Ik ben dit karperseizoen begonnen met drie projecten,
namelijk: de sloot, de lange adem en hoppen aan het kanaal. De afgelopen
periode heb ik weinig geschreven over deze projecten. En toch heb ik wel veel
gevist. Helaas waren dit sessies zonder succes. Althans, ik ving geen karpers. Maar
dit is niet de reden dat ik weinig geschreven heb. Genieten deed ik zoals
altijd volop en daar schrijf ik normaal gesproken graag over. Dat ik dit niet
heb gedaan heeft te maken met het stellen van prioriteiten. Daarover zo meer…
eerst heb ik nog iets negatiefs te melden.
Ik word namelijk knettergek van onze te populaire hobby. Voerplannen
maken? Vergeet het maar! Het normaal gesproken zo rustige water van de lange
adem is nog steeds drukbevist. Of nee, drukbevoerd! Er wordt namelijk meer
gevoerd dan gevist, laat staan gevangen! Bij het hoppen aan het kanaalproject
ben ik ook al meerdere keren teleurgesteld toen bleek dat de stek die ik op het
oog had bezet was. Dit gedoe heb ik gelukkig allemaal niet meegemaakt bij de
sloot. Ik heb daar lange tijd dagelijks gevoerd en heb met mijn
onderwatercamera (het water werd wat helderder) gekeken naar de vissen die op
mijn voerplek rondzwommen. Het miegelt er van de voorns, dikke brasems tot naar
schatting 60 cm en af en toe zag ik een zeelt. Op de camera heb ik geen karper
kunnen vastleggen. Opvallend was dat de grote boilies overdag niet gegeten
werden, maar de volgende dag wel weg bleken te zijn. Ik vermoedde dan ook dat
de karpers ’s nachts aan het azen waren en heb daarom het penvissen overdag
gestaakt en ben er een nachtje gaan vissen. Resultaat: twee dikke brasems! Geen
karper! Pech gehad? Ik denk het wel,
want met de onderwatercamera kon ik zien dat de boilies juist deze nacht niet
waren opgegeten. Waarom dan niet? Tja! Eigenlijk heb ik geen idee. Misschien
moet ik nog maar eens een poging wagen… Samengevat kan ik concluderen dat het
voorjaar van 2013 bij lange na niet mijn meest succesvolle voorjaar is geweest.
Ben ik hier rouwig om? Helemaal niet! Ik heb gekozen voor nieuwe stekken en heb
mijn oude, min of meer vangstgaranderende, stekken even achter me gelaten. Achteraf
bekeken had ik qua vangsten succesvoller kunnen zijn als ik had gekozen voor
het bekende, maar had me dat de voldoening gegeven waar ik naar op zoek ben? Ik
denk het niet!
 |
| Zo vrolijk wil ik mijn kinderen graag houden. Tijd voor een beetje extra aandacht... |
De titel van dit verhaal luidt Kalm an. En dat is precies
wat ik ga doen. Even pas op de plaats. Niet alleen voor mijzelf, maar ook voor
mijn gezin. Zo aan het eind van het schooljaar merk ik dat mijn kinderen een
beetje extra aandacht nodig hebben. Er wordt veel van ze gevraagd op school,
veel meer dan van mij vroeger. Dit betekent niet dat ik niet meer ga vissen,
maar het kan zo lopen dat ik de komende tijd wat minder ga bloggen en ik
misschien ook minder reageer op de verhalen van andere bloggers. Mocht het zo
lopen, geen zorgen! Het gaat prima met mij! Tot later…
PS. Ondanks de weinige vangsten heb ik veel mooie dingen
gezien. Eén van die mooie dingen kun je zien in het volgende filmpje:
