Mijn gevoel had besloten dat twee keer een kanaal
bez(sn)oeken even voldoende was. Deze keer staat er een ander type water op het
menu. Na een lange autorit loop ik met mijn karretje over het fietspad richting
één van mijn favoriete zandgaten. Dit zandgat heeft mij al meerdere mooie
snoeken gegeven, maar niet alleen daarom is het een favoriet. Het is ook de
sfeer waardoor het daar prettig toeven is. Veel watervogels, door de bomen weinig
wind en (op natuurlijke geluiden na) erg stil.
maandag 18 november 2013
vrijdag 8 november 2013
De Jacht - Metersnoek 34
Het kanaal waar ik de vorige keer met Tim viste heeft me
niet losgelaten. Het is de bedoeling deze winter de grote, maar vooral ook
diepe, zandafgravingen veel te gaan bevissen. Van grote diepte een enorme bak
naar boven pompen is een ultieme ervaring! Maar zoals ik al zei heeft het
kanaal waar ik met Tim viste me niet losgelaten. De Drentse kanalen leveren
vaak veel snoek op, maar meestal niet de grote bakken. Tenminste, dit is mijn
ervaring. Waarom dan toch weer naar het
kanaal? Tja, het gevoel hè! Vissen is daar onlosmakelijk mee verbonden… met
gevoel. Er zijn vissers die hun hobby rationeel aanpakken en dat doe ik ook wel
eens, maar het gevoel… de emotie… de beleving… daar moet het bij mij
uiteindelijk om draaien. De vorige sessie aan het kanaal had ik me super
relaxed gevoeld. Lekker verscholen achter een bosje, turend naar het traag
stromende water, ver verwijderd van de snelweg. Een rustige visdag beleven aan
het kanaal… daar had ik opnieuw zin in. Ach, en wie weet zwemt die enorme bak
uit mijn dromen, tegen al mijn rationele gedachtes in, toch in dit kanaal…
Abonneren op:
Posts (Atom)