vrijdag 12 oktober 2012

Lekker slapen...


Ik heb een verhaal getypt waarin ik uitleg waarom ik ben gestopt met mijn studie. In een reactie aan Hans (zie vorige verslag) gaf ik al aan dat ik om bureaucratische problemen misschien moet stoppen. Ik heb het verhaal niet meteen geplaatst omdat ik twijfelde over de inhoud. Nou ja, ik twijfelde niet over de inhoud, maar wel over of ik dit zomaar op het internet kon gaan zetten. Ik heb het even een paar dagen laten rusten om het vervolgens opnieuw door te lezen. De conclusie is nu dat ik in het verhaal rationeel ben gebleven, maar het komt er wel op neer dat ik bepaalde mensen binnen bepaalde organisaties het een en ander verwijt. Om problemen te voorkomen ga ik het dus maar niet plaatsen. Het zou in de toekomst wel eens in mijn nadeel kunnen gaan werken. Helaas, zo zit de wereld soms in elkaar. Hoe dan ook, het mag duidelijk zijn dat ik er flink van baal! Even lekker pennen heeft me geholpen het een en ander los te kunnen laten.
In de schuur, ergens in een donker stoffig hoekje, lag nog een zak 30 mm boilies. Keiharde knikkers, niet geschikt om mee te pennen, maar wel om mee te voeren als ik ze stuk zou knippen. Drie dagen  heb ik er, i.c.m. een paar blikjes maïs, mee gevoerd. Binnen vijf minuten na het inleggen van de montage had ik een voorzichtige aanbeet. Ik sloeg
snel aan, het puntje van de pen was nog geen cm onder. Boeggolven van wegspurtende karpers schoten vanaf de voerplek alle kanten op. Eén karper bleef onvrijwillig achter, strijdend tegen een visser. Een blije visser die even alles los kon laten. Al het gedoe van de afgelopen weken. Piekeren, daar is tijdens een dril geen ruimte voor in de hersenpan van een visser. Na het landen en het maken van wat foto’s merkte ik dat ik eigenlijk veel te moe was. Ik probeerde nog wel even door te vissen, maar zag het pennetje telkens als een wazig rood stipje. Het focussen lukte niet meer. De afgelopen weken hebben erin gehakt en het gepeins is me niet in de kouwe kleren gaan zitten. Ik ben naar huis gegaan. Op de bank, terwijl mijn kinderen bovenop mij lagen, keken we een film. Vijf minuten hield ik het vol voordat ik in een diepe slaap wegzonk. ´k Heb lang niet zo lekker geslapen…

4 opmerkingen:

  1. Koen,
    allereerst..Best wel vervelend nieuws zeg! Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar je verhaal... Balen met een dikke,vette hoofdletter 'B' kan ik concluderen.

    Verder,je hebt weer een schitterende schub te pakken,dus toch goed bezig man!

    Groet,
    Dale

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Koen,
    Allereerst... Best wel goed nieuws zeg! Dat gezeur net dat gestudeer! Er moet gevist worden! :)

    Nee gap, zonder dollen. Je zit vast in de rats over van alles en nog wat. Maar je weet het mooi te verwoorden en dan ben je (in mijn opinie dan) al over de helft.

    Mooie vis man!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hi Koen,

    Mooie vis, weer uit het kanaaltje? Waarschijnlijk verstandige keuze om verhaal niet de wereld in te 'knallen'. Heb geregeld met mails dat ik in een pissige bui reageer, maar weet dat ik ze dan niet direct moet versturen. Als ik na enige tijd weer de content check maak ik die vaak iets genuanceerder voordat ik ze verstuur. In wezen een beetje jammer dat we niet recht vanuit het hart kunnen reageren, maar ja, that's life. Slaap zelf altijd een beetje onrustig met de kids erbij maar lekker wegdutten is altijd lekker.

    Grtx,
    FER

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Dale: Ja ik baal, maar kan het inmiddels wat beter loslaten. Het verhaal krijg je nog wel persoonlijk te horen. Schitterende schub inderdaad, maar herken je de stek? Je hebt er zelf gevist :)

    @Rolf: Het is ook goed nieuws, maar dat kan ik hier natuurlijk niet hardop zeggen. Oei! Doe ik het toch ;) Nee, ik baal echt enorm, vooral omdat ik er zelf niks aan kan doen. Verder wijze woorden van je. Inmiddels zit ik al op driekwart ;) Gaat bijna weer helemaal top dus! Bedankt voor je reactie man!

    @FER: Nee, niet uit het kanaaltje deze keer. ‘Mooi’ om te lezen dat je vergelijkbare ervaringen hebt wat betreft het soms beter niet kunnen reageren vanuit het hart. Soms is nuanceren helaas verstandiger. Normaal dut ik ook alleen eventjes in als de kinderen op/bij me zitten, maar deze keer was ik zo moe dat een diepe slaap me te pakken kreeg :)

    BeantwoordenVerwijderen