vrijdag 8 november 2013

De Jacht - Metersnoek 34

Het kanaal waar ik de vorige keer met Tim viste heeft me niet losgelaten. Het is de bedoeling deze winter de grote, maar vooral ook diepe, zandafgravingen veel te gaan bevissen. Van grote diepte een enorme bak naar boven pompen is een ultieme ervaring! Maar zoals ik al zei heeft het kanaal waar ik met Tim viste me niet losgelaten. De Drentse kanalen leveren vaak veel snoek op, maar meestal niet de grote bakken. Tenminste, dit is mijn ervaring.  Waarom dan toch weer naar het kanaal? Tja, het gevoel hè! Vissen is daar onlosmakelijk mee verbonden… met gevoel. Er zijn vissers die hun hobby rationeel aanpakken en dat doe ik ook wel eens, maar het gevoel… de emotie… de beleving… daar moet het bij mij uiteindelijk om draaien. De vorige sessie aan het kanaal had ik me super relaxed gevoeld. Lekker verscholen achter een bosje, turend naar het traag stromende water, ver verwijderd van de snelweg. Een rustige visdag beleven aan het kanaal… daar had ik opnieuw zin in. Ach, en wie weet zwemt die enorme bak uit mijn dromen, tegen al mijn rationele gedachtes in, toch in dit kanaal…

Ik zit deze keer, in vergelijking met de vorige keer, honderd meter verderop. Simpelweg omdat ik daar veel activiteit van witvis zie. De snoek kan dan niet ver weg zijn, is mijn toch weer rationele gedachte. Ik vis met een montage op de bodem. Een dood voorntje is daarbij het aas. Aan de andere montage bevestig ik ook een dood voorntje, maar m.b.v. een stukje balsahout laat ik deze een stukje boven de bodem zweven. Balsahout is zeer licht en de grote cellen, die je kunt zien als luchtkamers, geven het een groot drijfvermogen. Ideaal!
De uren tikken voorbij. Ik geniet, maar besluit toch in actie te komen. Het statische vissen werkt vandaag niet. Ik maak mijn derde hengel gereed met de dobbermontage (handig zo’n derde hengel vergunning). De twee statische stokken laat ik liggen. Je weet maar nooit. Op verschillende dieptes laat ik de dobbermontage afstromen. Ook dit levert niets op.

 
Beleving...
Plotseling komt de bodemmontage tot leven. Een piep! De lijn staat strak! Vervolgens gebeurt er niets meer. Ik sla toch maar aan, maar zonder resultaat. In het voorntje staan de afdrukken van tandjes. Overduidelijk de sporen van een snoek. Ik werp opnieuw in maar niet op de plek waar ik de aanbeet kreeg. Juist een stukje verder. Langzaam tik ik het voorntje met kleine rukjes richting de plek waar naar mijn inschatting de snoek zou moeten liggen. Op het moment dat ik het voorntje voorbij die bewuste plek trek voel ik een rukje. Meteen haal ik de spanning van de lijn. Ik zie de lijn geleidelijk door het water trekken. Een snoek zwemt weg met het voorntje. Of is het de stroming? Tijd om aan te slaan. Met een stevige haal zoek ik contact. Een enorme weerstand laat mijn hart een stukje sneller slaan. Zou ik dan toch een bak gehaakt hebben? In een kanaal? Meteen volgt de teleurstelling. Er zit geen beweging in. Ik zit muurvast. Hoe is dat mogelijk? Was het rukje dat ik voelde dan niets meer dan de voorzichtige inhaking in een of ander groot obstakel? Ik laat de lijn vieren en loop een stuk opzij. Misschien kan ik vanuit een andere hoek de montage lostrekken. Het is alles of niets. Ik houd met mijn linkerhand de spoel tegen en trek met volle kracht. De lijn kan ieder moment breken, maar dit gebeurt niet! Er komt beweging in! En de beweging die ontstaat wordt niet alleen door mij veroorzaakt! Er wordt teruggetrokken! Eventjes heb ik weer een bak van een snoek in mijn hoofd. Wat anders kan zo’n enorme weerstand leveren? Toch zie ik al snel een slanke snoek boven water komen. Geen kleintje, maar ook zeker geen bak. Ik ben verbaasd. Zou het zo kunnen zijn dat deze snoek achter een obstakel heeft gelegen? Heeft deze snoek daar goed gebruik van weten te maken? Ik heb geen andere verklaring dan deze. De vis wordt onthaakt en de foto’s worden gemaakt. Mijn portie relaxen met als toetje de nodige sensatie zit er weer op. Eens kijken waar mijn gevoel me de volgende keer naartoe brengt…

 

8 opmerkingen:

  1. Niet de grandma onder de snoeken maar toch een hele verdienstelijke zou ik zeggen. En de adrenaline kick er ook gratis bij, lekker toch. Het gevoel, ja en tja wat is dat toch. Ondanks dat we kerels zijn inderdaad toch heel belangrijk.

    Grtx, FER

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi FER,
      Inderdaad een verdienstelijke snoek. Dit soort snoeken geven mij veel plezier. Als het alleen maar meters waren dan waren meters niet meer bijzonder. Ach, en een echte kerel is niet bang voor een beetje emotie ;)
      Gr Koen.

      Verwijderen
  2. Drijvende sardines ,absurd sterke snoeken en we zijn nog maar pas begonnen.Dat word nog wat ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Dennis,
      Het volgende verhaal gaat over een snoek die 4 meter hoog uit het water sprong ;)
      Maar even serieus, ik kan er niets aan doen. Er is geen woord uit mijn verhalen gelogen… allemaal echt gebeurd :)
      Gr Koen.

      Verwijderen
  3. Hoi Koen,

    De jacht- Metersnoek is weer begonnen! Heb je karperverhalen even overgeslagen omdat dit toch niet mijn visserij is en 'surfde' weer eens langs je website omdat ik mijn eerste doodaassessie er ook weer op heb zitten. En...ik word op mijn wenken bediend!

    ik kijk er naar uit je verhalen weer te lezen! Ook omdat ik me tussen de poepluiers door weer eens ga vastbijten op een diepe zandafgraving. Ga zo door en keep us posted!

    Groeten, Niels

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Niels,

      De stinkende poepluiers eventjes achter je laten en je storten in de stinkende zeevis... ik begrijp het helemaal ;) Leuk dat jij ook vist in een diep zandgat. Je herkent vast veel van jezelf in mijn verhalen. 'k Hoop dan ook dat mijn verslagen je zullen motiveren. Binnenkort kun je weer een verslag lezen over een sessie aan een diep zandgat. Houd het maar in de gaten!

      Groet,

      Koen.

      Verwijderen
  4. Hoi Koen,

    Ik ben geen snoekvisser maar je verhalen/avonturen lees ik graag. Toch lekker snoek gevangen! En die bak, die zie ik dit seizoen wel op je blog verschijnen. Daar ben ik van overtuigd! Mooi die dubbele regenboog.

    Gr. Bjorn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Bjorn,

      Ik volg jouw penvisverslagen ook met veel plezier, ook al ben ik op het moment niet aan het penvissen. Wat dat betreft kunnen we elkaar de hand schudden :)

      Het verlangen naar een bak en dan tussendoor dit soort mooie natuurverschijnselen meemaken... onze hobby is zo mooi!

      Groet,

      Koen.

      Verwijderen