Statisch tegen semi-statisch (score: 0-2)

Om één uur ’s middags laat ik mijn auto in zijn vrij uitrollen naar een parkeerplaats. De overgang is groot. Een kwartier geleden had ik mijn gedachte nog helemaal niet bij het vissen. Ik was nog aan het werk. Michiel staat al op mij te wachten. Hij zit duidelijk al in de vismodus  en heeft binnen no time zijn visspullen gereed. “Komt er nog wat van?” roept hij. Michiel heeft gelijk, ik ben hier om te vissen en het werk komt morgen wel weer…

De boerenbrug 5 (een muur van graskarpers)

Ik ben klaar met werken. Ik loop naar mijn auto en zie dat deze door meerdere vogels als toilet is gebruikt. Zo te zien hebben ze hun billen afgeveegd met stokjes. Het dak ligt er vol mee. Ik kijk omhoog en zie een slordig nest. De boom waar ik de auto onder heb geparkeerd is het nieuwe huis van een koppeltje houtduiven. Valt me mee dat er geen kapot ei op mijn auto ligt. Ik kan gewoon dwars door het nest naar de helderblauwe lucht kijken. De bouwkunsten van houtduiven zijn echt verschrikkelijk. Dat deze beesten nog niet uitgestorven zijn verbaast me. Thuisgekomen zit bovenin de boom een fatsoenlijk vogeltje te zingen. Het vogeltje wil gebruik gaan maken van mijn nestkastje. Slim, want dat is een stuk prettiger broeden dan op het takkenhuis van die duiven. Het pimpelmeesje maakt me vrolijk. Voorjaar!

De boerenbrug 4 (geen weg terug)

Ik zit aan het water. Mijn laptop op schoot. Gisteren zat ik ook aan het water. Bij de boerenbrug zat ik. Even een paar uurtjes proberen. Nu zit ik bij een ander water. Een gesloten water. Het water is klein maar prachtig en bezit een paar kapitale vissen. Zeker de moeite waard om er een nachtje te zitten. Op dit moment gaat de zon onder. Het water voor me kabbelt een beetje. Kringen van witvis geven me hoop. Ik voel een heerlijke spanning…

Penvissen, maar dan anders…

De bloemen geven een bijna zomers gevoel,
maar het water is nog koud…

Even niet vissen bij de boerenbrug. Het was weer tijd voor mijn onderwatercamera. Ik wilde proberen een aanbeet onder water vast te leggen. Met mijn waadpak aan kon ik de camera nauwkeurig op de bodem van het ondiepe water plaatsen.  Het water voelde nog ijskoud aan, maar op deze plek hoefde dat niet te betekenen dat de karpers niet zouden azen.

De boerenbrug 3 (een winderig avondje)

Begin maart ben ik begonnen met voeren bij de boerenbrug. Ik had gehoopt dat het inmiddels wat warmer zou zijn. De karpers die dit water i.v.m. de paai gaan bezoeken zijn er nog niet. De karpers die het gehele jaar hier verblijven natuurlijk wel. Of ik er één kon gaan vangen tijdens een paar uurtjes pennen betwijfelde ik onder de winderige en koude omstandigheden deze avond. Maar ja, niet gaan was ook geen optie…