donderdag 15 augustus 2013

De lange adem - deel 4

De zomer vliegt voorbij... en ik heb nog steeds geen karper van de plas!
Na de moeizame start in het voorjaar was het tijd voor een nieuwe poging.  Het zou me toch niet gebeuren dat ik dit jaar niet één karper van de plas op de mat zou krijgen! Vastberaden liep ik een observatieronde om de plas. Op meerdere plekken zag ik de sporen van vissers. Gelukkig geen rommel. Gewoon versleten grasplekken, gaten in de grond van banksticks en dergelijke. De visplas was blijkbaar nog steeds populair. Ik liep verder op zoek naar minder voor de hand liggende stekjes. Aanschuiven in de rij, dat is niks voor mij.  Wat ik hoopte te vinden vond ik uiteindelijk ook. Het is een stek die vroeger veel bevist werd, maar inmiddels zijn de struiken bosjes geworden en de bosjes bomen. En wat me nog het meest aanstaat zijn de vele bramenstruiken die hier overvloedig groeien. Een zeer lastig te bereiken stek. Een stek waar ik flink durf te voeren. Want ik ben natuurlijk de enige die zo gek is hier te gaan vissen…
Na meerdere dagen voeren is het zover. Ik heb een nachtje gepland. Als ik naar de stek rijd bekruipt me toch een onaangenaam gevoel. Stel dat iemand hetzelfde idee heeft gehad. Iemand net zo gek als ik. Het zou allemaal voor niets zijn. De tijd die in het voeren is gaan zitten en de kosten. Waarom word ik niet een instantkarpervisser? Ik parkeer de auto aan de andere kant van de plas en met mijn superzoomcamera (die beschikt over een digitale zoom van wel meer dan 100x) bekijk ik de overkant. Yes, mijn stek is vrij! Alle negatieve gedachten zijn plotsklaps uit mijn hoofd. Snel spring ik weer de auto in en rijd naar de andere kant van de plas. Daar aangekomen doe ik een spijkerbroek met een oude dikke jas aan. Het is hartje zomer en mensen die me zo zien lopen verklaren me voor gek, maar op deze manier kan ik mezelf (zonder al te veel schrammen op te lopen) door de bramenstruiken wurmen. Een uur later liggen alle spullen op de stek. Ik plof op mijn stoel en kijk over het water uit. Hier moet het vannacht gaan gebeuren.
Onder mijn plu...
Achter het muskietennet...
Drie uur ’s nachts. Een gierende run! Een adrenalinestoot door mijn lijf. In een flits sta ik naast mijn hengel. Ik zoek contact en krijg contact. Het is de eerste keer dit jaar dat ik op de plas een karper aan het drillen ben. Ondertussen pruts ik mijn voeten in mijn bergschoenen en doe ik alvast mijn hoofdlampje op. Alles gaat goed. Ik heb alle vertrouwen in een goede afloop. Ik leg mijn landingsnet alvast op een strategisch plekje uit de buurt van mijn andere nog steeds inliggende hengel. Vertrouwen maakt plaats voor ongeloof. Ik kan het niet geloven! Ik voel de karper een paar keer schudden en geef een beetje lijn. De druk valt plotseling weg. Een losser! Dat kan toch niet. Nee, de vis is vast naar mij toe aan het zwemmen. Ik draai steeds sneller in. Veel sneller dan een karper kan zwemmen. Op het moment dat de leader mijn topoog heeft bereikt is de hoop verloren. Het was dus echt een losser!
Het hoort bij het vissen. Vallen en opstaan. Emotie. Zo dapper als ik kan schakel ik over naar nuchterheid. Stug doorgaan. Niet teveel nadenken. Ik monteer een nieuwe onderlijn, werp in en voer bij. De rest van de nacht gebeurt er niets…
Let op! Binnenkort nog een verslag van De lange adem… en ik beloof je, deel 5 heeft een ander, positiever, einde. Stay tuned  ;)

8 opmerkingen:

  1. Leuk verslag Koen ondanks dat je geen vis heb gevangen. Maar bij mij en net als bij jou (denk ik) gaat het om het totaal plaatje. De voorbereiding, het buiten zijn en zo nu en dan een foto maken vind ik belangrijker dat het vangen. Maar eerlijk, vis op de mat is natuurlijk wel een voldoening. Vissen is emotie! Maar zo te lezen komt het weer goed :)

    Groet, Björn

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt Björn! Het gaat om het totaalplaatje, maar daar hoort af en toe wel een vis(je) bij. Anders zou het geen totaalplaatje zijn ;)

      Verwijderen
  2. Je ziet het al aan die eerste foto, jij geniet van het hele plaatje, mooi stukkie weer Koen ik kijk uit naar het vervolg !!!

    Groetjes Sander

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beste Koen,

    Heb je idd een paar keer zien zitten aan de overkant van de plas. Vind het erg leuk je verhalen te lezen. De plek waar je zit is de laatste maand iets minder bevist (er zijn dus wel vissers hoor), maar was in het voorjaar weer 1 van de meest beviste stekken op de plas!!! Je theorie klopt dus niet helemaal. Hoop echter dat je nog vissen gaat vangen en dat wij hierover mogen lezen.

    Groet,

    Een mede karpervisser

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Leuk dat je reageert! Volgens mij hebben wij elkaar gesproken vandaag :) Bedankt voor de info.
      Ik hoop natuurlijk ook dat ik dit jaar nog enkele vissen van deze plas weet te strikken. Natuurlijk gun ik jou ook goede vangsten de komende tijd. Succes!

      Gr. Koen.

      Verwijderen
  4. Hey Koen,

    Nee ik ben niet degen die jij gesproken hebt vanmorgen, dat was wel een goede vriend van mij en mijn vaste vismaat. Een aantal keren tijdens mijn bezoekjes aan hem(ook ik heb een baan en een gezinnetje en dus niet altijd tijd om te vissen)zag ik je aan de overkant. Al snel na enige informatie ingewonnen te hebben wist ik om welk collega visser het ging. Vandaar mijn reactie!!! Succes en wellicht spreken wij elkaar binnenkort.

    Groet de ""nu"" nog onbekende

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oké, dan is het nu helemaal duidelijk! Nogmaals, leuk dat je reageert!
      Dus jij hebt ook een baan, gezin en dezelfde hobby. Waarschijnlijk herken je dan bepaalde dingen in mijn verhalen wel. Hoe dan ook, we spreken elkaar vast nog wel een keer aan de waterkant.

      Gr. Koen.

      Verwijderen