donderdag 4 april 2013

De sloot - deel 1



Het is zaterdag 30 maart en ik ben onderweg naar de sloot. Er schijnt een lekker zonnetje, maar in de verte (waar ook de sloot ligt) zie ik donkere wolken. Het duurt niet lang voordat de eerste sneeuwvlokken mijn voorruit raken. Op de radio luister ik naar Jacco Gardner die heel toepasselijk zingt: “I need all the light that is hidden”.  Ik ben het helemaal met hem eens. Ik heb ook licht nodig! Waar blijft het voorjaar! Aangekomen op de stek is de sneeuwbui gelukkig voorbij gewaaid. Het zonnetje laat zich ook weer zien. Ondanks de kou dus toch een beetje voorjaar. Heerlijk!

Het water in de sloot stroomt te snel voor een subtiele penvisserij. Ik besluit daarom te vissen met een zelfhaaksysteempje van het merk Guru (zie foto). Als beetverklikker gebruik ik een wat zwaardere pen die ik zo uitlood dat het drijflichaam niet geheel door het wateroppervlak zakt. Op deze manier wordt de pen niet steeds door de stroming ondergetrokken. Voor de duidelijkheid… het zelfhaaksysteempje ligt op de bodem net als bij de statische visserij, maar vanaf dit systeempje loopt een standaard penvismontage met loodhageltjes op de lijn (wel underloaded in dit geval). De penmontage boven het zelfhaaksysteempje is natuurlijk niet per se nodig, maar zorgt wel voor een extreem snelle beetregistratie. Het systeem heeft me al vaker vis opgeleverd. Zie hier en hier.
Zelfhaaksysteempje van Guru
(ook in de rivier La Semois heb ik dit systeem veel gebruikt,

door het rollen over de kiezels is het lood versleten)

Ik leg in en merk meteen dat ik de pen te ondiep heb afgesteld. De sloot heeft een gemiddelde diepte van één meter, maar op de plek waar ik heb ingelegd is het ineens een stuk dieper! Ik verstel de pen en leg opnieuw in. Nog steeds zakt de pen de donkere diepte in! Tot mijn grote verbazing is het hier wel twee meter diep! Ik wil weer ophalen om opnieuw de pen te verstellen, maar voel weerstand. Vast? Of toch niet! Heel langzaam wordt er lijn genomen. Iets logs trekt met gemak een paar meter lijn van de spoel en dan is de weerstand weg. De haak is losgeschoten…
Wat was dat? Karper? Vals gehaakt of toch niet? Hoe dan ook, er zwemt iets groots in dit gat.

Eén van mijn nieuwe Fox-hengels...
Althans, de achterkant dan ;)
De volgende dag ben ik terug bij de sloot. Deze keer met mijn nieuwe Fox-hengels voor het ‘statisch’ vissen. Eén montage gaat in de diepe kuil daar waar het monster huist, de ander juist ondiep met iets fel gekleurds aan de hair. Het zonnetje schijnt en wie weet trekken de karpers naar het ondiepe. De karper op vijf maart ving ik ook in het zonnetje vanaf het ondiepe. Ik geniet. Van de zon, de tjilpende vogels en van het gevoel ieder moment een run te horen. Dit laatste gebeurt helaas niet, maar wat heb ik weer genoten van mijn hobby!

Zonder de zon wordt het snel koud!
Langzaam trekt de zon achter de bomen weg. Zonder deze warmtebron is het meteen een stuk kouder. Het gaat vriezen deze nacht. Het water is nog erg koud dus best logisch dat ik niks heb gevangen, hoewel? Op vijf maart lukte het wel! En in februari ving ik zelfs vijf karpers! Ook toen vroor het ’s nachts. Ik pak in. Voordat ik wegga gaan er nog wel een paar gebroken boilies te water. Een beetje in de kuil en een beetje ernaast op het ondiepe. De sloot heeft me in de greep… 

5 opmerkingen:

  1. Het kuilmonster! Gebruik je de loodhageltjes op je lijn om een extra stuk van je lijn op de bodem te houden?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Boudewijn,

    Dat doe ik wel eens met kneedlood, de loodhageltjes plaats ik hoger op de lijn zodat de pen mooi overeind staat en goed zichtbaar is.
    En ik hoop dat het een kuilmonster is… een beetje fantasie maakt het vissen een stuk spannender ;) Rationeel bekeken kan een vals gehaakte vis ook heel veel kracht leveren natuurlijk. Als dat het geval was is het een kuilmonstertje :)

    Gr. Koen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Koen,
    leuk verslagje! Tja,wat zal dat geweest zijn,he? Dat maakt het juist zo spannend en kan zo'n water je tijdelijk in haar macht houden. Het is mij regelmatig overkomen,dat ik ergens voor de eerste keer ging vissen en dan iets groots aan de haak kreeg. Helaas ook altijd een losser. Weken bleef ik daar dan vissen,maar resultaat bleef dan,helaas,uit.....

    Dat systeempje dat je gebruikt heb ik ook weleens gebruikt,maar dan zonder loodhagels. Ik wierp zo'n 40 meter in en had de pen(een fors exemplaar) flink op overdiepte staan. Pen lag plat en ik draaide de lijn strak tot de pen ging staan. Werkte uitstekend ;-).

    Groet,
    Dale

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja Koen, waar zitten ze nou in het diepe of ondiepe gedeelte :) Het blijft gissen! En inderdaad het ondiepe water zal wat sneller opgewarmd worden door de zon en misschien een betere keuze. Maar het water is nog koud en de vissen zijn nog niet zo aktief. Maarja het blijft vissen! Gelukkig maar want als we alles wisten ging de hele beleving van het vissen teniet.

    Nou trek die beer uit zijn hol :)

    Groet, Bjorn.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @Dale: Tja, het is altijd maar de vraag of je er ooit achter komt wat het geweest is. Het maakte mij wel heel nieuwsgierig. Lees goed… maakte. Inmiddels weet ik namelijk meer. Ik heb iets gehaakt en deze keer geen losser… of het het monster was? Binnenkort een verslagje ;)

    Ja, op die manier kun je het systeem ook gebruiken natuurlijk. Ik vis zelf liever niet met strakke lijnen, vandaar dat ik liever een paar loodhageltjes gebruik i.p.v. de lijn strak te draaien.

    @Bjorn: Ja precies! Waar zitten ze nu! En niet alleen dat… waar zullen ze azen? Gaan ze op het ondiepe alleen maar even zonnen en hebben ze dan misschien geen interesse voor eten? Of kunnen ze juist daar visueel geprikkeld worden met bijvoorbeeld een fel roze plastic maïskorrel? Of moet ik toch maar eens een zig rig gebruiken? Allemaal leuke vragen, maar uiteindelijk is het ook een kwestie van uitproberen en maar zien. Zo simpel is het soms ook, haha!
    De beer uit zijn hol zeg je… komt voor elkaar ;)

    BeantwoordenVerwijderen