Statisch tegen semi-statisch (score: 0-2)

Om één uur ’s middags laat ik mijn auto in zijn vrij uitrollen naar een parkeerplaats. De overgang is groot. Een kwartier geleden had ik mijn gedachte nog helemaal niet bij het vissen. Ik was nog aan het werk. Michiel staat al op mij te wachten. Hij zit duidelijk al in de vismodus  en heeft binnen no time zijn visspullen gereed. “Komt er nog wat van?” roept hij. Michiel heeft gelijk, ik ben hier om te vissen en het werk komt morgen wel weer…

We vissen ieder met twee hengels. Statisch, want dit heeft hier al vaker mooie karpers opgeleverd. Overigens is de definitie statisch nogal een ruim begrip. In dit verhaal betekent statisch een voerplekje maken, ‘vast’loodmontage erop, en wachten op een fluiter. Vrij simpel in dit geval, maar dit hoeft statisch niet altijd te zijn! Ik wil dus niet overkomen alsof ik statisch vissen minderwaardig vind t.o.v. het penvissen. Iedere techniek heeft wat mij betreft z’n charme en kun je zo eenvoudig of moeilijk maken als je zelf wil of kan. Na twee en een half uur luisteren naar piepjes, veroorzaakt door de harde wind, besluit ik mijn penhengel op te halen. Semi-statisch ga ik hiermee vissen. Met de andere hengels vissen we wel gewoon door.  Ik vis nu met drie hengels, maar heb een derde hengel vergunning. Geen probleem dus. Net als in de sessie, penvissen, maar dan anders, maak ik weer gebruik van de micro lead clip van Guru en als beetindicator zet ik er weer een pennetje boven. Bij een aanbeet zorgt de weerstand van het lichte wartelloodje voor de eerste inhaking, die natuurlijk meteen gezien wordt op het pennetje. De karper krijgt geen tijd om de haak los te schudden omdat er meteen aangeslagen wordt. Het vijfendertig grams wartelloodje zorgt er ook voor dat in stromend water de montage goed blijft liggen. Een systeem te vergelijken met een ‘normaal’ statisch loodsysteem qua zelfhaking, maar subtieler en makkelijker struinend inzetbaar, vandaar het naampje semi-statisch.

We struinen langs het water op zoek naar karperactiviteit. Aangekomen bij de linkerhengel van Michiel  zien we een groot bellenplakkaat. Het zou best eens kunnen dat op die hengel binnen nu en 10 minuten een aanbeet zal plaatsvinden. Met mijn penhengel lopen we iets verder zodat we Michiel zijn stek met rust laten. Samen kijken we 15 minuutjes naar het pennetje, maar er gebeurt niets. Ook zien we geen bellenplakkaten waar wij zitten. Michiel loopt terug naar zijn eerste hengel. Ik zoek naar een nieuwe stek. Vlakbij een obstakel zie ik een klein bellenplakkaat. Meteen gooi ik er een paar korrels maïs bovenop. Ik wacht zo’n 20 seconden en laat de micro lead clip montage langzaam op de stek zakken. Nog steeds worden er nieuwe bellen gevormd. Het pennetje gaat door de stroming die tegen de drijvende lijn aandrukt onder. Ik probeer de lijn uit het water te tillen, maar voel het bonken van een net gehaakte vis. De azende karper heeft, na het zakken van de montage, meteen toegehapt. Ik roep Michiel die met het net en de camera komt aangesneld. Misschien wel het kleinste karpertje van dit water wordt door Michiel geschept. We zijn er blij mee en maken snel wat fotootjes. Het terugzetten proberen we te filmen met mijn onderwatercamera, maar hier moeten we duidelijk nog iets bekwamer in worden. Ik bied Michiel mijn penhengel aan, maar hij slaat af. Op hetzelfde stekje gooi ik weer wat maïskorrels. Ik maak de montage weer gereed en laat op dezelfde manier het rigje zakken in het water. Weer komt het pennetje niet boven. Weer lijkt de stroming vat te hebben op de lijn . Ik sla aan, maar geloof er eigenlijk helemaal niet in. Michiel en ik staan vol verbazing naar de kromme hengel te kijken. Weer vis. Groter ook. Ongelofelijk! De onderwatercamera ligt nog klaar en nadat de karper niet meer de kracht heeft om naar de bodem van het twee meter diepe water te zwemmen, filmt Michiel de laatste krachtinspanningen van de schub totdat ze geland wordt. Op de kant wordt een foto van de vis gemaakt. We zoeken naar een plek waar zonder stekherkenning gefotografeerd kan worden, maar dit is niet te doen. In photoshop heb ik de foto kunnen bewerken zodat ik de vis toch aan jullie kan laten zien.

Alle hengels zijn nu voor Michiel. Michiel wil ook graag een vis en gelijk heeft hij! Niet dat hij de twee vorige karpers mij niet gunt hoor…

Michiel doet echt zijn best. We zoeken naar bellenplakkaten, maar het lijkt over te zijn. Ineens zien we aan de overkant toch nog karperactiviteit. Ik voer wat maïs. Michiel werpt soepeltjes naar de azende karper. Het lijkt erop dat ook hij een karper gaat vangen. Het pennetje schiet onder. Michiel slaat aan, zoekt contact, maar blijft doordraaien. Mis! Hoe is het mogelijk! Ik ga de spullen opruimen want het is al laat. Michiel probeert het nog, maar helaas…

We staan bij de auto en evalueren de middag. Drie aanbeten op de penhengel, waarvan twee verzilverd. De vier statische hengels leverden niets op. Er is hier de laatste tijd veel statisch gevist. Zou dit ermee te maken hebben? Kennen ze het trucje? Misschien, misschien ook niet. Gelukkig, ook al doen veel vissers zich anders voor, weten we heel veel niet…

Voor de liefhebber hieronder een filmpje met onderwaterbeelden (klik op de titel om het fimpje in youtube te bekijken).

Penvissen, maar dan anders...