vrijdag 30 maart 2012

De grote karper

De grote karper die ik gespot heb gaat niet meer uit mijn hoofd. Meestal vis ik mijn nachtjes in de weekenden, maar ik kon niet wachten… tegen beter weten in…

Overdag vissen kon doordeweeks i.v.m. met mijn werk niet. ’s Nachts wel. Dan werk ik niet. Ik kan aan de waterkant, onder mijn parapluutje, zeer goed slapen. Helemaal alleen, in de frisse lucht luisterend naar de nachtelijke geluiden, val ik altijd als een blok in slaap en word pas wakker als één van mijn beetmelders begint te gillen. Krijg ik niet al te veel aanbeten, dan sta ik dus de volgende dag weer fris en fruitig op mijn werk.
Nu ga ik natuurlijk niet alleen maar een nachtje vissen om lekker te kunnen slapen. Voordat het nachtje gaat beginnen bereid ik alles altijd nauwkeurig voor. De nieuwe rigjes worden geknoopt, boilies worden gedraaid en er wordt meestal een paar dagen voorgevoerd. De te bevissen stek peil ik ook altijd nauwkeurig. De rigjes moeten precies op het goede plekje komen te liggen. Zo weinig mogelijk laat ik aan het toeval over. Het werk zit ‘m dus in de voorbereidingen.
Als alles netjes op zijn plek ligt ga ik natuurlijk niet meteen slapen. Ik zit aan de waterkant te observeren. Ik speur naar karperactiviteit. Ik voel de spanning van de mogelijke aanbeet die ik in de komende nacht ga krijgen. Ik zit in mijn eigen sprookjeswereld, ver weg van de vaak te harde realiteit. Pure ontspanning…
Omdat de klok weer vooruit was gezet had ik zo nog een redelijk avondje voordat ik de vleermuizen weer actief zag worden. Het signaal om mijn bed op te zoeken. Vlak voordat ik in slaap viel hoorde ik een ree in de verte een schreeuwachtig geluid maken. Als je niet zou weten dat het een ree was zou je er bang van kunnen worden…
Koude nacht...
De nacht werd koud. Kouder dan de voorspelde 4 graden Celsius. Diep weggekropen in mijn slaapzak had ik hier geen last van. Zou ik een run krijgen dan werd het natuurlijk een ander verhaal. Helaas kreeg ik deze niet. De volgende ochtend was mijn onthaakmat wit van het ijs. Ik begrijp de grote karper wel. De gevoerde boilies gaat ze natuurlijk lekker overdag opeten als het wat warmer is en ik weer aan het werk ben. Slimme vis…
Het wordt een mooie dag, maar ik moet werken...

8 opmerkingen:

  1. Misschien moet je toch maar een tijdje 's nachts gaan werken? Tot het weer wat warmer is. Mooie pic die laatste!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als dat zou kunnen, hahaha. Denk alleen niet dat de onderwijsinspectie het er mee eens zal zijn :)

    Gr. Koen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi stukje,Koen!

    De foto's en je verhaal(tje) samen geven een soort van mystieke sfeer weer....Leuk!

    Die karper komt nog wel ;-)

    Groet,
    Dale

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De grote karper houd blijkbaar niet van een bevroren onthaakmat ghehe,en er komen nog veel koudere nachten aan naar het schijnt :( Hoort ook bij het voorjaar en nu maar kijken of die grote zich weer eens laat zien de komende tijd,ik blijf het volgen iig suc7 groet,

    Dennis

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hi Koen,

    Mooi sferisch avontuur. Ondanks de rust in de nacht, de onrust in de kop vanwege 'De grote karper'.

    Grtx,
    FER

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dale, Dennis en FER, het was ondanks de blank toch genieten hoor. Het idee dat er ergens zo'n vis rondzwemt en dat je die misschien gaat vangen geeft een bijzonder gevoel. Bedankt voor de complimenten :)

    Gr. Koen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Werk jij overdag wel dan koen? gr tim

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hahaha, jij durft! Ik spreek je nog wel…

    BeantwoordenVerwijderen