zondag 18 november 2012

De Jacht - Metersnoek 20

Ik sloot het vorige verhaal af met de vraag waar de monsters zitten. Veel sneller dan verwacht weet ik het antwoord.
Ik had niet het plan te gaan vissen.  Alleen eventjes voeren. Maar voor alleen voeren is het een lange rit naar het water. Heen en terug, met het wandelen van en naar de stek erbij, ben ik toch snel twee uurtjes van huis. Op zich geen probleem. Heb ik twee uurtjes ‘over’ dan besteed ik die tijd graag aan het aanvoeren van de hoek, maar deze keer had ik niet twee uurtjes over… ik had vier uurtjes over!

4 – 2 = 2. Een makkelijk, maar belangrijk, sommetje. Twee uurtjes vistijd kon ik niet laten liggen. De vorige keer heb ik me helemaal suf gesjouwd. Een stoeltje, foedraal, twee hengels, een emmertje, genoeg aas en nog veel meer. Dat had ik wel over voor de vijf visuren die ik toen te besteden had, maar deze verhuizing nogmaals beleven voor maar twee uurtjes vissen? Nee, dat leek me geen goed plan. Ik maakte een lijstje van wat ik werkelijk nodig had. Het bleek heel weinig te zijn, namelijk: een onthaakmat, een lege fles voor het nathouden van een gevangen snoek, een opgetuigde hengel, een meetlint, onthaaktang en kniptang, een reservedobber met onderlijn en loodje en natuurlijk het aas. Met zo weinig bepakking huppel ik gewoon naar mijn stek. Nu maar hopen dat niemand mij ziet!

Ik huppel naar mijn stek...
Degenen die mijn verslagen al langere tijd lezen weten dat ik op groot water meestal niet met een dobber vis, maar met de beetmelderopstelling waarbij de lijn over de bodem naar het haakaas loopt. Op deze laatste manier viste ik de vorige keer. Het heeft toen gewerkt, maar eigenlijk past de dobbermontage beter bij de stek waar ik nu vis. Bij het peilen heb ik niet een extreem obstakel gevoeld, maar wel af en toe het getik van waarschijnlijk steentjes of mossels.  In de ondiepe delen zijn deze steentjes en mossels goed te zien. Ligt de lijn (beetmelderopstelling) hier achterlangs dan zal de weerstand die een snoek voelt bij het opnemen van het aas misschien te groot zijn. De snoek laat mogelijk los! Of nog erger… de snoek laat niet los… het steentje is geen steentje, maar een steen! Ik sla aan. De lijn blijft langs de steen schuren en even later zwemt er een mooie snoek rond met twee dreggen in zijn bek en meters lijn achter zich aan. Ik blijf achter, kijkend naar een wapperend draadje, maar dat is alleen maar vervelend. De snoek heeft een echt probleem! Hetzelfde kan gebeuren als de lijn achter een scherpe mossel blijft haken. Hier in de hoek is het daarom beter vissen met een dobber. De lijn loopt vanaf de kant mooi over het water naar de dobber, dan recht naar beneden naar het loodje.  De onderlijn met aasvis ligt net als altijd op de bodem. Neemt  de snoek het aas op dan zal deze weinig weerstand voelen. Een nadeel is wel dat ik de hoek die de lijn maakt, vanaf de hengel naar de  dobber, en vanaf de dobber naar de bodem, eruit moet draaien voordat ik kan aanslaan. Dit kan wel wat weerstand opleveren. Toch denk ik dat een snoek, als deze eenmaal goed heeft aangebeten,  minder snel zal loslaten dan wanneer hij het aas ter inspectie even oppakt en dan te veel weerstand voelt. Natuurlijk is deze dobbermontage niet erg aerodynamisch en kan ik er minder ver mee werpen.  Maar goed, op deze stek is dat ook niet nodig… is gebleken.
Ja ja, gebleken want het systeem heeft een monster opgeleverd. De eerste metersnoek van deze grote zandafgraving is een feit. Ik show meteen even een foto.

 
De aanbeet verliep als volgt:  Ik werp in. De dobbermontage blijkt toch nog vrij aerodynamisch want ik werp verder dan ik wil. Het stuitje heb ik op zeven meter van het loodje gezet. De aasvis samen met het loodje dwarrelt richting bodem en trekt de lijn door de dobber totdat het stuitje is bereikt. De dobber staat diep door het gewicht van het loodje en de aasvis. Deze liggen duidelijk niet op de bodem. Ik kan dus met de dobber op een waterdiepte vissen van meer dan zeven meter! Goed nieuws. Stukje bij beetje draai ik de montage terug het talud op. Net zo lang totdat de dobber minder diep staat en de aasvis dus op de bodem ligt. Bij gebrek aan stoel ga ik op het gras zitten. Heerlijk zo’n waterdicht pak! Ik kan minder om mij heen kijken dan ik gewend ben. De dobber kan elk moment in beweging komen en ik houd niet van diep gehaakte snoeken. Opletten dus! Het duurt ongeveer een uurtje. Zie ik het goed? Beweegt de dobber  van mij af? Lastig te zien, maar al snel is de twijfel weg. De snoek zwemt het talud af richting dieper water. Dit moet wel want de dobber gaat onder. Mijn hart klopt in mijn keel als ik heel voorzichtig de lijn strak draai. Vlak voor het moment dat de lijn echt op spanning komt houd ik mijn hand op de slip en zet ik met een grote haal de haak. Het voelt zwaar, maar dat kan ook komen doordat ik zo diep vis. Als de lijn langzaam van de spoel begint te tikken weet ik dat dit niets met de diepte te maken heeft. Er trekt iets heel groots aan de andere kant. Dat is duidelijk! De vis vecht hard, maar krijgt niet de leiding. Pas vlak onder de kant komt de snoek naar de oppervlakte. Als deze mij ziet staan is er nog even een schrikreactie. Met ferme slagen verdwijnt het beest weer de diepte in. Het blijken haar laatste krachten te zijn want al snel komt ze weer naar boven en kan ik haar m.b.v de kieuwgreep landen. Vooral de kop van de vis maakt indruk op mij. De enorme onderkaak waarmee ze mijn aasvisjes van de bodem schept. Zo mooi! De lengte mag er met een ruime meter ook zijn, maar ze zitten er vast nog groter. Even meten en een paar foto’s later zwemt ze alweer weg. Het nagenieten kan beginnen!


Ik voer de stek aan met de rest van de sardines. Een kleine kilo. Over een paar dagen voer ik weer een kilo vis. Zo blijf ik deze stek onderhouden en hoop ik uiteindelijk op iets nog groter en nog zwaarder, namelijk de koningin van deze zandafgraving. Zij is zo groot! Zo zwaar! Zo onvoorstelbaar mooi! Dat weet ik, want ik heb haar gezien! In mijn dromen…

10 opmerkingen:

  1. De meeste dromen zijn bedrog, maar jouw dromen komen aardig uit. Perfecte snoek, mooi man.

    Groet, Bjorn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Koen,
    wat een verhaal man!! En wat een prachtige snoek...

    Ik heb weer eens van je genoten ;-)

    Groet,
    Dale

    BeantwoordenVerwijderen
  3. strakke vis weer koen!
    loont de moeite ook voor een verloren uurtje toch ff vissen.
    suc6,patrick

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dennis zei...Ha koen,zeer mooie bak!!! die vis uit je dromen ,de koninging...die hoop ik dan eens te mogen aanschouwen hier op je blog. Veel s6 en hopelijk zijn dromen geen bedrog :p Maar ik geloof er wel in dat die droom uit gaat komen...

    Grtz!

    Dennis


    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wow Koen, ik moet toch maar overstappen op jou aanpak en meer investeren in de voorbereiding. Zelf twee keer wezen doodaas vissen en geen geluk gehad. Is een kilo sardines voeren per keer niet te veel? Zijn er ongeveer 8 stuks. Ontdooi je ze ook van tevoren of voer je ze als ingevroren inglo sticks?

    Grtx,
    FER

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nadat ik eerder deze week al mijn eerste reactie plaatste op Natvlees (Rolf), ga ik dat hier ook maar eens doen. Wekelijks zie ik leuke verhalen / foto's voorbij komen waar dit er ook weer een van is.

    Goed gevist Koen, lekker geschreven en kan niet wachten tot dat die over grootoma op je mat ligt! :)

    Groet,
    Gert

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Je hebt je draai op die mooie groenjassen al weer aardig te pakken zo te zien... Nu lekker door knallen tot die betovergrootmoeder ff op de mat ligt ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Bjorn: Haha, ja deze keer kwam een droom uit, maar nu de Koningin van de zandafgraving nog. Oh oh oh, als die droom uitkomt!

    @Dale: Dank je Dale! Leuk dat je me ook tijdens mijn snoekperiode blijft volgen :)

    @Patrick: Tja, als je op de goede stek zit en ze willen bijten dan kan een uurtje genoeg zijn. Ik ga er maar niet vanuit dat het het hele seizoen zo makkelijk blijft gaan. De taaie dagen komen vast en zeker ook wel. Je zult dit wel herkennen denk ik :)

    @Dennis: Ik geloof er ook in, alleen is het de vraag wanneer de droom uit zal komen. Aan de ene kant het liefst zo snel mogelijk natuurlijk. Aan de andere kant is de weg er naartoe minstens zo leuk!

    @FER: Ja FER, de voorbereidingen zijn heel belangrijk en ook erg leuk. Kan ik je aanraden. Je groeit als het ware naar het resultaat toe… Of een kilo per keer te veel is? Nou, dat hangt natuurlijk ook af van het aantal snoeken op de stek. Ik voer nu even fors (ook als bevroren iglo sticks), en hoop er zo voor te zorgen dat de snoeken in de hoek blijven rondhangen en/of terugkomen ook als het nog kouder wordt. Het kan best zijn (ook afhankelijk van mijn gevoel) dat ik de hoeveelheid, niet de frequentie, wat ga afbouwen. Maar goed, het voeren i.c.m. doodaasvissen, is voor mij ook betrekkelijk nieuw. Ik heb wel eens gevoerd, maar niet zo regelmatig en over een langere periode. We zullen zien hoe het loopt en of het helpt.

    @Gert: Heel leuk dat je hier een reactie plaatst! Het bloggen is sowieso leuk om te doen maar als mensen, zoals jij, reageren op mijn verhalen stimuleert mij dit wel om door te gaan. Dankjewel Gert! En tja, hoe snel ik succesvol zal zijn weet niemand. Ik zal in ieder geval mijn stinkende best doen, en de zeevis helpt mij een handje. Want stinken doet het ;)

    @Tsak: Ik ben helemaal gelukkig met het verloop van de afgelopen sessies, maar of het op deze manier verder zal gaan? Het voelt voor mij dus ook niet zo dat ik mijn draai al heb gevonden. Ik hoop aankomend weekend weer een langere sessie te kunnen vissen. Ik zou het fantastisch vinden als ik weer iets vang, laat staan de betovergrootmoeder :)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Bloggen is zeker leuk Koen. Reacties krijgen is nog leuker, zeker van 'onbekenden'. Ja, ik spreek uit ervaring. :)

    Ook bij mij begint het (weer) te kriebelen om weer verslag te doen van wat er allemaal aan de waterkant gebeurd. Of ik het ga doen weet ik nog niet. Ik weet namelijk ook hoeveel tijd het kost... respect dus voor diegene én voor jou. :)

    Gert

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi Gert,

    Wat leuk dat je uit ervaring kunt spreken en ik snap dat je de kriebels krijgt.
    Mocht je besluiten weer te gaan bloggen, laat het dan even weten! Maar ik snap ook heel goed dat je i.v.m. de tijd die het kost niet zomaar weer begint. Succes met het nemen van een wijs besluit…
    Ach, en besluit je (voorlopig) niet te gaan bloggen, dan kun je vast je ei wel kwijt in het lezen en reageren op de leuke blogs die al te vinden zijn op het internet ;)

    Groet,

    Koen.

    BeantwoordenVerwijderen