Vliegvissen in de Belgische Ardennen

In een update op dit blog (zondag 19 mei 2019), vertelde ik over de door mij gevolgde vliegviscursus bij de Noord Nederlandse Vliegvis Vereniging (NNVV). Ook vertelde ik dat ik deze zomer mijn eerste vliegviservaringen in het buitenland wilde gaan opdoen. Maanden heb ik naar deze gezinsvakantie, waarin ook veel gevist zou gaan worden, uitgekeken. Met mijn waadpak aan door een snelstromend riviertje waden in een prachtige omgeving, was de wens. Inmiddels is deze vervuld en ben ik terug van vakantie. Wat heb ik een mooie tijd gehad!
Ik zie mijzelf wat betreft het vliegvissen nog als een beginner, maar heb met mijn zelfgebonden vliegjes tijdens deze vakantie toch 13 forelletjes, 2 vlagzalmen en een barbeeltje gevangen. Ik ben er dik tevreden mee.

We kampeerden aan de prachtige rivier de Semois. Een rivier waar ook forel zwemt. Toch adviseerde de campingeigenaar i.v.m. de warmte niet te gaan vissen in deze rivier. Ik kon beter gaan vissen in een klein zijriviertje waar het water kouder was en de forellen actiever zouden zijn. Nog steeds zou het een flinke uitdaging worden er een te vangen vertelde hij, maar ik maakte daar meer kans.

Ik besloot eerst eens zonder hengel door het smalle riviertje te waden. Het  riviertje is prachtig, maar voor een beginner is het werpen op vele delen niet makkelijk. Waarschijnlijk zou ik in eerste instantie meer bomen vangen dan vis! Maar goed, een uitdaging ga ik niet snel uit de weg. Met vallen en opstaan zou het wel goedkomen.

Wadend, meter voor meter, legde ik een behoorlijke afstand af totdat ik niet verder kon. Ik stuitte namelijk op een prachtige beverdam.

De volgende ochtend in alle vroegte liep ik in mijn waadpak met mijn vlieghengeltje in de hand tussen de tenten door richting het riviertje. De camping lag nog in diepe rust. Ik voelde een gezonde spanning. Zou het mij lukken iets te vangen?

Ik had deze vakantie twee vliegvishengels bij mij. Een AFTMA 3 - 10 foot hengel en een AFTMA 5 - 9 foot hengel. De AFTMA-klassering zegt iets over de zwaarte van de hengel. Ik ga hier niet te diep in op de theorie, maar omdat ik geen grote vis verwachtte zou de keuze van de lichtere AFTMA 3 hengel logisch geweest zijn, ware het niet dat deze hengel met 10 foot langer is dan mijn AFTMA 5 hengel. In het riviertje waar vaak weinig ruimte is voor het werpen is een kortere hengel handiger. Ik heb dan dus ook telkens met mijn AFTMA 5 hengel gevist van 9 foot, hoewel een nog kortere hengel af en toe best handig geweest zou zijn.

Waar het bij het karpervissen voor mij extra charme geeft om karper te vangen op eigen gedraaide boilies, is het bij het vliegvissen voor mij extra leuk om vis te vangen op eigen gemaakte vliegen. Ik bond mijn vliegen op kleine weerhaakloze haakjes maatje 16. Ik weet het, ik moet nog veel oefenen om netter te leren binden, maar de vissen in het riviertje vonden mijn vliegjes prima zo. En daar gaat het natuurlijk om...

Na eerst een paar keer een boom gehaakt te hebben, kreeg ik de slag te pakken en kon ik mijn drijvende vliegje telkens op interessante plekken werpen. Plekken zoals diepe gaten achter een stroomversnelling, grote stenen die het ruisende water deden splitsen, onder overhangende bosschages… dat soort hotspots. Plotseling was het raak! Toch nog onverwacht knalde vanuit het niets een forel op de vlieg. Een fractie van een seconde later hief ik de hengel en trok ik de vliegenlijn met mijn linkerhand strak. Ik had een voor dit riviertje best grote forel te pakken! Het directe contact dat een vliegvisser door de gebruikte techniek met de vis heeft, zorgt ervoor dat je ook bij de relatief kleine vissen de kracht voelt. Ik heb al heel wat grote karpers gevangen, maar qua beleving veroorzaakte deze forel een spektakel om u tegen te zeggen. Na de vis richting mijzelf gedrild te hebben trok ik snel mijn net (dat ik middels een magneetje op mijn rug bevestigd had) los en schepte de vis. Een zucht van opluchting en een hele grote lach van oor tot oor volgde. Wat was ik blij met mijn eerste forel op de vlieg!

Dezelfde ochtend ving ik geen forel meer, maar wel kopvoorns en een heel klein vlagzalmpje! Als er kleintjes zwemmen moeten er ook grotere zitten, was mijn conclusie.

Elke dag viste ik in de rivier en waadde ik vanaf de camping tot de beverdam. Vissen is leuk maar ik houd ook van natuurfotografie. Ik weet dat bevers zich 's avonds laat goed laten zien en maakte een plannetje.

Ik besloot met mijn dochter een avond op wacht te gaan staan met onze camera's schietklaar. Samen stonden we verscholen achter wat bosjes te wachten. Bijna net zo spannend als vissen zelf. Na een uurtje wachten kwam eindelijk een bever tevoorschijn.

De bever zwom langs de dam en dook midden in het water onder. Een spoor van luchtbellen konden we volgen. De bever zwom onder water richting dam en kwam vlak ervoor weer boven. We klikten er vrolijk op los, maar werden nog enthousiaster toen de bever vlak voor onze neus op de dam klom. Een prachtige natuurervaring en extra leuk om deze met mijn dochter meegemaakt te hebben.

Het vissen op forel ging tijdens deze vakantie boven verwachting goed. Bijna elke dag wist ik er wel één of twee te vangen. Niet allemaal groot, maar wel prachtig!

Plotseling werd, minder agressief dan een forel dit doet, de vlieg van de oppervlakte geplukt. Ik verwachtte een klein visje te haken, maar haakte voor dit riviertje toch één van redelijk formaat. Ik drilde, maar zag nog niet wat ik gehaakt had. Pas vlak voor ik kon scheppen zag ik het. Mijn eerste fatsoenlijke vlagzalm! Wat een visserij!

Ik was dolblij, maar wist toen nog niet dat ik een paar dagen later in een wat dieper gedeelte van het riviertje een nog grotere vlagzalm zou vangen.

Misschien is deze grotere vlagzalm voor de ervaren vliegvisser nog steeds een klein exemplaar, maar ik was er blij mee!

Ook deze vlagzalm had het vliegje voorzichtig van de oppervlakte gegrist. Ik heb haar even bewonderd en natuurlijk snel weer laten zwemmen.

Tussen de vlagzalmen door ving ik het ene forelletje na het andere. Gedurende de vakantie verbeterde mijn techniek zich zodanig dat ik steeds beter het vliegje kon plaatsen waar ik het hebben wilde en zo verloor ik bijna geen vliegjes meer in de bosjes en bomen.

Het riviertje kende ik onderhand op mijn duimpje en ook al wist ik dat forel vangen in de Semois onder deze omstandigheden lastig zou zijn, ik wilde toch ook nog even dit grotere water bevissen.
In de Semois had ik heel wat barbelen van klein formaat zien zwemmen en daarom besloot ik deze met de nymph (een zinkend vliegje) te gaan belagen met mijn AFTMA 3 hengel van 10 foot. Ik had in een vliegvisboekje gelezen dat het zien van barbelen een stuk makkelijk is dan het vangen van een barbeel op de nymph. Ik heb de nymph dan ook eindeloos voorbij die bodemazers moeten laten afdrijven voordat het dan eindelijk raak was. Met de lange hengel kon ik met een strakke lijn de nymph op zicht richting de bekken van de barbelen sturen. Plotseling zoog een barbeeltje gulzig de nymph naar binnen, waarop ik onmiddellijk de haak kon zetten. Ik heb al veel barbelen gevangen op de feederhengel waaronder grote exemplaren, maar op licht materiaal met deze techniek is dit tot nu toe voor mij de mooiste!

Het was een geweldige eerste vliegvisvakantie! Ik heb genoten en veel geleerd. Dit smaakt naar meer...