Ik had het niet zo gepland, maar tijdens het avondeten kwam het idee. De aardappel, een favoriet karperaas. En dan met name voor het boilietijdperk. Maar hoe zit dat met de zoete aardappel? Wordt hier wel eens mee gevist? Terwijl ik deze mierzoete knol naar binnen werk besluit ik het te gaan proberen. Deze avond ga ik lekker pennen met overgebleven kliekjes zoete aardappel.
maandag 8 juli 2013
maandag 1 juli 2013
De sloot – deel 7 (De slimme domme)
Het filmpje voorjaarsobservaties bij de sloot eindigt met een aan de
oppervlakte slurpende karper. Dit beeld heb ik niet los kunnen laten. Telkens
als het mooi weer was en ik bij de sloot wandelde strooide ik wat brokjes op
het water. Binnen enkele minuten vonden deze gretig aftrek bij de voorntjes die
in groten getale deze sloot bevolken. Geregeld zag ik een paar karpers in de
bovenste waterlaag, heen en weer, onder de brokjes doorzwemmen. Tot azen
gingen ze zelden over. Alsof ze wel wilden, maar niet durfden. Op één karper
na… één karper pikte met regelmaat een brokje van de oppervlakte. Ik had
verwacht dat met veel geduld en veel voeren de andere karpers ook aan de
oppervlakte zouden gaan azen, maar dit gebeurde niet! Misschien is het eten aan
de oppervlakte voor deze karpers iets onnatuurlijks? De sloot is niet bepaald
een water waar een omaatje iedere dag de eendjes komt voeren. In wateren waar
dit wel gebeurt leren de karpers al snel dat er geen gevaar is en ze tussen de
eenden een gemakkelijke maaltijd kunnen bemachtigen. Maar die ene karper dan?
Is deze zo ‘slim’ doordat hij/zij weet hoe dat moet? Het bovenstandig eten met
een onderstandige bek aan de oppervlakte… of juist zo ‘dom’ door het gevaar
niet te zien? Hoe dan ook, ik moest en zou deze slimme domme karper vangen…
Abonneren op:
Posts (Atom)