dinsdag 19 februari 2013

De Jacht - Metersnoek 31

Alweer het laatste snoekverslag van dit seizoen! Ik ben namelijk ook met iets anders bezig, maar daar plaats ik binnenkort een apart verhaaltje over. Het gaat gewoon over vissen hoor, penvissen om precies te zijn… maar later meer daarover…
De laatste keer doodaasvissen van dit seizoen zou moeten gebeuren bij de visplas en dan wel op stek 1 (Kun je dit niet volgen? Lees dan eerst het verslag: De Jacht – Metersnoek 26).
Op zondag 17 februari loop ik over het fietspad, met een emmer vol vis, richting de stek. Er worden daar veel honden uitgelaten, maar op de één of andere manier luisteren ze heel slecht naar hun baasjes als ik er loop. Net als bij de rattenvanger van Hamelen word ik gevolgd. Niet door ratten, maar door honden. Niet met een fluit, maar met een emmer vis. Hebben honden dan toch een genetische link met zeehonden?  Vrolijk lopen we met z’n allen naar de stek. De trouwe baasjes volgen op afstand. Iets minder vrolijk… 
 


Ik ga het hoekje om en loop over het smalle zandpaadje. Bijna ben ik bij de stek. Ik zie het water al glinsteren. Ik zie het verkeerd! Het glinstert wel, maar beweegt niet… de hele stek ligt dicht! Als ik over de visplas tuur zie ik dat juist deze plek, het diepste gedeelte van de plas, de enige plek is die helemaal dicht ligt. Vreemd? Of toch niet! Het is namelijk ook de plek waar de meeste beschutting is en de wind nauwelijks invloed heeft.
Ik moet het plan veranderen, want ik vertik het om met een volle emmer weer terug te lopen naar de auto. Stek 2, de stek waar ik nog niets heb gevangen maar ook nog maar één keer heb gevist, is nog wel open. Deze stek verdient een herkansing. Tijdens het peilen had ik er namelijk een goed gevoel over gehad. De hele inhoud van het emmertje gaat de plomp in. Tevreden loop ik terug naar de auto. Morgen is de dag!

's Ochtends vroeg in de mist loop ik met mijn karretje vol doodaasspulletjes over het fietspad richting stek 2. De vogels fluiten. Het voorjaar hangt in de lucht. Bijna ben ik bij de stek. Nog even en ik kan op mijn voerplekje vissen. Ik heb er echt zin in, maar dat maakt de teleurstelling nog groter als ik mijn karretje neerzet en mijn stek aanschouw.  Volgens de weerberichten zou het in deze regio ‘s nachts niet kouder dan -2 graden Celsius worden en terwijl ik hier sta is het alweer boven nul! Ik ben dan ook zeer verbaasd en kan niet bevatten wat ik zie. De hele stek is dichtgevroren. Er ligt wel een cm ijs! Ik zie de snoeken in mijn gedachten onder het ijs genieten van een feestmaal. Een pijnlijke gedachte, want het toetje kan ik ze niet aanbieden. Er zit niets anders op dan weer terug te lopen naar de auto. Ik baal enorm, maar na een telefoontje van mijn partner is dit gevoel onmiddellijk weg.
Zie je het ijs?
“Bruintje is dood!”, is het bericht. Ik ben een nuchter persoon en normaal gesproken niet ontdaan door het overlijden van een konijn.  Maar dit was niet zomaar een konijn! Het was het konijn dat mijn oudste dochter kreeg op haar eerste verjaardag. Nu, acht jaar later, is dit konijn dat zij iedere dag vertroetelde dood. Ik voel de pijn die mijn dochter voelt.  Deze gebeurtenis is op de schaal van ellende van een hele andere orde dan een dichtgevroren stek. Vanavond wordt Bruintje officieel begraven. Naast Snuffie, de hamster van mijn middelste dochtertje. Tja, want hamsters worden nu eenmaal niet zo oud…
Er zit niets anders op dan naar de zandafgraving te rijden. Dit nog grotere en diepere water zal toch niet helemaal dicht liggen? Na een lange rit parkeer ik de auto in de buurt van de zandafgraving en ga eerst zonder visspullen, ik leer snel, kijken of het wel open is. De hoek waar ik veel snoeken ving ligt helemaal dicht. Alleen de kant waar de wind op staat is open. Niet comfortabel, maar ik kan vissen en ga dat dus ook doen! Eindelijk, het is inmiddels al 11.00 uur, ben ik aan het vissen. Op een nieuwe stek tussen het riet. Hierachter is het, ondanks de wind, best aangenaam.

Tussen het riet...


Ik geniet zo’n anderhalf uur lang met volle teugen als plotseling de lijn uit de klip van het balletje wordt getrokken. Na alle gedane moeite krijg ik een verdiende aanbeet. Alles verloopt op rolletjes. Een sterke groot-, maar vooral diepwatersnoek, wordt meter voor meter naar boven gepompt. Het laatste stukje tot de kant is nog even lastig tussen het riet door, maar het lukt. En zo vang ik mijn allerlaatste snoek van dit seizoen.

De laatste van het seizoen...


Een mooie grote snoek die ik in alle opwinding helemaal vergeten ben te meten. Het was een mooi seizoen. Ik heb mooie, grote en zware snoeken gevangen, maar daar gaat het niet alleen om. Dat ik nieuwe wateren heb ontdekt en snoeken van grote diepte heb weten te vangen vind ik het speciale van dit avontuur. De manier waarop, daar gaat het om! Beleving…
Ik hang mijn mat aan de wilgen... het seizoen zit er voor mij op... 

 
Tot slot: Er wordt nog een filmpje gemaakt van dit doodaasseizoen. Stay tuned!

9 opmerkingen:

  1. Toch wel een mooie kers als troost en op de taart na een mooi snoekseizoen. Het vette goud lonkt ook naar mij en ben ook al voorzichtig wat voerstekken aan het opbouwen. De eerste blank van dit jaar is al een feit. Dit jaar wil ik ook wat vaker met de penhengel korte sessies doen en zo nieuwe wateren ontdekken. Dus ben wel benieuwd wat jouw plannen zullen zijn en wat die voor moois gaan brengen ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Koen,

    Toch nog even een mooie snoek, je stopt vroeg met snoeken of kijkt dat maar zo. Ik ben niet zo een snoeker dus weet eigenlijk niet hoelang je in de winter nog goed snoek kan vangen. Als penvisser ben ik natuurlijk erg benieuwd hoe het penvissen is afgelopen maar dat lezen we wel.

    Groet, Bjorn.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En natuurlijk rot voor je dochter dat "Bruintje "overleden is. Kinderen en huisdieren die doodgaan. Mijn dochter en zoontje hebben allebei een vissenkom, de vissen gaven van de (warme) zomer allemaal de geest. Mijn zoontje hoor je nergens over en mijn dochtertje was 2 dagen van de rel. Enfin vissen netjes doorgespoeld en cavia's gekocht ter compensatie. Nou maar hopen dat de cavia's wel blijven leven want die spoelen zo slecht weg. :)

    Groet, Bjorn.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Tsak: Binnenkort vertel ik het één en ander in een verslagje over mijn aanpak en plannen… In ieder geval zal de maand maart in het teken staan van nieuwe stekken zoeken. De manier waarop jij nieuwe wateren wilt ontdekken lijkt me een hele goede, maar ook hele leuke manier. Wie weet ga ik dat af en toe ook op die manier doen :)

    @Bjorn: Ja, ik stop inderdaad vroeg, maar het penvissen gaat lekker en zoals ik in de reactie op Tsak al aangaf wil ik ook nieuwe stekken zoeken. Ik kan niet alles tegelijk, vandaar…
    En inderdaad, cavia’s zijn lastige dieren. Voor je het weet zit de boel verstopt ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het was leuk om afgelopen seizoen een kijkje te nemen in je doodaaskeuken!

    Gr.

    Dennis

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ghahahh, al die honden erachter aan zie het plaatje al voor me, en dan die geiïriteerde baasjes dat komt me ook bekend voor :p Heb veel plezier gehad aan je doodaas verhalen en zelfs in het slotstuk weer een prachtige pike op de kant.Dat is niet mis ,en ben benieuwd naar de penverhalen.Zelf ga ik in Vintage stijl dit jaar,heb een Bruce en Walker 13 CTM S op Marktplaats weten te bemachtigen in uitstekende staat(kurk is als nieuw zelfs)en daaronder hang ik een Mitcell 410A (voorlopig,want wil meerdere vintage modellen gaan uitproberen in de loop vh seizoen).Dus snel weg met die eigenwijze kou zou ik zeggen en gassen maar !

    Groet,Dennis Mk

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @Dennis doodaasvisser: Goed te horen dat je het leuk vond. Zonder jouw ingrediënten had ik een stuk minder lekker kunnen koken :)

    @Dennis MK: Ik ben zelf best een hondenman hoor, maar wil mezelf niet vergelijken met het gemiddelde baasje. Je zou er een film over kunnen maken…

    Nog even geduld. De penverhalen komen eraan, maar eerst nog een doodaasfilmpje :)

    Vintage hè. Dat trekt mij ook wel! Veel succes dit seizoen en waarschijnlijk zul je het op deze manier (vintage) intenser ervaren dan ooit! Laat af en toe maar eens horen hoe het gaat. Vind ik echt leuk, en wie weet inspireer je me wel :)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oke,ja ik ben bezig met een You Tube kanaal momenteel,ik zal der af en toe eens wat opzetten...


    grt dennis

    BeantwoordenVerwijderen