De lange adem - deel 2

Normaal gesproken vis ik, buiten de vakantieperiodes, door de week niet vaak een nachtje. ’s Ochtends drie kinderen gereed maken voor een nieuwe schooldag en zelf ook fatsoenlijk op mijn werk verschijnen is niet bepaald relaxed na een nachtje vissen. Soms doe ik het toch en vaak heeft dit met het weer te maken. Ook deze keer. Het is donderdagavond 25 april en deze doordeweekse nacht zal één van de warmere nachten zijn in de aankomende periode. Hèt moment om mijn aangevoerde stek te testen. De afgelopen sessie ving ik er niks, maar toen was het met een oostelijke wind ook erg koud. De blank van toen kan daar het gevolg van zijn. Vang ik deze warmere nacht weer niks, dan is het tijd om te gaan twijfelen over of ik wel moet blijven voeren op deze plek. Het betreffende water is wel een zogenaamd voerwater. Zonder voorvoeren heb ik hier nog nooit succes gehad. Met voeren wel, maar dat was allemaal na de paaiperiode.

 

De blank die je wist dat zou komen...
bron: koningslied ;)

Waar zit de vis nu? Dat is de vraag! Als ik het wist zou het allemaal een stuk makkelijker zijn. En misschien zou ik dan zelfs zonder voeren wel succesvol kunnen zijn. Erachter komen waar de vis zit is eigenlijk geen doen op dit water. Het water heeft een grillige vorm, veel ondiepe inhammen, stranden, eilanden etc. Het is zo groot dat surfers en zeilers er hun hart kunnen ophalen. Het water is troebel. Karpers springen er zelden. Per iedere twee hectare zwemt gemiddeld misschien maar één karper rond. Kortom, geen makkelijk te klaren klus! En dat is nu juist ook meteen de charme van dit water…
 

De lange adem - deel 1

In het plan – karpervissen 2013 sprak ik over het project De lange adem: Het water waar ik al een serie mooie karpers wist te vangen, maar waar ik nog lang niet uitgevist ben. In verhouding tot de oppervlakte zit er weinig karper. Mijn tactiek is op papier simpel. Voeren, voeren, voeren… heel veel voeren en af en toe vissen. In vergelijking met mijn andere gevonden stekken is deze stek qua natuur niet zo mooi. Ik zal er dan ook vooral in het donker vissen…

 

Afgelopen weekend was het zover. Na meerdere weken dagelijks voeren wilde ik mijn eerste nacht op de stek gaan vissen. Het was de week voorafgaand aan het weekend mooi weer geweest, maar helaas zou het deze nacht sterk afkoelen tot temperaturen rondom het nulpunt. Een oostelijke wind zou deze nacht ook de kop op gaan steken. Niet echt gunstig allemaal, maar ik kan nu eenmaal niet altijd bepalen wanneer ik nachtjes kan gaan vissen. Er bestaat namelijk ook nog zoiets als werk en gezin. Kan ik wel een nachtje vissen, maar zijn de omstandigheden niet ideaal, dan ga ik vaak toch! Niet gaan betekent sowieso niks vangen en bovendien vis ik niet alleen om te vangen.

De sloot – deel 3

Zondag 14 april: Het is zonnig weer en ik sta bij de sloot bovenop een brug. Ik probeer door het water heen te kijken. Het water is erg troebel, maar hoe langer ik blijf kijken hoe meer ik zie. Voorntjes trekken aan de oppervlakte voorbij. Naast een brugpijler zie ik het silhouet van een snoekje. Een schaduw in de vorm van een vogel trekt over het water. Ik kijk naar boven en zie een buizerd. Vissen is mooi! Maar dan zie ik een deining in het water. Onder drijvende plantenresten beweegt iets. Het puntje van een staart prikt door de planten heen. De vis verlaat de beschutting en ik kan eindelijk zien wat het is. Nu is vissen nog mooier! Ik zie een karper…

Hoppen aan het kanaal - deel 1

Van vrijdag 12 op zaterdag 13 april heb ik voor het eerst een nacht aan het kanaal doorgebracht. Het kanaal is te ver weg voor het dagelijks voorvoeren, maar met regelmaat rijd ik ernaartoe. Ik struin dan wat rond in de mooie omgeving, speur naar karperactiviteit en voer, op de in mijn ogen aantrekkelijkste plekjes, wat voor. Ik heb niet de illusie dat ik op deze manier een stek kan opbouwen, maar aasherkenning bereik ik er misschien wel mee.

 

Deze keer had ik van tevoren twee stekken aangevoerd. Eén van de twee stekken is goed bereikbaar met de auto en ligt, i.v.m. de krachtige zuidwestelijke wind deze nacht, mooi beschut achter een bosje. Het kanaal, dat lang is en in een dunbevolkt gebied ligt, leek me niet een druk bevist water. Als ik aankom op de stek ben ik dan ook stom verbaasd als precies op het plekje waar ik gevoerd heb een groep jongens bezig is met het opzetten van hun tentenkamp. Ik baal als een stekker, maar denk meteen aan de andere aangevoerde stek. Op zich een mooie plek, anders had ik er natuurlijk niet voorgevoerd. Een plek met in de nabijheid een ondiepe waterpartij waar karpers in deze tijd van het jaar misschien naartoe trekken. Dit natuurlijk i.v.m. de paai. Helaas staat het bosje daar wel aan de andere kant en zit ik dus volop in de wind. Ook heb ik mijn karretje niet bij me en is deze stek niet bereikbaar met de auto. Sjouwen dus!
 

De sloot - deel 2

Het is vrijdagavond 5 april en ik ben van plan een nachtje te gaan vissen. Niet omdat ik ‘s nachts goede vangsten verwacht (overdag in het zonnetje maak ik nu waarschijnlijk meer kans), maar wel omdat ik nachtvissen ontzettend leuk vind! Ik moet er wel rekening mee houden dat ik de volgende ochtend rond zeven uur thuis moet zijn. Dit i.v.m. een judotoernooi van mijn oudste dochter. Het betekent ook dat ik nog niet kan beginnen met het project Hoppen aan het kanaal. Dat zou i.v.m. de grote afstand niet praktisch zijn. De sloot is dichter bij huis en ik wil weten wat er in dat gat zit. Weet je nog? De vorige keer haakte ik daar iets groots maar schoot de haak los…

 

 

De sloot - deel 1

Het is zaterdag 30 maart en ik ben onderweg naar de sloot. Er schijnt een lekker zonnetje, maar in de verte (waar ook de sloot ligt) zie ik donkere wolken. Het duurt niet lang voordat de eerste sneeuwvlokken mijn voorruit raken. Op de radio luister ik naar Jacco Gardner die heel toepasselijk zingt: “I need all the light that is hidden”.  Ik ben het helemaal met hem eens. Ik heb ook licht nodig! Waar blijft het voorjaar! Aangekomen op de stek is de sneeuwbui gelukkig voorbij gewaaid. Het zonnetje laat zich ook weer zien. Ondanks de kou dus toch een beetje voorjaar. Heerlijk!