De Jacht - Metersnoek 6

Het is vrijdagavond. Al mijn visspullen zitten al in de auto. In de schuur staat een zak aasvissen die gedurende de nacht gedeeltelijk kunnen gaan ontdooien. Ik breng mijn jongste dochtertje van drie naar bed. Ze mag nog even naar Dirk Scheele luisteren.

De roze cd-speler van mijn dochtertje had ik eventjes geleend. Tijdens het voorbereiden van mijn visspullen heb ik geluisterd naar The Black Album van Metallica. Deze had ik lang niet gehoord. De zware riffs met de scheurende, toch melodieuze stem van James Hetfield brachten me in een rustige en blije modus. Sommige mensen worden druk van deze muziek, ze horen alleen het lawaai. Ik hoor orde, structuur, strakte, en duidelijkheid. Vroeger viel ik luisterend naar Master of Puppets  (ook een album van Metallica) vredig in slaap. Er was geen ruimte voor piekeren, alleen de muziek. 

Ik pak de cd van Metallica eruit en wil Dirk Scheele erin doen. Mijn dochtertje vraagt wat het voor een cd is. “Metallica, hele mooie muziek”, zeg ik. Ze wil het horen, en zo luisteren we samen naar het nummer Sad But True. Nadat dit nummer is afgelopen zeg ik dat ze moet gaan slapen en wil ik als slaapmuziekje Dirk Scheele er weer in doen. Mijn dochtertje protesteert. Metallica moet erin blijven! Ik geef haar een nachtkusje met als achtergrondmuziek het snelle en strakke intro van Holier Than Thou. “Welterusten lieverd, lekker slapen.” Ik loop uit gewoonte zachtjes van de trap, maar dat is natuurlijk onzin. Mijn dochtertje luistert immers Metallica! Zo vader zo dochter…

De volgende ochtend, het is zes uur, loop ik weer zachtjes van de trap. De rest van het gezin is nog in een diepe rust. Ik druk het koffiezetapparaat aan en start de computer op om het weer te checken. Oei, dat word een ochtend onder mijn paraplu doorbrengen, want volgens buienradar heb ik het deze ochtend geen moment droog. Ondertussen is de koffie klaar en schenk ik deze in mijn thermoskan. Ik graai mijn vantevoren klaargemaakte brood mee en loop naar de schuur. De zak gedeeltelijk ontdooide vis moet natuurlijk ook mee. Onderweg naar de stek moeten de ruitenwissers op standje hard. Ik heb zin, regen deert mij niet. Mijn warmtepak houdt mij warm en droog.

 

Het was erg nat...

Even later sta ik, het is nog donker, op de stek. In het donker en in de regen bereid ik alles voor. Een haring gaat, dicht bij de kant in de luwte van wat bosjes, op een ondiepe plaat. De andere hengel krijgt als aas een sardine en deze werp ik zo ver mogelijk in. De wind helpt een handje mee en zo ligt deze vis verder dan ik normaal kan komen. Tevreden kruip ik onder mijn paraplu en geniet van de eerste bak koffie deze dag.

Rond negen uur hoor ik een piepje op de hengel beaasd met haring. Ik loop ernaartoe en hoor weer een piepje. De clip van de indicator schiet los. Ik pak de hengel op en voel of er nog lijn wordt genomen. Helemaal niks? Langzaam draai ik strak en probeer voorzichtig te voelen of er weerstand is. Deze weerstand komt niet en zo draai ik het hele zaakje binnen en blijkt dat de haring eraf is.

Ik zit weer onder mijn paraplu en merk het gezelschap op van een brutaal mooi roodborstje. Samen eten we een boterham met pindakaas. Gezellig…

Een brutaal roodborstje.

Plotseling een aanbeet op mijn verre hengel. Niet een voorzichtig piepje, maar een continu gepiep. Er wordt in vlot tempo lijn genomen en ik sla zo snel als ik kan aan. Door de blubber loop ik met een kromme hengel nog een paar stappen achteruit. Nu moet de haak goed zitten, en kan ik de snoek met vertrouwen uitdrillen. Na een mooie dril land ik de vis m.b.v. de kieuwgreep en op de onthaakmat kan ik de deze netjes onthaken. De snoek meet 93 cm. Ik jaag op metersnoeken, maar dit formaat is meer dan welkom. Zeker nadat ik de vorige keer een grote snoek had verspeeld. Het regent nog steeds en daarom laat ik de camera onder de paraplu staan. De timer maakt een paar foto’s. Helaas niet de mooiste, maar de snoek is belangrijker en moet snel weer terug.

M.b.v. de timer, vanonder de paraplu...

Alles is kletsnat. Ik heb mijn portie buitenlucht wel gehad. Vanavond is het pakjesavond in huize Verweij. Ben benieuwd wat ik krijg. Misschien visspullen? Misschien wel een album van Metallica? Of zou mijn dochtertje er eentje krijgen? Ik zou jaloers zijn…