vrijdag 17 oktober 2014

Penvissen in de polder met Björn

Het stond al een lange tijd op mijn wensenlijst… penvissen in de polder. Eindelijk is het zover, ik ga samen met mijn persoonlijke gids Björn vissen in de polder. Supergaaf dat hij mij mee wil nemen naar ‘zijn’ stekken! Overigens is het niet de eerste keer dat ik met hem ga vissen. Afgelopen zomer heeft hij namelijk bij mij in Drenthe gevist. Björn heeft daar een leuk verslag van gemaakt. Check: Land van Koen…
Maar goed, wat geweest is is geweest, terug naar de polder… of nee, op weg naar de polder! Ik zit al een dik uur in de auto en rijd net de afsluitdijk op als ik een  appje van Björn krijg, “rustig op de weg?”.  Ik besluit maar niet terug te appen, straks rijd ik nog het IJsselmeer in!
Na een autorit van ruim twee uur draai ik de hoek om. Achter een boerderij midden in het polderse landschap hebben we afgesproken.  Björn staat bij zijn auto en is zijn hengel aan het optuigen. Mijn hengel ligt achterin de auto ook klaar voor actie! We zouden meteen aan de slag kunnen gaan, maar na elkaar de hand geschud te hebben nemen we eerst de tijd om lekker bij te kletsen onder het genot van een heerlijke bak koffie.
Ondertussen kan ik het niet laten continu om mij heen te kijken. Aan beide kanten van onze parkeerplek ligt een sloot die verbonden is door een duiker. Ik zie rietstengels heen en weer wiegen, water deinen en aasbellen komen bovendrijven. Björn vertelt bescheiden over de wateren waar wij naar kijken, wateren waar naar mijn mening niet bescheiden over gesproken hoeft te worden. Ik vind het allemaal geweldig! Dit soort sloten, waar de karpers zo goed gedijen, zich kunnen voortplanten en volgens de verhalen echte polderkracht hebben spreken mij enorm aan!
Een kwartiertje later is het dan zover. We struinen behoedzaam langs de sloot richting een duiker honderd meter verderop. Vanaf daar gaan we langzaam terug werken naar de parkeerplek. Aangekomen bij de duiker pak ik de rechterkant en Björn de linker. Ik vis op aanraden van Björn met een broodvlok. Deze dwarrelt mooi naar beneden en landt bovenop de zachte bodem waartegen deze lekker afsteekt. Het duurt niet lang voordat ik een kolk in het water zie. Waarschijnlijk een zwiepende staart die de oppervlakte net niet haalt. Vol spanning tuur ik naar mijn pen.

Eventjes wordt de pen opzij geslagen. Even later loopt de pen zelfs een stukje weg. Ik wacht met aanslaan want het kan ook een lijnzwemmer zijn. De pen komt weer tot stilstand. Weer een kolk. Dertig cm vanaf mijn pen. Als de karper in de goede richting aast kan het niet lang meer duren. De pen loopt weer weg en nu langer dan de eerste keer. Ik waag een poging en sla aan! Raak! “Björn, karper!”,  schreeuw ik. Want tja, hij zit natuurlijk wel zes meter verderop, straks hoort hij me niet en hij heeft het schepnet! Gekheid natuurlijk, maar ik reageer wel vanuit emotie! Het gaat hier wel om mijn eerste polderkarper!
Ik weet de uithalen van de krachtige vis te pareren en hem bij de duiker weg te houden. De karper strijdt voor wat ie waard is, maar Björn weet hem uiteindelijk netjes te scheppen en zo ga ik veel eerder dan ik had verwacht samen met deze prachtige vis op de foto. Na dit ritueel schud ik Björn de hand en bedank hem.  De polder zit vol karper, maar je moet de plekjes wel weten te vinden. Alle eer dus voor Björn en nogmaals bedankt!

Vervolgens gaat Björn nog een stukje verderop een poging wagen en ik struin weer terug richting de parkeerplek. Onderweg spot ik geen karpers meer en zo sta ik even later bij de auto’s. Zoals ik al eerder schreef is daar ook een duiker.



Het is daar ook wat dieper en volgens Björn is het een echte winter hotspot. Ik zie geen karper, maar waag toch een poging. Opnieuw laat ik een broodvlok vlak voor de duiker  naar de bodem dwarrelen. Er  komen een paar bellen omhoog. Vanuit mijn ooghoeken zie ik Björn ook aan komen lopen. Mijn pen zeilt de diepte in en ik sla mis! Snel een nieuwe pluk brood op de haak en weer op dezelfde stek laten zakken.  Ik had geen boeggolf gezien, niets gevoeld, dus wie weet heeft de karper geen argwaan gekregen.  Even later zakt de pen weer weg en sla ik opnieuw aan. Deze keer raak! Ik dril mijn tweede polderschub en heb dikke pret! Björn ook natuurlijk want hij laat zijn gast graag vangen. Top! Ik moet deze schub behoorlijk blokken op het moment dat hij de duiker in wil zwemmen. Mijn 2lb penhengel gaat dan ook hoepeltje krom. Gelukkig ben ik de winnaar en kan de tweede vis van de dag op de foto.

Tijdens het terugzetten zien we de stofwolken van nog meer karpers. We besluiten een kop koffie te nemen. Ik leg mijn hengel even weg en Björn probeert het met een kopje koffie erbij nog even bij de duiker. 


Hij merkt wel activiteit op, maar niet overduidelijk dat van karpers.  Iets verderop zien we nog wat deiningen in het water. Björn geeft aan dat ik het daar toch even moet proberen. Ik drink mijn bak koffie leeg en doe wat mij ‘opgedragen’ is.  Ik zie bellen die zich om de paar seconden verplaatsen en kan duidelijk de richting waarin de vis zwemt bepalen. In de lijn van de zich verplaatsende vis leg ik weer een broodvlok.  Het gaat allemaal in een sneltreinvaart. Nagenieten van mijn eerdere twee vangsten kan ik niet want de broodvlok wordt gepakt en ik sla weer aan. Ik haak mijn derde karper! Björn komt er meteen aan met het net en ik meen toch echt de schubben van een spiegel te zien! “Ik heb een spiegel!”,  zeg ik lachend! Björn gelooft het niet. Tien jaar geleden heeft hij er een gevangen in de polder, maar daarna nooit meer! Toch moet hij mij gelijk geven als hij uiteindelijk toch echt een spiegel moet scheppen. Wel ziet Björn meteen dat de spiegel een vergroeide staart heeft. Hij trekt er meteen zijn conclusies uit… “Ja ja, Koen… meegenomen uit Drenthe hè! En met de staart tussen de achterklep gekomen!”.  Ik kan alleen maar lachen…

Ondanks dat er op deze stek nog wel meer te halen is besluiten we over tien minuten naar stek twee te gaan. Ik verwacht binnen tien minuten geen vierde vis, maar zie wel rietstengels heen en weer tikken. Ik werp de broodvlok dicht tegen de rietstengels aan. Het tikken gaat door totdat er pal naast mijn pen een kleine schub het luchtruim kiest. Indrukwekkend landt het beestje naast mijn pen. Zou het een azende karper zijn? Even later loopt inderdaad mijn pen weg en blok ik een schub die het riet in wil duiken. Ik dril de vis moe en maak op de mat een paar foto’s van opnieuw een prachtige polderschub. We besluiten dit fantastische gekkenhuis toch maar te verlaten. Op naar stek twee… ik ben benieuwd!


Op stek twee aangekomen geniet ik van het ruime uitzicht. Een vogelverschrikker op het land en een kerktoren in de verte… wat wil een mens nog meer… polderkarpers natuurlijk! 


Samen speuren we de stekken af, maar zien weinig activiteit. We besluiten toch maar een poging te wagen. Op een gegeven moment zie ik twee karpers op hun gemak voorbij zwemmen. Ik hang nog een broodvlok voor hun neus maar deze negeren ze compleet. We besluiten naar stek drie te gaan.
Daar aangekomen nemen we allebei plaats aan het uiteinde van een duiker.  De plek waar Björn zit ruikt naar karper. Het is een mooi kommetje waar het drijfvuil zich ophoopt en met zo’n duiker erbij kan het eigenlijk niet missen. Björn gunt mij alles, maar het zou toch ook mooi zijn als hij nu wat vangt! Een paar minuten later staat hij inderdaad met een kromme hengel in de hand! Voor heel eventjes.  Aan zijn haakje hangt een schubje van een karper. Vals gehaakt dus! Björn zet door en niet zonder succes! Opnieuw staat hij met een kromme hengel. Deze keer niet vals gehaakt. De dril verloopt gladjes en allebei zijn we blij met de prachtige polderschub!

Na het terugzetten van de karper gaat Bjorn door bij het kommetje. Hij weet uit ervaring dat de  stekken hier nooit lang verstoord zijn en hij heeft gelijk!  Opnieuw staat hij met een kromme hengel, maar daar blijft het niet bij. De karper rost meters lijn van zijn reel. Met samengeknepen billen drilt Björn de vis tussen de obstakels door.


Het lukt! Meter voor meter weet Björn de vis naar zich toe te drillen. Onder de top probeert de krachtpatser nog te ontsnappen.
 


En als ik dan eindelijk na een enerverende dril de karper mag scheppen maken we allebei een sprongetje. Wat een mooie vis!
 


We verkassen naar een stekje verderop. Ook daar zijn de karpers duidelijk actief.  Geregeld, als we het samen iets te gezellig hebben, verstoren we de karpers. Stofwolken duiden op wegschietende karpers.


We hebben onze buit van de dag eigenlijk wel binnen en vissen relaxed door. Het zonnetje maakt het vertoeven aan de waterkant super comfortabel.  Misschien vangen we nog iets, maar mocht het niet zo zijn dan is de dag al meer dan geslaagd. Het blijft een tijdje stil. De focus is er een beetje af.  Ik schrik dan ook op als ik plots mijn pen weg zie lopen. Ik sla in een reflex aan en haak mijn vijfde karper van de dag. Het moet niet gekker worden! De karper die ik gehaakt heb is er een van het kleinere formaat maar trekt mijn 2lb penhengel met gemak krom. Ik schep uiteindelijk de karper zelf en onthaak hem aan de waterkant in het net. Prachtig beestje…

 

We besluiten nog een half uurtje door te gaan en daarna de plaatselijke snackbar op te zoeken.  We rekenen nergens meer op, maar het blijkt een druk half uurtje te worden. Ik haak namelijk net zo’n krachtpatser als de tweede van Björn. Terwijl ik volop aan het drillen bent komt  Björn er aan lopen met het schepnet. Het zelfvertrouwen is door alle perfect gehaakte karpers groot en het is dan ook even schrikken als plots de spanning wegvalt. Gelukkig geen lijnbreuk, maar een geloste haak. We maken de tijd vol en vissen door. Weer krijg ik een aanbeet, maar sla mis. De karper spurt er vandoor een bruisend bellenplakkaat achterlatend. Ik schuif een stukje opzij. Het water is daar erg ondiep. Hooguit 30 cm en ik had daar al meerdere karpers zien passeren. Ik deponeer mijn penmontage met broodvlok op de route. Het is mijn allerlaatste kans. Ik zie opnieuw een karper naderen.
Ik ben me ervan bewust hoe mooi dit poldervissen is! Het is zo optisch! Een groot verschil met de diepere wateren waar ik meestal vis. Björn mag zichzelf gelukkig prijzen met zo’n mooi waterstelsel relatief dicht bij huis.
Ik had niet mooier kunnen eindigen. De pen wiebelt even heen en weer en wordt in de route meegenomen. Ik sla voor de allerlaatste keer deze dag aan en gelukkig raak! Het is een mooie zo te voelen. Björn komt er weer aanlopen met het net en deze keer niet voor niets. Ik vang mijn laatste polderschub van deze bijzondere visdag.  We maken wat foto’s en ruimen op.


Achter elkaar aan rijden we naar de snackbar. Björn is daar ook nog nooit eerder geweest, maar had op internet goede recensies gelezen.  Daar aangekomen ziet de eetgelegenheid er vrij luxe uit. Nou ja luxe… wel voor twee landlopers stinkend naar vis en klei. We besluiten toch maar naar binnen te gaan en bestellen allebei een bord patat met shoarma en pitabroodje. Vooral Björn was erg onder de indruk van het broodje. Hij schijnt er zelfs nachtmerries van gehad te hebben. Ja toch Björn? ;)




Wij krijgen allebei ons bord niet leeg en lopen terug naar onze geparkeerde auto’s. Samen nemen we de dag nog even door en kunnen niet anders dan concluderen dat het een topdag was! Onderweg naar huis, een rit van ruim twee uur, heb ik continu een lach van oor tot oor. Björn, het was echt een onvergetelijke dag en daarvoor wil ik jou nogmaals bedanken! Bedankt! We spreken elkaar vast en zeker over niet al te lange tijd weer aan de waterkant. Bij jou of bij mij…

10 opmerkingen:

  1. Prachtig verslag,schitterend weer, goed gezelschap en mooie karpers!! Ik kan zo wel even doorgaan :) Alles viel op zijn plek Koen!! Een dagje vissen met iemand die net zo gek is van vissen als ik. Ik heb genoten en jij denk ik ook. Bedankt man!! We doen dit gauw weer een keer over. Je "Pita" vriend :))

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Björn, als jij zo’n dag voor mij weet te regelen ben ik verplicht er een fatsoenlijk verslag van te maken. Overigens wel een hele leuke verplichting hoor :) Jij ook nogmaals bedankt! Op naar onze gezamenlijke volgende vissessie!

      Verwijderen
  2. Het genot druipt er vanaf. Prachtig! Lekker dan Koen, kom je een keer op visite en vang je gelijk een wel heel bijzondere vis (spiegel) voor in de polder. Top om te lezen dat jij en Björn, natuurlijk ook, genoten en mooie vissen gevangen hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het was echt genieten. Heb ook geregeld aan jou gedacht als echte poldervisser :)

      Verwijderen
  3. Leuk dit jongens... Samen op pad en dan zit het ook nog mee met zulke mooie vangsten...
    Kan niet mooier...
    Groet,

    Rombout

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Kan inderdaad niet mooier. ‘k Had hier van tevoren zeker voor getekend!

      Verwijderen
  4. Prachtig verslag heren , en hoe flikt Koen het dan toch weer om er wel een spiegel te vangen toppie. Bord patat met shoarma zag er ook erg lekker uit ik krijg gelijk trek.

    Groet Marcel

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Stond er zelf ook van te kijken hoor. Ik kwam voor de polderschubs en had zeker niet gerekend op een spiegel!

      Verwijderen
  5. Prachtig heren. Plezier gehad zo te lezen. Leukvom ook foto's te zien van het drillen en de broodjes.

    Groeten

    BeantwoordenVerwijderen