kon vissen. Zo rekening houdend met elkaar konden we allebei doen waar we zin in hadden. Voor mij betekende dit wel dat ik niet kon gaan zoeken naar groepjes barbelen, maar aan één vaste plek gebonden was. De barbeelplek van de avond ervoor bekeek ik als eerste. Helaas, geen barbeel te zien. Al wandelend zochten we verder en vonden een prachtige plek die mij deed denken aan de Franse Ardèche, maar dan in het klein. Vanaf een rots kon ik goed observeren. 

Vanaf de rots observeren.
Aan de overkant lag een grindstrandje. Helemaal niet verkeerd! Ik zag ook visjes, maar geen barbelen. Misschien kon ik m.b.v. het feedervissen een voerspoor maken en de barbeel naar mij toe trekken. Samen zaten we achter de hoge observatierots op een lagere rots, midden in de natuur. We hadden het helemaal naar onze zin. Ik viste aan de overkant op het grindstrandje en kreeg al snel tikken op de top. Doordat ik de hengel in mijn handen hield kon ik snel aanslaan. Het bleken hele kleine kopvoorntjes te zijn. In het begin leuk maar uiteindelijk ook wel lastig omdat deze de grotere vissen geen kans gaven. Toch ving ik met wat doorzettingsvermogen uiteindelijk een kopvoorn van redelijk formaat. Audrey was op dat moment even een ommetje aan het maken en daarom maakte ik snel even een foto van het beestje terwijl het in mijn schepnet lag.

Een mooie kopvoorn.
Ik had nog nooit, op de kleine kopvoorntjes na, een kopvoorn gevangen en was er dan ook blij mee. Mijn dag was goed en nadat Audrey weer terug was en ik had opgeruimd wandelden wij naar de tent en maakten daar het avondeten klaar. Tijdens het eten aan de rivier smeedde ik een nieuw plan. De volgende dag  ’s ochtends vroeg zou ik met mijn waadpak aan de rivier gaan afwandelen. Met mijn polariserende bril op zou ik op zoek gaan naar een groepje vissen. Het doel? Alles vangen van redelijk formaat! Forel, kopvoorn, barbeel, alles was welkom. Deze keer wilde ik niet gaan vissen met mijn trotdobbers, maar met een licht karperpennetje. Dit pennetje zou te licht zijn om een montage over de bodem te laten slepen, maar vlak over de bodem zou wel goed gaan dacht ik. Ik maakte de visspulletjes klaar voor de ochtend en moest daarna mijn gedachten verzetten van vissen naar een ander leuk onderwerp. De avond was gereserveerd voor een lange wandeling naar de top van een berg met uitzicht op de Semois.

De beloning na een lange wandeling. Wat een uitzicht!
Hier heb ik geen spijt van gekregen want wat was het een mooie tocht! Na de twee uur durende wandeling hebben we nog even een terrasje meegepakt. Het was alweer de laatste avond op dit stukje hemel op aarde. Gelukkig gaan we in de zomervakantie hier weer naar toe, maar dan met het hele gezin.

Prachtig visje!
’s Nachts werd ik wakker van het getik op het tentdoek. Ik hoopte dat de regen ’s ochtends gestopt zou zijn en ik nog eventjes, vlak voordat we weer naar huis moesten gaan, kon genieten van mijn plan, namelijk: wadend vissen in de Semois! Nog voor mijn wekker afging hoorde ik de vogels fluiten. Het was nog schemerig. Ik schoof in mijn waadpak en liep zo vanuit de tent de Semois in. Ik ging schuin door het water naar de overkant. Onder een paar overhangende bomen liep een wat diepere geul. Plantenvrij en er sprong vis. M.b.v. de lange matchhengel kon ik het lichte karperpennetje mooi, onder de bomen door, laten afdrijven. Ik moest even oefenen, maar al snel had ik door hoe ik het pennetje kon laten afdrijven zonder dat de stroming i.c.m. de lijn het pennetje schuin trok. Langzaam dreef het pennetje onder de bomen door. Ik zag een paar felle tikken op de dobber en meteen verdween deze in de diepte. Ik sloeg aan en ervoer een fel vechtend visje die de dunne matchhengel goed krom trok. Het bleek een prachtig forelletje te zijn. Ik had de slag te pakken en ving zo nog een stuk of acht vissen waaronder nog twee forellen, een baars en ook nog mooie kopvoorns van redelijk formaat. Wat een weekend! Ik strompelde, moe maar tevreden, tegen de stroming in terug naar de tent. Audrey lag nog te slapen. Dat had ik misschien ook beter kunnen doen want de volgende dag zou ik gewoon weer moeten werken en eigenlijk was ik total loss. Maar ach, het was het wel waard. Dit waden door de rivier vond ik qua vissen misschien wel het leukste van de hele trip en ga ik in de zomer weer doen. Eventjes een uurtje waden voordat de rest van het gezin wakker wordt. Ik kan niet wachten…

Met een licht karperpennetje op de rivier.
Noot: Ben je geïnspireerd geraakt en wil je ook wadend vissen in de Semois dan heb ik de volgende tip: Koop een permis de pêche B. Deze is duurder dan permis A, maar met permis A mag je niet wadend vissen. Bedenk ook dat zonder waadpak eventjes in het water lopen om een vis eruit te halen gezien kan worden als wadend vissen. Op de volgende site kun je een vergunning bestellen en de regels terugvinden:  http://www.maisondelapeche.be/Nl/

10 opmerkingen:

  1. Koen,

    Mooi avontuur en nog leuke vangsten ook. Begrijp zeker dat je uitkijkt naar de zomervakantie.

    Grtx,
    FER

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Koen,
    heerlijk logboekje heb je geplaatst! Wat kan jij toch lekker "schrijven".....

    Een jaar of 3 geleden was ik in Noorwegen met schoonouders en fam. Ik heb toen van dichtbij mogen meemaken hoe de "locals" op zalm vissen.
    Een lange penhengel met molen,een worm aan de haak en een fluorescerend "dingetje" erbij...
    Ze lieten constant de boel met de stroming mee gaan. Een droom voor mij was geboren;1 of 2 weken vissen met een gids. 1 op 1. En na afloop in van die houten huisjes met open haard slapen en eten. Ja,dit pakt mij net zoals het vissen met de pen op karper!

    Ik heb van je verslag genoten! Dank daarvoor!

    Groet,
    Dale

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @FER: Het is daar zo mooi en ik ben blij met de vangsten! Laat die zomervakantie maar komen. Er werd overigens erg veel gevist, maar ik zag niemand iets vangen. Met een lichte montage wadend vissen leverde wel vis op. Leuk om te ontdekken op een voor mij nieuw water.

    @Dale: Eerst wil ik je even bedanken voor het compliment. Bedankt!!

    Wat leuk dat je in Noorwegen bent geweest. Lang geleden, ik was denk ik 12 jaar, ben ik er samen met een vriend en mijn ouders ook geweest. Wat een prachtig land is dat hè? In de fjorden heb ik toen met kleine twistertjes gevist. Ik ving samen met mijn vriend veel jonge kabeljauw (gul). Eerst ga ik met het gezin naar de Ardennen, maar ooit wil ik mijn kinderen het prachtige Noorwegen laten zien.

    Nogmaals, bedankt voor je mooie reactie!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Supercool allemaal,mooi uitzicht inderdaad vanaf de berg en de afbeelding pronkt momenteel als bureaublad achtergrond.Mooi geschreven ik werd als het ware een stukje meegenomen op jullie uitje in de Ardennen.Ben erg benieuwd wat je de volgende keer zoal op de kant weet te brengen.Greetz Jim

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha die Koen,

    Ik heb ook daar op zee gevist. Vanaf land. Blauwe lepels(advies van mijn schoonvader die daar al 20 jaar komt)deden mij veel koolvis toekomen.

    Idd,een schitterend land! Alleen heb ik wat last van hoogte/diepte vrees...Niet handig in Noorwegen! Ik zal eens kijken of ik nog een foto'tje kan vinden van die zalmstek. Het was idyllisch; een rivier met verschillende "treden" die uitmondde direct in zee... Dat plaatje wil ik jou niet onthouden! Ik ga op zoek....

    Groet,
    Dale

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @Jim: Wat leuk dat je de afbeelding als bureaubladachtergrond gebruikt!
    Ook fijn om van je te horen dat jij het mooi geschreven vindt. Schrijven vind ik sowieso leuk om te doen, maar dit soort complimenten geven wel een extra duwtje in de rug :) Bedankt!

    @Dale: Ik heb al even persoonlijk met je gemaild, maar wilde ook nog even op je laatste reactie op dit blog reageren. Nogmaals, prachtige foto’s die je mij hebt gestuurd! Dank daarvoor!! Vooral de foto waarop je de rivier rechtstreeks de zee in ziet gaan! Wat een belevenis zou het zijn om daar een zalm te vangen.
    Dus je hebt last van hoogte/diepte vrees? Nee, dat is niet handig in Noorwegen. Heb jij even mazzel dat je in Nederland woont ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Koen,
    wij waren getuige van een vader en een zoon die daar op zalm aan het vissen waren. De zoon moest het leren zei de vader. De 4 meter lange penhengel ging hoepelkrom op een zalm van ongeveer 15 pond(volgens de vader)... Dat beest was(zo te zien) niet te houden en vertrok richting zee. Het draad knapte... Wat een geweld was dat zeg!!

    Nou,het is nu wel duidelijk hoe ik over het zalmvissen denk ;-)) Nu nog een goede visgids zoeken,haha! En maar weer verder met de karpers....
    Groet,
    Dale

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nou Dale, als je een goede visgids gevonden hebt wil je me dan tippen :)

    Succes met de karpers. Ook een prachtige bezigheid...

    Groet,

    Koen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Koen,ik houd je op de hoogte...
    Mijn schoonouders gaan voor 3weken naar Noorwegen.. Ik heb wat lijntjes uitgezet.....

    BeantwoordenVerwijderen