maandag 14 november 2011

De Jacht – Metersnoek 3

Een nieuw avontuur.
Ik had met mezelf afgesproken voorlopig te blijven  vissen op de stek waar ik in de vorige twee verslagen van De Jacht – Metersnoek 1 en 2 succesvol was geweest. Op mijn doordeweekse vrije middag loop ik  weer over het smalle paadje richting de stek. Er is mooi zonnig weer voorspeld met uit het  zuidoosten een matig windje. Als je de vorige twee verslagen hebt gelezen, weet je dat dit perfect weer is voor deze stek. Bijna ‘vangstgarantie’, is uit het verleden gebleken. Helaas klopt de weersvoorspelling tot nu toe niet.  Het windstille weer en de mist zorgen voor een sprookjesachtige atmosfeer. Prachtig gezicht maar slecht vangweer. Ik hoop op een opklaring de komende uurtjes en houd er de moed in. Aangekomen op de stek hoef ik, zoals de vorige keer, niet te zoeken naar sporen van eventuele met mij concurrerende vissers.  Ik struikel over de rommel, de zo sprookjesachtige atmosfeer die mij, op mijn vangstkansen na, zo vrolijk maakte kon hier niet tegenop. Chagrijnig word ik ervan. Hoe kun je nou eerst lekker genieten van je mooie visplekje en het vervolgens zo achterlaten! Hier kan ik met mijn verstand niet bij. Ik ruim de pakjes drinken, zak chips, en achtergelaten visdraad op. Het is weer netjes en ik probeer te doen alsof ik alleen op deze wereld ben. Zo zit ik, totdat het donker wordt, in de mist. Lekker uitgerust, zonder iets gevangen te hebben, pak ik mijn spullen weer in. Het weekend hoop ik op meer geluk. Ik ga dan naar een zandgat, erg diep, onder water een maandlandschap. Een nieuw avontuur.
 
Eindelijk weekend! Het is nog donker als ik de ramen van mijn auto aan het krabben ben. Ik geniet van de kou waarmee ik het doodaasvissen associeer. Ik start de auto, die ik de avond ervoor al had volgeladen met mijn doodaasmaterialen, en rijd rustig mijn straat uit. In één jaar ben ik een stuk wijzer geworden, want deze keer staat de handrem na de eerste flinke nachtvorst er niet op.  Vorig jaar, nog een stukje minder slim, heb ik doordat de handrem vastgevroren zat vakkundig het één en ander kapot gereden. De geur van verbrand rubber komt nu eenmaal niet zomaar over de geur van gedeeltelijk ontdooide zeevis heen.  Zo reed ik vorig jaar toch zeker 4 kilometer richting een doodaasstek totdat ik de geur van het verbrande rubber echt niet meer kon negeren. Dat ik iets meer gas moest geven dan normaal om op een redelijke snelheid te komen had ik, in de opwinding die ik wel vaker voor het vissen ervaar, helaas niet door. Dit jaar ben ik al vanaf half oktober de auto gaan parkeren in de versnelling en niet meer op de handrem. Het moet weer even een gewoonte worden zeg maar. Nu rijd ik zeer tevreden zonder problemen naar het zandgat. Het voelt avontuurlijk als ik de laatste paar honderd meter richting het zandgat over het hobbelige weggetje rijd. Met een kinderlijke spanning die ik op de andere doodaasstek niet meer zo ervaar verstop ik de auto achter wat bosjes. Vanaf deze plek is het nog een behoorlijk eind lopen naar het water. Het karretje hobbelt met het dikke bandje over alle bulten, takken en stenen. Een pad kun je het niet noemen en dit is een goed teken. Bij het water aangekomen moet ik een moeilijke beslissing nemen. De koude oostelijke wind kan ik vermijden door aan de luwtekant te gaan zitten, maar daar komt de zon deze hele ochtend niet op te staan. De windkant voelt koud aan maar het zonnetje zal het in de komende uurtjes daar wel aangenamer maken. Voor mijzelf, maar nog belangrijker voor de vissen. Ik kies de windkant en twijfel over mijn beslissing want het is daar nu, zonder de zon en met de wind, echt koud. De zon komt langzaam verder op en als ik de eerste stralen op mijn gezicht voel weet ik dat ik toch de goede keuze heb gemaakt. Ik zie na een tijdje zelfs vlak voor de kant grote scholen jonge baarsjes zwemmen. Iets verder uit de kant springt af en toe een visje, waarschijnlijk voorn. Omdat ik veel activiteit in ondiep water zie plaats ik daar één van de aasvissen boven het nog steeds gezond uitziende wier. Ik heb de aasvis drijvend gemaakt met een Fox bait popper. Het schuivende lood zakt tussen het wier naar de bodem en de aasvis komt zo net boven het wier uit. De andere aasvis werp ik voorbij het wier op een diepte van zo’n vijf meter. Vandaag ben ik de koning op deze plas. De karpervissers zitten thuis bij de kachel. Ik heb de plas helemaal voor mij alleen. Ik voel me goed, maar ben tegelijkertijd ook onder de indruk van de vele kubieke meters water. Ik weet uit verhalen, en mijn peilwerk deze ochtend, dat ik vis op een maandlandschap. De activiteit van visjes geeft mij een beetje vertrouwen, maar voor hetzelfde geld zitten de snoeken totaal ergens anders. Karpervissers beschouwen dit water als zeer moeilijk. Snoeken doet bijna niemand er. Precies wat ik wil.
Na twee uurtjes ganzen, meeuwen, buizerds, reigers en aalscholvers kijken begin ik toch te twijfelen en ga ik tussen mijn hengels in staan. Ik ben van plan om ze binnen te halen en een andere stek op te zoeken. Je gelooft het misschien niet, maar op het moment dat ik mijn verre hengel wil oppakken hoor ik een piep. Stoot ik er nu tegenaan? Nog een piep en de drop arm indicator schiet los. Vervolgens vecht ik met een snoek die geholpen wordt door het nog volop aanwezige wier. Meter voor meter worstel ik de vis dichterbij. Uiteindelijk land ik een grote wierprop. Op de mat mag ik het pakketje uitpakken.


Binnenin het wier zit een slanke snoek verborgen van toch nog 97 cm. De eerste vis van dit prachtige water. Had ik deze vis gevangen op de voor mij bekendere hotspots dan was ik er natuurlijk ook blij mee geweest, maar nu ben ik meer dan blij en deel ik mijn geluk door wat vismaten te SMS-en. Een uur later is het weer raak. Weer van het diepere water achter het wier. Deze snoek is dikker en wat korter, namelijk 90 cm. Op de mat braakt de snoek een grote vis uit. Een jong karpertje? Dikke voorn? Ik weet het niet, wat denken jullie?
Wat denken jullie?
Twee vissen in één ochtend op een nieuw water dat ik als zeer moeilijk had ingeschat. Misschien is het water toch niet zo moeilijk als ik dacht. Misschien zat ik precies op het juiste moment op de juiste stek.  Conclusies kan ik nu nog niet trekken, maar hier kom ik deze winter terug. Toch vergeet ik de andere stek uit verslag 1 en 2 ook niet. Een heel ander type snoek zwemt daar. Ook erg mooi. Ik zie het allemaal nog wel. Ik heb er in ieder geval ontzettend veel lol in…

7 opmerkingen:

  1. hallo koen,
    lekker gevoel he als het klopt!
    mooie vissen weer.
    suc6,patrick

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hi Koen,

    Wow supervissen (metersnoek 2 en 3) en dat op verschillende locaties. Ben er zelf nog altijd niet uit waar ik in de buurt van Purmerend de meter kan strikken. Heb jij ook nog in een artikel staan welke takel etc. gebruikt?

    Grtx,

    FER

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Patrick: Ja een heerlijk gevoel. Je zult het vast wel herkennen. Jij ook succes!

    @FER: In het verslag 'Snoeken (verslag 1)' zie je een foto van de loodmontage. In het verslag 'Snoeken (verslag 2)' zie je een foto van een zelfgemaakte takel. Voor doodazen gebruik ik veel materialen van Fox, bijvoorbeeld het onderlijnmateriaal Carbo Flex 40 LB. Als haken gebruik ik Gamakatsu treble 13B haken maatje 2 of 4. Als je nog meer vragen hebt kun je altijd even mailen via het reactieformulier (zie bovenaan deze site Contact). Succes FER!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha Koen,

    Mooi verslag weer. Haha, de karpervissers zitten thuis bij de kachel... Ik niet hoor, ik blank vrolijk verder met af en toe een uitstapje naar vriendje Esox.

    Lekker afgedwongen weer, lastige keus wat betreft de windkant maar het heeft goed uitgepakt. Daar moet meerte halen zijn! De vissen zijn nog redelijk die gaan binnenkort echt wel vreten. Oogsten!!!!!

    Dooie vis lijkt wel een karper, maar het blijft lastig te zeggen. Afijn, keep up the good work!

    Ciao, Rolf

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha Rolf,

    Ik weet dat jij van het zeldzame ras bikkel bent. Gelukkig zeldzaam, want daardoor is het nu lekker rustig aan de, in de zomer, te drukke zandgaten :)

    Ja, daar is zeker meer te halen. Uit dit water wil ik deze winter toch wel heel graag een metersnoek pakken. Leuk doel!

    Verder denk ik ook nog steeds aan een uitgebraakt karpertje. Dit zou bijzonder zijn, want voor zover ik weet zit er alleen een oud bestand aan karpers op dit zandgat met wat uitgezette spiegeltjes.

    Groet,

    Koen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mooie snoek zeg !!
    Ik denk dat die vis wel eens een giebel zou kunnen zijn.

    MVG Sander

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Sander,

    Een giebel zou natuurlijk ook kunnen. Had ik nog niet aan gedacht :)

    Gr. Koen.

    BeantwoordenVerwijderen