Een teken van leven...

Ik heb de afgelopen periode keihard geleefd! Zo hard dat ik er even van moet bijkomen! Allerlei activiteiten heb ik ondernomen, waarvan het volgen en behalen van een zware studie en het solliciteren op een nieuwe baan (waarvoor ik ook aangenomen ben) de belangrijkste waren. Tussendoor heb ik zeker gevist, maar veel tijd en puf voor het schrijven van verhaaltjes voor dit blog vond ik niet. Toch vind ik het schrijven over vissen en het ordenen van de tijdens het vissen gemaakte foto’s wel heel leuk! Daarom hierbij een kort blogje over waar ik op dit moment sta wat betreft mijn visserij…

Een op de dropshot gevangen snoekbaars. Binnen vijf minuten vissen was het raak!

De kuil

Er staat weer een nieuw verhaal van mij op www.dekarperwereld.nl. Lees daar het verslag over een typisch penwater waar ik toch een nachtje statisch gevist heb. Klik hier!

De Lot - Een impressie

Eindelijk heb ik er ook gevist. Na alle verhalen en filmpjes gelezen en gezien te hebben wilde ik zelf de Lot ook ervaren. Dit is mij ontzettend goed bevallen! Onder andere door een zeer degelijke voorbereiding werd het een succesvolle trip waar ik graag een artikel over ga schrijven. Toch kan ik het niet laten om nu alvast iets te laten zien. Hierbij een heel kort filmpje met daarin één van de vangsten.

Lekker even dagvissen...

Er zitten inmiddels weer een behoorlijk aantal nachten vissen op. Door weer en wind trek ik er telkens op uit en altijd geniet ik van mijn visserij.

Deze sessie had ik zin in de dagvisserij. Mijn vrije uurtjes overdag zijn spaarzaam, maar juist op deze prachtige voorjaarsdag was ik vrij. Ik koos voor een water dat in het voorjaar productief is als je weet waar de vissen zich ophouden.

Deze hotspot is goed te bevissen m.b.v. mijn voerboot. Het aas dat ik gebruikte was kippenmais en erwten. Partikels werken hier in het vroege voorjaar vaak beter dan boilies.

Terwijl ik in het zonnetje op de eerste aanbeet wacht, vliegt een ijsvogel af en aan.

Voorjaarskriebels en woelende karpers

Er staat weer een nieuw verhaal van mij op www.dekarperwereld.nl. Lees daar het verslag van een korte pensessie. Klik hier!

Zo vader, zo dochter

In de eerste plaats wens ik jullie allemaal een goed, gezond, gelukkig en vangstrijk 2017! Verder verwijs ik jullie graag door naar mijn andere blog op www.dekarperwereld.nl. Daar kun je een verslag lezen van een leuke middag wintervissen samen met mijn dochter. Klik hier!

Lekker even winterpennen (filmpje)

Zoals ik in het vorige blog beloofde, hierbij het filmpje van de onderwaterbeelden. Oja, inmiddels heeft één van de twee karpers op de mat gelegen. Waarschijnlijk ga ik deze vangst nog wel een keer beschrijven in een verslagje. Nu eerst op naar 2017! Ik wens alle lezers het allerbeste voor komend jaar!

Lekker even winterpennen

'k Had even genoeg van het sleuren met veel visgerei. Af en toe wil ik terug naar de basis en 'gewoon' staren naar een dobbertje.

Afgelopen weekend was het zover. Ik dacht na over wat ik zou gaan doen... na een lange werkweek de auto volstouwen met doodaasmaterialen of even pennen op winterkarpers? Ik koos het laatste.

 

Ik besloot te gaan vissen bij een stek met een redelijk bestand aan karpers. Voornamelijk kleintjes, maar ook een aantal (voor penbegrippen) redelijk grote vissen.

 

Zonder voorvoeren begon ik met de broodvlok. Vlak tegen een afstervend plompenveld liet ik het tuigje zakken. Na vijf minuten nog geen beweging. Ik legde opnieuw in, nu een meter naast het plompenveld waar het net iets dieper was. Nu wel beweging! De pen verdween na een klein fel tikje geleidelijk onder water. Ik sloeg aan op een mooi klein karpertje in prachtige winterkleuren. Echt genieten!

 

Penpassie in de polder

Het was weer genieten in de polder. Check het verslag op www.dekarperwereld.nl.

Karpervissen met mijn dochter

Steeds vaker gaan we samen op pad. Lekker vissen, meestal zonder specifieke targetvis. Voorntjes is dan doorgaans het resultaat en dat is natuurlijk prima. Inmiddels is mijn dochter behoorlijk bedreven geraakt in het witvissen. Het haakje beazen, inwerpen, aanslaan en zelf onthaken... geen enkel probleem. Het was de hoogste tijd voor iets groters en sterkers. Deze middag stond er karper op ons menu...

 

Haar eerste karper ooit...

Bij een klein stadsvijvertje parkeerde ik de auto achter een kantoorgebouw. Niet het visgebied waar ik normaal gesproken vis. Liever zit ik midden in de natuur zonder het geluid van verkeer om me heen. Toch moet ik toegeven dat het rondom de vijver prachtig is en eenmaal aan het vissen het geluid van de auto's en scooters naar de achtergrond verdween.

Wie het kleine niet eert...

Binnenkort plaats ik op dit blog een verslag over een leuke vissessie met mijn jongste dochter, maar nu verwijs ik jullie graag door naar een nieuw verhaal van mij op www.dekarperwereld.nl

Dit moet ik vaker doen!

Het statisch nachtvissen is iets dat ik heel graag doe, zo graag zelfs dat het van pennen soms niet komt. Ontzettend jammer want ook dat vind ik prachtig om te doen. De hoogste tijd om mijn centrepin maar weer eens te pakken!

Een koude nacht in april

's Avonds kon ik nog genieten van het zonnetje. Aan de oppervlakte van het water was zowaar wat leven te bekennen. Bij het inleggen van mijn rigje zag ik zelfs een kolk van een grote vis... misschien wel karper! Ik had er een goed gevoel over, maar de nacht zou koud worden. Volgens de voorspelling twee graden Celsius.

In veel delen van Drenthe mag je gerust rekenen op een aantal graden minder dan voorspeld. Deze nacht bleek dat ook maar weer eens het geval. Rond een uur of twaalf had ik een trage aanbeet. Na oppakken van de hengel voelde ik wel veel gewicht, maar weinig vechtlust. Op de blank van de hengel had zich een ijslaagje gevormd. Het was echt koud! Een karper 'vocht', alsof het nog hartje winter was, als een brasem. Binnen enkele seconden trok ik de naar schatting dikke twintigponder over het koord. 

De aanbeet kwam op de maisrig. Twee korrels kippenmais dienden als aas. De twee boilierigjes (ik viste met drie hengels deze nacht) bleven onaangeroerd.

Twee maartse buffels

'k Word wakker en kijk naar de druppels aan de binnenkant van mijn paraplu. De eerste nacht vissen aan een groot water zit er op. Het is nog maart en op de radio had ik gehoord dat deze maand kouder is dan de maanden december, januari en februari. Misschien verklaart dat de blank, hoewel... op een ander water was ik een paar dagen geleden wel succesvol...

 

Impressie najaar 2015

Tussen de regels door heb je in mijn vorige updates kunnen lezen dat ik dit najaar actief ben geweest op voornamelijk grotere wateren. Mijn voerboot heb ik optimaal kunnen inzetten. Door eerst het bodemverloop in kaart te brengen m.b.v. de dieptemeter en vervolgens zorgvuldig de lijnen uit te varen heb ik prachtige resultaten behaald.

Snorkelen in Zuid Frankrijk (filmpje 2)

In het vorige filmpje zag je prachtige barbelen, maar na lang zoeken vond ik ook karpers. Het snorkelen en filmen tussen deze krachtige riviervissen was een geweldige ervaring! Check het filmpje!

 

 

 

Terug van vakantie (deel 7, slot)

Alweer het laatste verslag van deze reeks en dus ook de laatste vissessie op dit mooie watertje. Het voeren is al begonnen op een groter water. Daar zal ik de komende tijd wekelijks een nacht gaan vissen. Ik verwacht daar geen aantallen te vangen, maar misschien wel vissen die ik mijn hele leven lang niet zal vergeten.

 

Toch zal ik de sessies aan dit pittoreske watertje ook niet snel vergeten. Ik heb hier een zeer goede tijd gehad. Prachtige natuur gezien en bovendien goed gevangen!

 

Terug van vakantie (deel 6)

Ik sloot de vorige update af met de woorden: op deze stek ben ik nog lang niet uitgekeken. Toch begint de hunkering naar lange donkere nachten aan moeilijke wateren zodanige vormen aan te nemen, dat ik afscheid begin te nemen van deze prachtige stek. Dit is dan ook het een-na-laatste deel van de serie Terug van vakantie. 

Terug van vakantie (deel 5)

De stek blijft maar vis produceren. Nu werk ik daar hard genoeg voor, dus zo vreemd is dat niet. Iedere dag worden er flink wat kilometers met de auto afgelegd en wandel ik naar de stek. Daar strooi ik gemiddeld een kilo boilies verspreid over een oppervlakte van 10 bij 10 meter. De boilies op vismeelbasis worden blijkbaar zeer gewaardeerd, want ook deze keer kwam de aanbeet snel.
 

Terug van vakantie (deel 4)

Ik loop over het door de ganzen 'aangelegde' pad richting mijn inmiddels vaste stek. Deze keer hoop ik op een halve herhaling van de vorige sessie, dus wel de ijsvogels... niet de brasems...

Terwijl ik mijn hengels optuig zie ik de eerste ijsvogel al voorbij vliegen. Een vrouw, met dochtertje en hond, staan verderop met camera klaar. Ook zij hebben de ijsvogels ontdekt.

Ik hoef maar een half uurtje te wachten op een ratelende slip. De eerste aanbeet is alweer een feit en aan de snelheid van de aflopende lijn te zien is het niet een brasem. Mijn kromme hengel blijft niet ongemerkt bij vrouw en kind. Vol bewondering bekijken ze de vangst. Niet-vissers hebben vaak geen idee wat er zoal in onze wateren leeft. Vooral de grootte maakte indruk. De soort minder. Als ik gezegd had dat het een snoek was, hadden ze me ook geloofd.