De Jacht - Metersnoek 37

In het vorige verslag/filmpje over de jacht konden jullie de losser lezen/zien. Tijd voor een herkansing! Deze keer sta ik nog voordat het licht wordt op de stek. Op de tast leid ik mijn lijn door de ogen van mijn hengel. Ondertussen liggen twee haringen van doodaaskopen.nl te ontdooien aan de rand van het water. De onderlijn wordt gemonteerd, en de spuit zuig ik vol zalmolie. Een van de twee haringen wordt aan de onderlijn geprikt. Vervolgens wordt in de buikholte 5 ml zalmolie gespoten. De delicatesse belandt op precies dezelfde plek, halverwege het talud, waar ik de vorige keer de aanbeet kreeg,  aansloeg  en vervolgens loste.  Ik maak de tweede hengel in orde.  Hetzelfde recept als het eerste. Alleen werp ik bij deze de aasvis zover mogelijk in aan het einde van het talud. 

Tijd voor een warme kop thee. Weer eens iets anders dan de gebruikelijke koffie. Op het moment dat ik het theezakje onderdompel krijg ik een aanbeet. Het is er een op de eerste hengel. Zou het dezelfde zijn als de vorige keer? Heel langzaam wordt er lijn genomen. Wikkel voor wikkel valt van de spoel. Ik wacht langer dan de vorige keer. Niet te lang, want slikken wil ik voorkomen. Ik sla aan en voel massa. Veel massa! Een zwaargewicht wordt langzaam door mij naar de kant gepompt. Ik heb er vertrouwen in. Deze keer geen losser! Een paar minuutjes later maak ik foto’s van een machtige bak!

Mijn thee is inmiddels lauw geworden. Ik ga een nieuwe maken. Terwijl de thee trekt werp ik opnieuw in. Weer een haring, weer halverwege het talud. Naar ik schat een uur later krijg ik opnieuw een aanbeet. Weer dezelfde hengel. Weer een bak! Mooier kan ik dit jaar niet afsluiten.
 

Tot slot wens ik iedere lezer een fantastisch mooi en gezond 2014 toe! Wat ik zelf ga doen in 2014? Nou… werken, genieten van mijn gezin en vissen zonder plannen. Het komt zoals het komt… het gaat zoals het gaat… ik vis zoals ik wil vissen… ik laat het afhangen van het moment. Niks moeilijks, gewoon gaan…