Op mijn gemak - deel 6

Op het moment vis ik (vandaar ook de titel op mijn gemak...) voornamelijk voor de ontspanning. Ik schreef al eerder over mijn voerplekje en hoe fijn het daar is. Het vangen van grote vissen staat daar niet op nummer één, maar hoe mooi al mijn gevangen voorns en brasems van redelijk formaat ook zijn, ik wilde meer... zeelt welteverstaan! En dat is gelukt! Eindelijk...

Ik beschouwde zeelt altijd als een honkvaste vis. Mijn voerplekje heeft zich in voorgaande jaren bewezen als goede zeeltstek. Dit jaar kan ik hier niet over spreken. Ik heb geen idee waar het merendeel van de zeelten op dit moment uithangt. In ieder geval niet bij mijn stek is mij inmiddels duidelijk geworden...
 

Gelukkig was één zeelt de school kwijt en belandde op de een of andere manier wèl op mijn stek. Een prooi die ik natuurlijk niet heb laten ontsnappen! Na meerdere felle aanbeten van verschillende soorten voorns kreeg ik plotseling een ander type aanbeet. Rustig, licht schokkend, werd de pen tot het topje ondergetrokken. Dit werd opgevolgd door een plotselinge lift waarbij de lange antenne hoog boven het water uitstak. De balans was weg en de pen viel om. Snel sloeg ik aan en haakte de vis waarvoor ik gekomen was. Met de brede platte staart bood de zeelt (dat het een zeelt was had ik inmiddels wel door) grote weerstand. Aan het einde van de strijd sloeg de zeelt nog een paar keer hard met zijn staart op het water. Een laatste wanhoopspoging alvorens ik kon scheppen. De beloning is een brok goud om trots op te zijn. Wat een prachtige vis!

Tot slot nog even een foto van de vier mereljongen die dit voorjaar in mijn tuin opgroeien. Het zal niet lang meer duren voordat ze uitvliegen. Ze groeien namelijk als kool...