zaterdag 29 januari 2011

Snoeken (verslag 1)

Snoeken, ik doe het al heel lang. Op allerlei verschillende manieren.  Spinners, soft baits, pluggen, allemaal leuk, maar vooral het statisch doodaasvissen doe ik de laatste jaren erg veel. Daarover zometeen meer. Nu even terug naar mijn basisschooljaren. In de sloot (zie ook de pagina ‘Over mij’), vlak bij mijn ouderlijk huis,  viste ik samen met allemaal vriendjes heel veel op snoek. Niet met doodaas, daar hadden we nog nooit van gehoord. Soms met kunstaas in de vorm van de bekende spinnertjes die wij blinkertjes  noemden. Waar we vooral veel mee vingen was het toen nog toegestane levend aas. Wij waren in die tijd dan ook van mening dat dat het superaas was. Nu weet ik wel beter, bovendien mag er niet meer met levend aas gevist worden. 
Statisch doodaasvissen op grote snoek, helemaal mijn ding.



zondag 23 januari 2011

Penvissen in de natuur

Ik verlang naar het voorjaar. Lekker met mijn tentje aan de waterkant.  De geur van het vers groeiend gras. Vogeltjes die begonnen zijn met het verleidingsspel. Zonnetje op je gezicht, bakje koffie, wat heeft een mens nog meer nodig? Toch blijf ik niet hangen in die droomwereld. Ik wil vissen, hoe dan ook!
Vandaag was het een stuk frisser dan de sessie van vorige week (zie verslag zaterdag 15 januari 2011). Ik twijfelde of de karpers in het ondiepe slootje wel zouden willen azen.  Net als de vorige keer heb ik op de plekken, waar ik in dit jaargetijde karper zou kunnen verwachten, zeer minimaal wat blikmaïs gevoerd. De vorige keer hoefde ik niet lang te wachten op een aanbeet. Deze keer was dat een ander verhaal.  Na zo’n twee uur al mijn stekjes afgevist te hebben, had ik niet veel hoop meer op het vangen van een karper. Het enige wat ik nog kon bedenken was dat ik ze kon gaan verleiden met wat meer opvallend aas, zoals felgekleurde roze plastic maïskorrels en kleine fluor pop-upjes, maar dit werkte ook niet. Een kronkelende worm dan? Ook niks!  Jammer, dan maar weer naar huis.

woensdag 19 januari 2011

Karpervissen: hoe maak je een rig.

Onder video heb ik een nieuw filmpje gezet. In dit filmpje laat ik zien hoe ik één van mijn favoriete rigs maak en wat voor materialen ik daarvoor gebruik. Via onderstaande link kun je de video ook rechtstreeks op youtube bekijken.

Karpervissen: hoe maak je een rig.

zaterdag 15 januari 2011

Penvissen (tweede poging)

De vorige keer penvissen leverde geen karper op (zie verslag 9 januari 2011), maar leuk was die sessie wel!  Dit weekend wilde ik het nog maar eens proberen.  Deze keer ging ik niet alleen voor de frisse neus. Ik had er een goed gevoel over. De temperatuur was weer wat hoger en in de ondiepe watertjes, waar ik graag met de penhengel  op karper  vis, heeft dit veel sneller invloed op de watertemperatuur  dan op de diepe zandputten waar voornamelijk statisch op karper gevist wordt. De iets hogere watertemperatuur had dan ook een positieve invloed op het eetgedrag van de karpers. 
 
Ook bij het penvissen
gebruik ik de hair.
Net als de vorige keer moest de zoete blikmaïs het gaan doen. Op meerdere plekken, waar ik in dit jaargetijde karper verwacht, strooide ik hooguit 20 korreltjes maïs. Om de beurt ben ik deze plekken gaan afvissen. Sluipend en kruipend door de modder, blij dat ik in the middle of nowhere zat. Tja, voor een niet-visser moet het er toch behoorlijk belachelijk uitzien! Een volwassen vent onder de modder bij een slootje van hooguit twee meter breed. Maar goed, heeft iedere hobby niet zo zijn eigenaardigheden?
Zo, nu weer terug naar het eetgedrag van de karpers.  Ik hoefde niet heel lang naar mijn pennetje te turen. Een opsteker gevolgd door een rustig weglopend pennetje deed mijn adrenalinepeil behoorlijk stijgen. Aanslaan, hangen en………lossen! Erg jammer, maar ik liet de moed niet zakken en had nog wat voerplekjes over om af te vissen. Een half uurtje later was het raak.

Een prachtig schubje leverde een mooie strijd. Een strijd die het schubje niet kon winnen, omdat ik van mening ben dat je bij het penvissen niet te dun moet vissen.  Over het algemeen wordt juist bij het penvissen veel bij obstakels gevist. Ik weet dat als je vist je altijd een risico neemt ten nadele van de vis. Toch doe ik er altijd alles aan om dit risico zoveel mogelijk te beperken.  Het resultaat: een prachtig goudkleurig schubje. Met een voldaan gevoel ben ik hierna begonnen met de lange wandeling door het veld terug naar mijn auto.

Heerlijk dat penvissen. Toch kijk ik ook wel weer uit naar de gillende beetmelders. Zo heeft iedere tak van de sportvisserij wel zijn charme. Maar goed, ik kan niet alles tegelijk. En met mijn beperkte vistijd moet ik geduld hebben en dat behoor ik ook te hebben als sportvisser.

zondag 9 januari 2011

Eerste keer penvissen 2011

Ik stond op knappen. Weken lang kon er niet gevist worden. In deze periode van het jaar ben ik altijd voornamelijk bezig met het doodaasvissen op snoek. Behalve een door de industrie verwarmd kanaal lag al het water waar ik graag vis helemaal dicht. Niet alleen het niet kunnen vissen op mijn favoriete plekken is vervelend, ook maakte ik mij zorgen om de vissen onder het ijs dat volledig bedekt was met sneeuw.
Ik ben geen expert op dit gebied, maar het schijnt zo te zijn dat als er een laag sneeuw op het ijs ligt er geen zonlicht meer in het water schijnt en er dus helemaal geen fotosynthese meer kan plaatsvinden. Ook heb ik begrepen dat een bodem met bijvoorbeeld veel blad tijdens het rottingsproces veel zuurstof verbruikt. Bovendien kunnen er bij zo’n proces, voor de vissen, schadelijke stoffen ontstaan. Nogmaals, ik ben geen expert, dus als een lezer dit in een reactie wil toelichten/uitleggen? Ga je gang! Gelukkig was er in het water dat ik vandaag bezocht geen enkele dode vis te zien.

Zoals ik al eerder zei vis ik in dit jaargetijde meer op snoek, maar vandaag wilde ik het eens met de penhengel op karper proberen. Heerlijk met weinig materialen op stap. Het hoofddoel: een frisse neus. Er stond een frisse wind dus dit doel kon eigenlijk niet mislukken. Het tweede doel was natuurlijk het vangen van een karper. Niet eenvoudig bij deze temperaturen. Dat wist ik van tevoren en achteraf kon ik mezelf dan ook een compliment geven voor de juiste voorspelling. Vandaag geen karper. Toch is dit penvissen me weer goed bevallen en wie weet probeer ik het volgend weekend nog een keer.