donderdag 15 mei 2014

Op mijn gemak - deel 8


Vrijheid. Geen plannen. Gewoon gaan, maar alles op mijn gemak! Zo ben ik op het moment bezig met mijn hobby vissen. Natuurlijk denk ik wel na over hoe ik tijdens een sessie wil gaan vissen, maar het zijn niet meer van die lange termijnplannen als voorheen. De ene keer ga ik pennen, de andere keer heb ik zin om met de feederhengel op stap te gaan en deze keer pakte ik mijn 2.75 lbs stokken uit de schuur. Na veel gevist te hebben met licht materiaal voelden deze afstandhengels aan als overdreven zwaar geschut... toch bleek ik ze nodig te hebben...

Toch al behoorlijk behendig...

Vlak bij het merelnest in mijn tuin (zie ook mijn vorige op mijn gemak verhalen...) bereid ik mijn materialen voor. Ik moet alles redelijk compact inpakken, want het is een eind lopen naar de stek. Twee keer lopen zou te veel tijd kosten. Terwijl ik de materialen in orde maak hoor ik vader en moeder merel roepen. Allebei zitten ze voor het raam van de schuur. Als ik ga kijken zie ik dat er een jong de schuur in is gevlogen. Het jong probeert door het raam eruit te vliegen. Voorzichtig loop ik naar binnen en drijf het beestje door de deur naar buiten. Met de nog korte staart vliegt het jong, toch al behoorlijk behendig, naar buiten en landt in de haag.

En toen waren er nog drie...
Ik ben benieuwd hoe het met de overige jongen gesteld is en kijk in het nest. De andere drie zitten gebroederlijk naast elkaar. Het is een krappe bedoening en ik vraag me af waar de vierde gezeten heeft. Zou deze nu juist voorop lopen en zo dapper zijn om als eerste het nest te verlaten of hebben deze drie onschuldig lijkende mereltjes met vors geweld het vierde jong uit het nest geduwd? Het blijft toch leuk om dit proces te volgen, voor mij en de kinderen. Hoewel, daar dachten mijn kinderen de volgende dag iets anders over toen buurvrouw kat het voorzien had op een van de jongen... 

Tussen het fluitekruid...


Maar goed, terug naar het vissen, deze keer dus statisch. De dag voor deze sessie had ik gevoerd. Een  kilo boilies kon ik nog net voordat het onweer losbarstte op de voorjaarsstek deponeren.
Mijn jongste dochter van zes was ook mee. Het fluitekruid stond zo hoog dat ze de gehele wandeling naar de stek op mijn nek moest zitten. Geen doorkomen aan voor haar. Wat ik door deze weelderige begroeiing goed kon zien was dat er sinds lange tijd geen mens was geweest op deze stek. Ik had er wel vertrouwen in nadat ik tijdens het voeren behoorlijke wellingen in het water had gezien.
 
De 2.75 lbs stok kwam bij deze rakker, die met grof geweld
 een plompenbed verwoestte, goed van pas...

De volgende dag 's avonds zat ik na het inwerpen van twee vastloodmontages rustig op mijn stoel een boek te lezen. Dat is het voordeel van het statisch vissen. Wachten op de buit en lekker lezen, wegdromen, observeren, foto's maken en wat al niet meer...
Het gaat echt niet altijd zo makkelijk, maar deze avond ving ik zomaar op mijn gemak (op het drillen na dan...) een machtige graskarper en aan het eind van de avond dè rijenkarper uit mijn dromen. Soms zit het allemaal mee. Dit was zo'n sessie...

5 opmerkingen:

  1. De graskarpers die je vangt mogen er altijd zijn ,maar de rijenkarper is bijzonder mooi idd. Heb er zelf 1tje mogen vangen ooit laaaang geleden :-) Das wel een geslaagd avondje zo ja wat wil je nog meer ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat zijn van die foto's die je inlijst... Proficiat!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ZO-DE-JU Koen prachtige foto,s en met zo een vis afsluiten !!! ik zeg super

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Michael: :)

    @Frank: :) :)

    @Dennis: Het is inderdaad een flinke graskarper. ‘k Ben er blij mee, maar de rijenkarper is zo’n vangst die ik nooit meer vergeet!

    @John: Dank je!

    @Sander: Nu ik dit typ is het alweer een tijdje geleden dat ik die rijen ving, maar zo voelt het niet! ’t Was echt een topavond…

    BeantwoordenVerwijderen