donderdag 10 maart 2011

Karperen: de eerste koude nacht.

Wat zullen er veel mensen,  die  mij aan de waterkant gezien hebben, zichzelf de volgende  vraag  gesteld hebben: “Waarom in hemelsnaam???”. Tja, dat kan ik wel gaan uitleggen, maar er zijn maar weinig mensen die het echt begrijpen. Het is een gevoel, een drang, een instinct, een… een, ja wat is het? Ik weet het zelf eigenlijk niet. Wel weet ik dat ik mij prettig voel aan het water in een tentje wachtend op die gillende beetmelder. Een heel goede reden voor mij om telkens weer die nachtjes te vissen. Deze keer was het wel een beetje anders dan anders. Het was namelijk koud, zeg maar gerust ijskoud! Als ik een polis had willen afsluiten voor vangstgarantie had niemand die willen geven. Ik maakte een kans van, naar schatting, hooguit één procent.
Daar zat ik dan, aan een kilometers lang kanaal, zonder degelijke voorbereiding in de vorm van een goed opgebouwde winter-/voorjaarsvoerplek. Ook is er  ’s nachts natuurlijk geen voorjaarszonnetje die de karpers kan overhalen tot het eten van een paar van mijn verrukkelijke boilies. Wat dat betreft maak je in dit jaargetijde overdag vaak meer kans dan ’s nachts. Zeker als je op ondiepere wateren vist. Ik zat er dan ook niet echt voor het vangen, maar meer om weer even HET gevoel te krijgen. En het is gelukt hoor! Ik heb HET gevoel gekregen. Ik voelde me weer prettig. Ik heb genoten. ’s Avonds even kokkerellen aan het water, daarna een lekker wijntje in het gezelschap van een rondvliegende uil, vervolgens lag ik in mijn nieuwe vierseizoenenslaapzak, lekker warm, te dromen van alle karpers die ik dit jaar zou mogen gaan begroeten. ’s Ochtends stond ik op om te constateren dat ik de nacht had doorgebracht in een bevroren wereld. Bijna het hele kanaal lag dicht met ijs. Ik wist wel dat het die nacht koud zou worden, maar zo koud? Buiten mijn slaapzak, in mijn nog slaperige toestand en zonder jas, kreeg ik het dan ook al snel koud. Wat kon ik doen?  Of ik trok mijn koud geworden jas aan of ik zocht mijn nog warme slaapzak op. De warme slaapzak won het van mijn jas en al snel lag ik in mijn slaapzak lekker warm te luisteren naar de vogels. Vanuit mijn slaapzak heb ik nog even een kopje thee gezet om wat moed te verzamelen voor het minder leuke deel van het avontuur, namelijk opruimen.
Na het opruimen reed ik naar huis en besefte ik dat ik de smaak weer helemaal te pakken had. Ik ga dan ook aankomend weekend weer een nachtje karperen. Deze keer niet alleen, maar met Jens, een vismaat van mij. Het lijkt erop dat het dit weekend niet zo koud wordt. Zal het zonnetje deze keer de karpers kunnen verleiden tot een diner in de vorm van een paar heerlijke thuisgemaakte meelballetjes? We zullen zien…

6 opmerkingen:

  1. Ha koen kom snel een kijkje nemen op mijn blog als je wilt. Ik heb je genomineerd voor een blog award
    gr Bernard

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Bernard,

    Ik heb op jouw mooie blog www.bvkapelkarpervissen.blogspot.com ook al even gereageerd. Bedankt voor de nominatie!

    Groet,

    Koen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Leuke blog Koen,
    En zo te zien aan je spullen was het zeker koud die nacht! Dit weekend ga ik het ook weer eens proberen. Is kijke of ik de eerste karper op de mat kan krijgen. Succes dit weekend.

    Groete Amsterdam Carp Team

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dank je voor het compliment!

    Was inderdaad erg koud. Dit weekend is het weer warmer en misschien maken we dan meer kans. Ik hoop dat je succesvol bent dit weekend!

    Groet,

    Koen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mijn sessie was zeker succesvol! Zie mijn blog voor het verslag van de sessie. Heb jij nog wat kunnen vangen?

    Groeten Amsterdam Carp Team

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik heb net gekeken en een reactie geplaatst op je blog. Super man! Mijn verhaal van afgelopen nacht kun je hier binnenkort lezen. Ik verklap nu nog niks, anders is het niet meer leuk om te lezen :)

    Groet,

    Koen.

    BeantwoordenVerwijderen