Het is alweer drie jaar geleden dat Dale bij mij een dagje
is komen penvissen. Het was een gezellige dag met mooie vangsten (zie het fotoverslag:
Penvissen met Dale) en zeker voor herhaling vatbaar. Dat het drie jaar zou
duren voordat we daadwerkelijk opnieuw met elkaar zouden gaan penvissen wisten
we allebei op dat moment niet. We hebben ‘gewoon’ allebei onze eigen dingen
gedaan in die drie jaar en volgden elkaars blog, maar van samen vissen kwam het
maar niet. Is dat erg? Helemaal niet! Mijn beste vrienden zijn de mensen
waarbij alles kan en er geen verplichtingsgevoel bestaat. Ik heb daar een hekel
aan… alsof de frequentie waarop je elkaar ontmoet iets zegt over hoe goed je
vriendschap is… bij mij werkt dat niet zo en bij Dale gelukkig ook niet.
 |
| Dale, in opperste concentratie... |
