Ik zit nog volop in mijn inwerkperiode (zie het vorige
verslagje) en kom niet veel aan vissen toe. Zelfs in mijn hoofd ben ik er niet
veel mee bezig geweest. Werk en gezin, je kunt er prima je weken mee vullen… zo
heb ik gemerkt…
 |
| De drop-arm-indicator komt in beweging... |
Maar goed, als vissen in je bloed zit zet je dit niet zomaar aan de kant! En dat wil ik ook niet! Afgelopen weekend vond ik, ergens in een verloren hoekje, wat visuurtjes. Nu we de zomer echt achter ons hebben gelaten en het buiten lekker koud, winderig en nat is, gaat mijn snoekhart weer sneller kloppen. Tijd voor een doodaassessie! In de vriezer liggen nog wat restjes doodaas. Binnenkort wordt dit weer aangevuld met de vissen van doodaaskopen.nl. Ik vis deze keer aan een diep zandgat. Lekker tussen de bomen verscholen, uit de wind, geniet ik de uurtjes weg. Doordat ik nu meer uitdaging in mijn werk vind, is de uitdaging een grote snoek te vangen minder aanwezig. Toch schiet mijn hartslag in een razend tempo omhoog als plotseling de drop-arm-indicator in beweging komt. Een kleine trilling, meer is het niet. De aanbeet zet niet door. Jammer, maar dit had ik wel even nodig om de zogenaamde vangdrang weer terug te krijgen!
 |
| Een stukje van de stek... |
De rest
van de ochtend zit ik op scherp. Ik weet dat er iets rondzwemt dat
geïnteresseerd is in het kleine dode voorntje dat op de bodem ligt. Ik vis met
een lichte montage, ook geschikt voor snoekbaars. Het maakt mij niet uit. Snoek
of snoekbaars, zolang de trilling maar niet veroorzaakt is door een kreeft of
krab. Een half uurtje later zie ik weer precies dezelfde trilling op de
indicator. Weer wordt de lijn niet uit de clip getrokken. Alsof de weerstand te
groot is. Ik trek zelf de clip los en zie slag voor slag lijn van de spoel
wikkelen. Iets zwemt weg met het voorntje. Ik pak de hengel op, laat de lijn
straklopen en sla i.v.m. de kleine dunne dregjes voorzichtig aan! De slip heb
ik, ook i.v.m. het lichte materiaal, niet te strak staan. Het gevolg is een
heerlijke dril waarbij keer op keer meters lijn van de spoel getrokken wordt. In
de eerste helft van de dril blijft de vis diep, maar plotseling besluit deze
het gevecht in de bovenste waterlagen voort te zetten. Dit levert spectaculaire
beelden op. Mijn eerste snoek van dit seizoen is een vechtersbaas die me een
behoorlijke kick weet te bezorgen. Na het landen schiet ik een paar foto’s van
het prachtige schepsel en zet haar voorzichtig weer terug. Ik kan haar lang
volgen in het heldere water. Het is mooi geweest. Ik ruim tevreden op. Volgend
weekend weer...
 |
| Vechtersbaas... |
Dat is een prima opening vh doodazen Koen. Nice pike !
BeantwoordenVerwijderenVind ik ook! Volgend weekend weer... schreef ik, maar volgende week is het ook herfstvakantie. Dat biedt perspectief :)
BeantwoordenVerwijderenAltijd lekker zo een vechtersbaas aan de haak !
BeantwoordenVerwijderenLekker gevist Koen
Groetjes Sander
Ha! Je bent alweer begonnen... Ik wacht nog effies, er moet nog een buikje groeien onder die snoeken, dat gaat dit jaar wel wat trager dan voorgaande jaren als ik zo de diverse vissen bekijk op i'net. Wel tof dat je het seizoen zo aftrapt, ik voel aan mijn water dat er weer mooie dingen gebeuren te staan! Doe je best!
BeantwoordenVerwijderenToch fijn om zo weer het snoekseizoen te beginnen en de kriebels weer te voelen. Dat het weer tijdens de spaarzame tijd maar mag meewerken. Wat was de tijd tussen het snuffelen in? Was er veel geduld voor nodig?
BeantwoordenVerwijderenGrtx, FER
@Sander: Ja, lekker! Deze vocht denk ik ook zo hard omdat de temperatuur van het water natuurlijk nog niet extreem laag is. Wat dat betreft is snoeken in het vroege najaar erg leuk!
BeantwoordenVerwijderen@Rolf: Ja, ik ben vroeg begonnen. Ik had er gewoon zin in. Ach, en die ontbrekende buikjes… jammer dan! Ze vechten nu wel hard (zie reactie aan Sander).
@FER: Bedoel je met het snuffelen de tijd tussen de trilling op de drop-arm-indicator en de uiteindelijke aanbeet? Daartussen zat een half uur, maar dat staat al in het verhaal… Hoe dan ook, de sessie vloog voorbij en geduld heb ik er niet voor nodig gehad. Nee, ik heb wel dagen gehad dat ik ’s ochtends vroeg begon en een aanbeet pas eind van de middag kwam. Dan is er wel sprake van geduld :)