vrijdag 12 oktober 2012

Lekker slapen...


Ik heb een verhaal getypt waarin ik uitleg waarom ik ben gestopt met mijn studie. In een reactie aan Hans (zie vorige verslag) gaf ik al aan dat ik om bureaucratische problemen misschien moet stoppen. Ik heb het verhaal niet meteen geplaatst omdat ik twijfelde over de inhoud. Nou ja, ik twijfelde niet over de inhoud, maar wel over of ik dit zomaar op het internet kon gaan zetten. Ik heb het even een paar dagen laten rusten om het vervolgens opnieuw door te lezen. De conclusie is nu dat ik in het verhaal rationeel ben gebleven, maar het komt er wel op neer dat ik bepaalde mensen binnen bepaalde organisaties het een en ander verwijt. Om problemen te voorkomen ga ik het dus maar niet plaatsen. Het zou in de toekomst wel eens in mijn nadeel kunnen gaan werken. Helaas, zo zit de wereld soms in elkaar. Hoe dan ook, het mag duidelijk zijn dat ik er flink van baal! Even lekker pennen heeft me geholpen het een en ander los te kunnen laten.
In de schuur, ergens in een donker stoffig hoekje, lag nog een zak 30 mm boilies. Keiharde knikkers, niet geschikt om mee te pennen, maar wel om mee te voeren als ik ze stuk zou knippen. Drie dagen  heb ik er, i.c.m. een paar blikjes maïs, mee gevoerd. Binnen vijf minuten na het inleggen van de montage had ik een voorzichtige aanbeet. Ik sloeg
snel aan, het puntje van de pen was nog geen cm onder. Boeggolven van wegspurtende karpers schoten vanaf de voerplek alle kanten op. Eén karper bleef onvrijwillig achter, strijdend tegen een visser. Een blije visser die even alles los kon laten. Al het gedoe van de afgelopen weken. Piekeren, daar is tijdens een dril geen ruimte voor in de hersenpan van een visser. Na het landen en het maken van wat foto’s merkte ik dat ik eigenlijk veel te moe was. Ik probeerde nog wel even door te vissen, maar zag het pennetje telkens als een wazig rood stipje. Het focussen lukte niet meer. De afgelopen weken hebben erin gehakt en het gepeins is me niet in de kouwe kleren gaan zitten. Ik ben naar huis gegaan. Op de bank, terwijl mijn kinderen bovenop mij lagen, keken we een film. Vijf minuten hield ik het vol voordat ik in een diepe slaap wegzonk. ´k Heb lang niet zo lekker geslapen…