Het geheime water ligt in een mooi natuurgebied. Het is te
ver rijden om er dagelijks te kunnen voeren, maar voordat ik er zou gaan vissen
wilde ik er i.v.m. aasherkenning wat van mijn ‘heerlijk’ geurende gekookte
deegballen deponeren. Om mezelf niet helemaal voor gek te
hoeven verklaren koppelde ik er een flinke natuurwandeling aan vast. Alleen
maar voor een voerbeurt twee uur in de auto zitten gaat wel erg ver. Aan de
andere kant, als een voerbeurt het verschil tussen blanken en vangen kan maken,
dan kijk ik ineens heel anders tegen de lange rit aan. Voor de zekerheid toch maar die voettocht…
Het is een mooi natuurgebied. Er loopt een prachtig beekje
doorheen. Leuk voor vliegvissers. Ook zie ik veel sporen van reeën. Ik heb mijn
camera natuurlijk bij me en hoop nog wat plaatjes te kunnen schieten van het
voor Nederlandse begrippen grote wild. Terwijl ik over een zandpad loop komt er
in de verte een haas op mij afgerend. Ik heb de wind van voren dus ruiken doet
de haas mij niet. Ik weet uit ervaring dat als je heel stil blijft staan, hazen
je vaak niet opmerken. Ik voer een stukje drama op. Ik ben een boom. Mijn armen
zijn de takken. In die takken hangt een camera.
Steeds dichterbij komt het beestje. Op 10 meter afstand vertrouwt
de haas het niet meer. Het koppie gaat schuin. De oren zijn gespitst en het
neusje wipt driftig op en neer. Hij heeft mij door en sprint op volle snelheid
terug naar waar hij vandaan kwam. Het levert toch nog een leuk plaatje op.
Na een lange wandeling stap ik vermoeid maar voldaan in de
auto. Keren is lastig op het smalle doodlopende weggetje en daarom rijd ik in
de achteruitversnelling terug tot de kruising waar ik wel kan keren. Zover kom
ik niet want op het moment dat ik de flauwe bocht die het paadje maakt in rijd,
nog steeds in z’n achteruit, zie ik in de spiegels een Land Rover staan. De deur
staat wagenwijd open. Het smalle
weggetje wordt volledig geblokkeerd. Ik baal want ik wil naar huis. Ook wil ik
niet gezien worden. Immers, het is wel
een geheime stek! Ik rijd de auto terug naar de plek waar ik hem eerder
geparkeerd had. Terwijl ik uitstap hoor ik een harde knal. In het bos is het
lastig om te bepalen waar de knal vandaan komt. Ik loop voorzichtig richting de
landrover. Ik wil niet gezien worden, maar mijn nieuwsgierigheid is groot. Nog
voordat ik bij de flauwe bocht ben hoor ik een autodeur dichtslaan. Vervolgens
klinkt het starten van een zware dieselmotor en het gierende geluid dat een
auto kan maken als je snel achteruit rijdt. Zou het een jager geweest zijn? Of
toch een stroper? Huhmmm, als ik hier een nachtje ga doen, houd ik tijdens mijn
slaap voor de zekerheid één oog open…
Een foto uit de losse pols Koen? Mooi gelukt!
BeantwoordenVerwijderenHet geheime water, grote vissen, een mogelijke stroper, een knal, het klinkt allemaal als een spannend jongensboek.
Hi Koen,
BeantwoordenVerwijderenHopelijk jagen ze niet op groot wild ;-)
Grtx, FER
@Boudewijn: Inderdaad uit de losse pols. Precies op het moment dat de haas het niet meer vertrouwde en vervolgens rechtsomkeert maakte. Een jongensboek zeg je… ik snap wat je bedoelt. De omgeving daar, en alles wat ik er meemaak, leent zich heel goed voor dat jongensboekgevoel. Eigenlijk ben ik daar ook weer een beetje een jongetje, hahaha. Best een fijn gevoel moet ik zeggen. Eventjes weg van de soms nogal voorspelbare werkelijkheid :)
BeantwoordenVerwijderen@FER: Ze zouden mij eens aanzien voor een ree! Ik ben op mijn hoede en verstop me goed. Of ik moet juist felgekleurde kleding aandoen. Maar ja, dan weten ze wel dat ik er ben… Ik heb trouwens een keer meegemaakt dat een nogal onvoorzichtige jager een ekster wilde schieten. Hij schoot in het bosje naast mijn ouderlijk huis richting ons huis! De hagel vloog mij om de oren. Ik hoorde het gewoon tegen onze schuur aan tikken. Maar goed, als jongetje kreeg ik wel altijd de lege patroonhulzen van ze. Ik heb het ze dus vergeven ;)
Kan niet wachten op het vervolg !!!
BeantwoordenVerwijderenGroet Sander